Class: 9-Faith

Chapter Four: I Found Your Knife

Chapter Four: I Found Your Knife

Erina's Point OF View

I Don't know kung bakit parang kinakabahan ako ngayon. I Should think positive. Wala na si Aya. Nakakalungkot. 

Maaga akong pumasok ngayon. Pag kasi dumating ako ng Maaga ay may posibilidad na mag isa ako. Makakapag isip isip ako. PAg dating ko sa room ay nakita ko syang Nakaupo sa upuan nya ako nakasampa ang paa nya sa desk nya. Makakapag isip naman ako kahit nandyan sya. Beside, Di naman kami nagkakaimikan nan. Di kami masyadong close/ Ano nga palang ginagawa nya dito? Well I don't care, May karapatan naman sya dito eh. KAya ok lang sakanya. Wait, Lagi naman syang late ah. Baka mag iisip isip din sya. Nakatingin parin ako sakanya. 

" Are you done staring at me bitch? Kung gusto mong umupo sa bangko mo para mag isip then go, Bilisan mo. Pero kung tatayo ka lang dyan and just stare at me, Just go and fuck off. Laki kang harang dyan sa pinto" Sabi nya sakin na ikinagulat ko. Ay oo nga pala nakatayo parin ako sa may pinto. Pumunta ako sa upuan ko at nilagay ang gamit ko. Umupo ako. Hindi ako makapag isip ng maayos at di rin ako mapakali. Parang may nakatingin sakin at gusto ng patayin ako. Dahan dahan akong tumingin sa likod at tumingin sa kanya. Nakita ko syang nakangiti sakin. Hindi ung normal na ngiti. Yung ngiti nya ay parang may binabalak syang masama. 

Kinakabahan ako sakanya pero mas lalo akong kinabahan ng tumayo ito at dahan dahang lumakad papunta sakin. Hindi ako makakibo. Gusto kong umalis at tumakbo palayo pero di ko magawa. Nakaupo lang ako at nakatingin sakanya. Bigla syang nag labas ng kutsilyo. Napatayo na ako. 

" U-uy! Hindi magandang biro yan alam mo ba?" Sinabi ko sakanya habang nakatingin sa kusilyo. 

" Please spare me! ano ba ang ginawa namin sayo?! you we're more friendly before! Ni hindi ka nga makahawak ng kutsilyo! ano ba ang prolema, Nadadaan naman sa usap yan diba. Please Wag ako! Wag ako" Pag mamakaaawa ko sakanya. Nakarating na sya sa harap ko. Hindi talaga ako makagalaw, Baka gawa narin ng takot at kaba ko. 

" Lets just say I Want revenge" sabi nya sakin. Tinaga nya ako ng kutsilyo

" DIEEEE!!!" Yun ung huli kong narinig sa kanya bago ako pumikit. 

Lorelei's Point Of View

I was thinking about something pero biglang sumagi, dumaan, naisip or ano pa si Erina, My dear old Ex Bestfriend. She WAS my bestfriend before we argued about something useless. NAg tampuhan muna kami then nag away na kami. I want my bestfriend back. Nung una nag kasagutan kami. I was friendly with her before pero nag kameron ng misunderstanding then nagkatampuhan turned ito kasagutan and Nag away na kami. Maybe kaya hindi pa kami nagkakabati ay masyadong mataas ang pride namin. I miss her na. I should lower my pride at magsorry na sakanya. Yeah. Sana mag kabati kami after akong mag apologize sa kanya. After all, ma pride kami. Naglalakad na ako papuntang room. Kakarating ko palang sa school. Habang naglalakad ako ay tumunog ang aking cellphone. Si Eina ang tumatawag. Ano naman ang kailangan nya? SInagot ko ang tawag syempre bestfriend ko rin yan eh

" ah yes hello? Whattsup mah Eina?" Chill kong tanong sakanya. I'm really in a good mood right now. Pero biglang nawala ang Good Mood ko sa sinabi ni Eina. How? Why? this is what she said na ikinabigla at ikinalungkot ko

" Lorelei!!" Umiiyak sya. Nung una hindi ko alam kung bakit sya naiyak. " Si Erina!" Wala talaga akong idea kung ano ang gusto nyang iparating sakin. Si Erina ay ano? Pero natandaan ko ang mga nangyari sa classroom namin. Hindi pwede

" I Know you two aren't in a good term right now. But she is Gone, Lorelei, She is gone" Naiiyak na ako. 

" Gone? A-ah san sya nagpunta? I need to tell her something pa naman." Hindi ako naniniwala sa sinabi ni Eina.