Veda

54 12 6
                                    

Sevda

Gözlerimi açtım. Yerde kan lekeleri insanlar , hareketsiz biçimde yatıyordu. Büyük kapının açılması ile gözlerim o yöne kaydı.
Gelen Ömer'di

- "Abla iyi misin? Abla noldu abla annem ve babam nerde?"
Bunları ağlayarak söylüyordu. O daha çok küçük ah Ömer küçücük bedenin nelere dayanıyor.
Sana bunları bir daha yaşatmayacağım! Benim çektiklerimi sen çekmeyeceksin ben seni okula götüreceğim.
Ömer dayan biraz daha seni mutlu edeceğim.

- "Ömer ablacım dayan bir tanem dayan az kaldı. Bitecek her şey güzel olacak."
Sedyeye oturmuş ağlıyordu. Onun anlamasına dayanamıyorum. Sedyeden doğruldum. Oturur pozisyona geçip. Sarıldım. Sım sıkı sarıldım.

- " Ağlama ablacım tamam mı? Ağlama bak her şey yoluna girecek. Türkiye'ye gideriz. Evimiz olur. İkimiz , ben seni okula götürürüm. Ama sen ağlama lütfen."

-" Annem onlarda gelecek demi abla ? Babam da olur. Hem onlar nerde? Abla iyiler mi?"
Öldü ! Diyemem sana nasıl derim? Ablacım nasıl? Derin düşüncelere daldım. Nasıl Söylerim ben sana ha ablam? Derken arkadan doktorun sesi geldi.

- "Ömer , annen ve baban öldüler. Bomba evinize atıldı. Yoklar!! Bitti ablanla gideceksin Türkiye' ye tamam mı?"
Nasıl der böyle birşey ya pat diye küçücük çocuğa öküz ya odun!!

- "Ömer ablacım bak bana biliyorum zor ama alışacağız. Tamam sabır et."

- "Alışacak birşey yok abla yok ! Öldüler. Yoklar yakında bizi de öldürürler. Az kaldı hepimiz öleceğiz. Halep bitecek Suriye haritadan​ silinecek biz neyiz abla niye
Öldürüyorlar? Niye biz ? Niye tüm dünya susmuş ? Neyi bekliyorlar ? Müslüman kardeşler ne bekliyor ? Abla anlat niye annem öldü anlat ? Anlatsana abla susma
Konuş!!!!? "

- "Tamam Ömer sus ağlama sadece biz mi yaşıyoruz? Ha Arakan var Filistin var. Onca acılar varken. Peygamberimiz biz rahatça başımızı kapatalım diye sabretmişken,
Sen niye ağlıyorsun? Ablacım onların ki can değil mi ? Sabret Rabbim yardım eder yalnız değiliz! Allah var!"
Ömer bu kadar ağlaması elbet üzüyor beni ama sadece biz acı çekimiyoruz. Beterin beteri var . O yüzden bunları ona söylemem gerekiyordu. Ömer ağlamayı kesti. Ve bana "haklısın" dedi. Ben yerimde otururken. İçeri 3 tane adam geldi. Sırtları başta dönüktü kim olduğunu anlamadım döndüklerinde bunun komşumuz olduğunu anladım. Oldukça heybetli iri ve kilolulardı. Sedyeye doğru geldiler.

- " Geçmiş olsun Sevda, yarın bir otobüs Türkiye ' ye gidiyoruz. Sizede yer var. İstanbul'da müstakil ev bulduk oradaki tanıdıklarım yardımcı oldu. Yarına hazır olun."

- " Sağolasın be Ahmet abi Allah razı olsun. Ev sizin için mi? Biz Ömer'le bi ev bulabiliriz gerekirse."

- " Oraya gidince öğreneceğiz. Biz kalabalık bir aileyiz sonuçta size de buluruz ama. " Dedi. Güldü güldüm. Komşular kapıdan çıkınca. Doktor yanıma geldi.

-" Sevda annen ve baban patlama şiddetli olduğu için cesedler . Tamamen parçalanmış. "

- " Pekâlâ." Dedim ağlamaklı sesimle Ömer yine ağlamaya başlamıştı. Oda büyüktü yerde cesedler , 2 büyük cam vardı. Ben en köşedeydim. Ömer yandaki kartonun üstüne oturmuştu. Doktor beni seyrediyordu.
- "Doktor bey serum ne zaman biter Acaba?" Gerçi bitsede nerede kalacaktık. Eşyalarım yoktu. Yarın yola çıkacaktık. Ömer ' de burada perişan oldu yazık sedyeler de yada yerde yatarız bir şey olmaz.

- " Az kaldı sıkıldın mı?"
- "Burada nasıl eğlenilir?" Tebessüm etti.
- " Gerçi doğru size Bir şey soracaktım?"
-" Buyrun?"
-" kaç yaşındsınız?"
-"19"
-"Peki oldu o zaman geçmiş olsun." Utandığı her halinden belli akşam olmaya başladı. Gözlerim kendini uykuya vermişti.

*******************
Uyandığımda, sabah güneşin doğuşuyla kalktım. Ömer yerde yatıyordu. Yerdeki cesedler gitmişti onun yerine uyuyan adamlar falan vardı. Hastane de yine de bir koşuşturmaca vardı. Belli ki Doktorlar uyumamış. Hastane de dolaştım. Herkes çalışıyordu. Ben de tekrar odaya döndüm. Ömer'i kaldırdım.
Sabah 8 ' de yola çıkacaktık.

-"Ömer hadi ablacım yola çıkacağız."
-" Tamam abla kalktım."

Ah Ömer çok dayanıklısın. Korkuyorum küçüksün ve güçlüsün seni seviyorum Ömer.
İçimden bunları geçirip onu hayranlıkla izledim. Saçını okşadım.

-" Abla noldu aşık mı oldun ne bakıyorsun? " Güldüm oda.
-"seni seviyorum Ömer "
-" İyi misin abla?"
-"iyiyim "
Saat 7:30 olmuştu. Otobüs buraya gelecekti. Kapının önünde beklemeye basladik. Hastane küçüktü.
Sonunda otobüs gelmişti. Sırayla bindikten sonra yola çıktık. Allah'ım bize yardım et!

Evet bir bölüm de bitti yorum yapmayı ve vote ' lemeyi unutmayın Allah'a emanet olun. :)

Son UmutHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin