Class: 9-Faith

Chapter 9: Kitchen Supplies

Chapter 9: Kitchen Supplies 

Nathan's Point of View

Nag aayos na ako ng gamit. Uwian na at gusto ko nang umuwi. Parang sinasabi ng katawan ko na umuwi na ako. Tiningnan ko kung sino ngayon ang cleaners. Hmmm, Tiningnan ko ang nasa paligid ngayon. Sina Kendrick, Jack at si Kent ang natira. Yung the rest na mga cleaners ay umalis. Siguro ayaw nilang mag paiwan kasi natatakot sila. Pagod na pagod talaga ako ngayong araw na ito at gusto ko nang mag pahinga. 

" Uyyy aalis na ako. Maiwan ko na kayo. Kayo ng bahala mag lock" sabi ko sakanila at tumango naman sila at nag patuloy na naglinis. Nag lakad na ako palabas ng school ng may nakita akong isang babae na taga Louise Academy na kinuha at sinakay sa Van. Dali dali akong tumago. Hindi ko kilala kung sino iyon pero based sa Height ay parang familiar sakin ito. Nung tuluyan nang nakuha ay Umalis na ako sa hiding spot ko. Gusto ko sanang tumulong pero ayaw kong mapahamak ang sarili ko. Naglakad na ako papuntang school. Walking distance lang ang bahay ko sa school. Ayaw kong gamitin ang kotse ko. Sayang ang gas at ayaw ko na masyado akong napapasin. 

Nakarating na ako sa bahay. Pumasok ako sa kwarto ko at humiga ka agad. Hindi ko na malayan na nakatulog na pala ako. 

" Nathan! Nathan! Help me! Please" Sigaw nya sakin habang nalulunod. Malalim ang nabagsakan nya at alam kong hindi sya marunong mag langoy. Tutulungan ko na sana sya pero may pumigil sa akin. Ang mga kaklase ko. Hindi na lamang ako umimik. Hindi ba nila alam na hindi sya marunong mag langoy. Yung iba naming kaklase ay umalis na at natawa

" Everyone! Please! help!! Hel--" Lumubog na sya. Nagitla ang mga kaklase ko. Hinanap nila kung nasan na sya pero hindi nila makita

" Yan! Yan Ang karma mo, Nicole! Since perfect ka naman and You can everything, Hula ko anamn ang simpleng paglangoy ay kaya mo! Lumangoy ka na bIlis! Baka malunod ka pa!" Sabi ni Jaein habang natawa saka umalis na kasama ang mga kaibigan nya. 

" Why didn't you help me?" Tanong nya sakin. Nasa harapan ko sya ngayon. Umiiyak at Puno ng takot ang mata. 

" Bakit Nathan! I thought you are my friend! Why did you push me and let me drown" sabi nya sakin. Unti unti syang lumalakad papunta sakin. Hindi ako makakibo. Hindi ko alam kung bakit. Nung nasa harapan ko na sya ay Tumingin sya sa mata ko. Kung kanina ay Umiiyak at Puno ng takot, ngayon naman ay Galit na galit sya. Yung tipo na kaya nyang mampatay ng tao. Sinasakal sakal nya ako. Hindi ako makakibo pero nauubusan na ako ng hininga

Napamulat ako At napatayo sa kama na hinihigaan ko. Pawisang pawisan ako. Parang totoo ang lahat!! Ayoko nang maalala pa ang nakaraang gusto ko nang kalimutan. Pumunta ako sa kusina para uminom ng tubig. Narining kong tumutunog ang cellphone ko kaya hinanap ko ito. 

Where is it? Nung nahanap ko na ay natunog parin ito. Nakita kong si Sir Tablate ang natawag kaya sinagot ko na kaagad

" Hello po sir" Sabi ko sakanya. Narining kong sinabi nyang " Finally" Sa kabilang linya