Πόσο ενοχλητικές είναι άραγε αυτές οι στιγμές που κανείς δεν πιστεύει ότι μελαγχολείς;
"Δεν έχεις ανάγκη εσύ,εσύ είσαι ελεύθερη. Δεν έχεις σκοτούρες,τσακωμούς ούτε κανέναν πάνω από το κεφάλι σου."
Από πότε μελαγχολούν μόνο οι δεσμευμένοι;Υπάρχει κάποιος νόμος που το επιτρέπει μόνο σε εκείνους και το απαγορεύει σε όλους τους άλλους; Δηλαδή αυτή η στεναχώρια και η μοναχικότητα που νιώθει μια νέα κοπέλα ελεύθερη τι ειναι; Ξέρεις ποιες λέω αυτές οι στιγμές που νιώθεις μόνη σου και έχεις την ανάγκη να νιώσεις ότι κάποιος σε αγαπάει και σε φροντίζει ακόμα και αν είσαι -και πιστεύεις ότι θα είσαι για πάντα- ορκισμένη ελεύθερη. Βέβαια η μοναχικότητα και η μοναξιά είναι δύο εντελώς διαφορετικά πράγματα και καλό θα είναι να μην τα μπερδεύουμε. Ένας άνθρωπος που αγαπάει την μοναχικότητα δεν σημαίνει ότι αγαπάει και την μοναξιά. Αντέχει και αγαπάει την μοναχικότητα γιατί ο χαρακτήρας του είναι δυναμικός και δεν θέλει να εξαρτάται από κανέναν. Σχεδόν δεν αντέχει την κριτική από τον ίδιο του τον εαυτό και αυτό είναι και το μειονέκτημα του. Ενώ η μοναξιά είναι συναίσθημα που περιλαμβάνει θλίψη και θεωρείται αποτέλεσμα πράξεων που οδήγησαν κάποιον σε αυτήν. Πράξεων που μάλλον δεν θα έπρεπε να κάνει.
Όταν λοιπόν εισαι ελεύθερη δεν παύεις να είσαι άνθρωπος. Είσαι μια δυναμική γυναίκα με αυτοεκτίμηση και σεβασμό στον εαυτό σου που δεν θέλει να αναλώνεται και να δίνεται σε ανθρώπους που δεν το αξίζουν πέρα από την στιγμή που θα εμφανιστεί κάποιος που θα του αξίζει να του ανοιχτείς και να του δοθείς...Έτσι αυθόρμητα και ασυναίσθητα. Γιατί έτσι έρχονται πάντα αυτά. Εκεί που δεν τα περιμένεις και δεν τα επιδιώκεις απεγνωσμένα. Δώσε χρόνο στην ζωή να κάνει αυτό που θεωρεί καλύτερο για σένα και μην προσπαθείς να πετύχεις πράγματα που πραγματικά αξίζουν να έρθουν αβίαστα μπροστά σου. Ότι είναι να γίνει,θα γίνει και όποιος είναι να σε βρει,θα σε βρει όταν το ορίσει η μοίρα.
