เสียงเพลงSign of the times ที่มาจากห้องนั่งเล่นด้านนอกยังคงดังอยู่ บวกกับเสียงฝนที่ตกลงมากระทบกับพื้นทำให้กลายเป็นเสียงเพลงที่ค่อนข้างเพอร์เฟค
แผนการดูดาวของพวกเราต้องล้มเลิกไปเหตุเพราะฝนเจ้ากรรมดันมาตกกระหน่ำเสียก่อน
ฉันบอกให้ฟรอยกลับบ้านไปก่อนเลยก็ได้แต่เค้ายังจะรั้นมาส่ง ฉันเลยลากเขามากินข้าวเพื่อเป็นการเจ๊ากัน ไม่เชิงว่ากินข้าวหรอก กินพิซซ่าที่พี่แอลทำให้น่ะ
"ดีนะที่หลบฝนกันทัน"
เขาพูดขึ้นระหว่างที่เราเดินไปยังระเบียง
"ไม่งั้นลำบากกว่านี้แน่ๆ"
"ฉันชอบแฮร์รี่ สไตล์สนะ"
"ฉันรักเลยล่ะ"
"เพลงจะเปิดวนไปเหมือนวันนั้นหรือเปล่า"
"ไม่ล่ะฉันต้องเปลี่ยนเพลงบ้างเดี๋ยวพี่แอลจะบ่นเอาน่ะ ฮ่าๆ"
"ฉันไม่น่ารบกวนเธอกับพี่แอลเลย"
"นายเป็นคนเดินมาส่งฉันนะฟรอย"
"ก็ฉันจะปล่อยให้เธอเดินกลับคนเดียวน่ะเหรอ ไม่มีทาง"
"😕"
"ฝนไม่น่าตกเลยเนอะว่าไหม?"
"ใช่อดดูดาวเลย:( แต่ถึงอย่างนั้นฉันกลับรู้สึกชอบฝนนะ ถึงแม้มันจะทำให้ท้องฟ้าไม่โปร่งก็เถอะ"
"เธอกำลังจะบอกว่าเธอชอบฝนเหรอ?"
ใช่ แต่ชอบฟรอยมากกว่าอ่ะค่ะ
"ฉันเกิดมาพร้อมกับฝนเลยล่ะ"
ใช่ แม่ฉันคลอดฉันตอนฝนตกน่ะ ฉันเลยชอบมันมั้ง
YOU ARE READING
[TH] This Is Why I Need You
Teen Fictionยินดีต้อนรับเข้าสู่ห้วงวงวารของนุ้งกับฟรอย Twitter : #NungAndFroysCycle อันดับสูงสุด #อันดับ1ในนิยายวัยรุ่น เรื่องนี้กะแต่งเพลินๆและเอาฮานะคะทุกคน5555 สามารถอ่านฆ่าเวลาได้5555 สามารถคอมเม้นติชมได้เลยเด้อ💕