KIRALIK AŞK MUCIZESI

Bölüm66:Geçmişten Gelen Teyze

Ömer:Senin ne işin varda burda?

Emel:Aşk olsun Ömerciğim kaç yıl sonra gelmişim yeğenimi görmeye. Gerçi ilk geldiğimde kovmuştun beni.

Ömer:Yine kovuyorum çık git!

Emel :Aa ömerciğim çok ayıp insan teyzesine hiç böyle davranırmı? Dur ben gelmişken küçük yeğenlerimi göreyim.

Tam odaya girmeye çalışırken önünde Ömer durdu ve Defneye dönüp.

Ömer:Içeri gir kapıyı da kapat.

Defne Ömer'in dediğini ikiletmeden içeri girdi.

Ömer:Aşağıda konuşalım.

Ecrin:Anne ne oldu?

Defne:Bir şey olmadı tatlım.

Ecrin:Çok uykum var benim gidip yatıcam.

Defne:Gel bu gece burda yatalım. Kardeşlerinin yanında.

Ecrin:Tekli koltuktamı ?

Defne:Evet hadi gel.

Defne üstlerine örtmek için pofuduk bir battaniye aldı. Ecrinide kucuğuna alıp onu uyutmaya çalıştı ama kendiside uykuya yenik düşmüştü.

Emel:Neden böyle yapıyorsun Ömer?

Ömer:Tekrar huzurumuzu kaçırma diye!

Emel:Ben kimin huzurunu kaçırıyormuşum ?

Ömer:Amcamın yengemin mesela. Seni tekrar karşılarında görmek isterlermi sanıyorsun? Amcam tekrar senin kollarına atlayacakmı sanıyorsun?

Emel:Amacım o değil.

Ömer:Bak git tamam mı git zamanın da bana "Senden bir b*k olmaz seni kimsede almaz ailen filan da olmaz sürün git banane " demiştin. Bak şimdi koskaca bir şirketin sahibiyim kocaman da bir ailem var.

Emel:Biliyorum. Çok önyargılı davranmışım özür dilerim. Ömer affet beni.

Kadın bir elini ömerin yüzünde gezirmeye başladı ve ona yaklaştı.

Emel:Amcana çok benziyorsun.

Ömer kendini geri çekip.

Ömer:Sınırları aşma ve GIT !

Emel:Gidiyorum ama görüceksin. Kurduğun aileyi bozucam. Seneler önce verdiğim yemini tutacağım.

Ömer:Elinden geleni ardına koyma.

Emel:Koymayacağım zaten. Ben sana uzlaşalım diyorum sen inatla anlamıyorsun beni!

Ömer:Istemiyorumda hayatıma bir daha girip mahvetmeni istemiyorum.

Emel:Çok geç.

Dedi ve evden çıkıp gitti. Ömer koltuklardan birine kendini atıp düşünmeye başladı.

"Seneler önce verdiğim yemini tutacağım..."

Flashback

Necmi:Bak olaylar çok yanlış anlaşılıyor emel daha fazla görüşmeyelim.

Emel:Olmaz Necmi ! Ben seni görmeden dayanamam.

Necmi:Bende,haklısın. Ama olmaz Neriman ile evlendim. Ayrıca Ömer-

Emel:Yeter Ömer Ömer Ömer yeter bıktım ben bu çocuktan anladım annesi öldü de yeter illallah ettim bende.

Necmi:Bir süre daha sende kalsın sonra kendi yanıma alacağım onu.

Emel:Çok geç onu evden kovdum bile.

Necmi:N-nasıl?

Emel:Bildiğin yakasından tutup attım işte.

Necmi:Sana inanamıyorum. Nasıl yaparsın bunu! Hoşçakal Emel.

Tüm bu konuşmaya Ömer şahit olmuştu devamı da gelmişti.

Emel:Yeminim olsun ailenizi yıkacağım huzurunuzu kaçıracağım benim olduğum yerde tir tir titreyeceksiniz! Korkun benden !

Necmi onu dinlemeden çoktan gitmişti. Ömer ise hayattan bir tekme daha yemişti.

Flashback son...

Ömer yerinden kalkıp yukarı odaya çıkmıştı. Odaya girdiğindeki manzara onun için her şeye bedeldi. 2 küçük beşikte hayatının yarısı koltukta ise bir diğer yarısı. Bu ailenin dokunulmazlığı var. Bozulamaz.

Efsanelere göre Iplikçi ailesini yıkmaya kalkışırsanız onlara attığınız her darbe size fazlasıyla geri gelirmiş ve aile daha çok büyürmüş. Bu yüzden Iplikçi ailesine her zaman sevgi ve huzur vermek gerekirmiş. Aksi takdirte sizin canınızı yakarlarmış...

Nasıl Efsane ama 👻.

Size de merhabalar efendim aman aman hoş geldiniz ☺️.

Nasılsınız ? Bende iyiyim saolun.

Beğenmeniz dileği ile 🙏

O zaman bir dahaki bölümde görüşüüüüük öpüldünüz leen 🙂😘