Saiah
Kasalukuyan akong narito sa klase nakikinig sa Prof. namin pangatlong subject na to at breaktime na mayamaya napatingin naman ako sa katabi ko seryoso lamang itong nakikinig habang ako hindi magkamayaw mag-sulat dahil sabi nitong butihin naming Prof. ay may nalalapit kaming pagsusulit next week eh ayaw kong ibagsak iyon kaya ito ako sinusulat lahat ng sinusulat ng Prof. sa pisara.
Geez! anong silbi ng techonology kung ayaw naman ipagamit saamin yes you heard me right di kami pinapagamit ng school exclusively "seniors" ng mga ipod na naglalaman ng lectures, topics, reviewer at kung ano pang bagay na related sa pag-aaral samantalang yung mga freshmen at sophomores pwede ibang klase rin itong school na to-_- pahirap.
"Will you stop looking at me? You look stupid" Walang emosyong sabi nito habang nakatingin parin sa pisara.
Bwisit na to inirapan ko nalang siya pasalamat ka hmmp! may utang na loob ako sayo. Sa ngayon di muna kita papatulan kasi Masakit parin ang ulo ko dala ng mga alak na pinag-iinom ko kagabi buti andiyan ang mayordoma ng mansion namin at tinulungan ako sa pagtayo at pag-inom ng gamot kasi grabe talaga ang sakit ng ulo kanina ni hinndi ako makatayo napangaralan tuloy ako ng wala sa oras.
FLASHBACK
"Ikaw talagang bata ka paano pag nalaman ito ng magulang mo? Naglalabas ka ng walang bantay okay lang sana kung sa school lang eh pero bar yun ineng BAR! pag-ikaw talaga napagsamatalahan di lang ikaw kakatayin ng ama mo kundi yung nansamantala sayo buti nalang hinatid ka ni pogi kagabi mukha ngang masungit pero mabait naman siguro yun pa-fierce lang masyado" Sabi ni Nana Rem saakin pagkatapak niya palang rito sa kwarto ko kanina.
Matagal ng nagtata-trabaho rito si Nana Rem simula ng bata pa si Okaaa-san ko kaya mahal na mahal ko yan siya na ang tumatayong pangalawang magulang ko dahil sa pagkalingang natatanggap ko mula rito wala kasi itong asawa kumbaga dalagang matanda ang peg niya pero sabi niya okay lang raw kahit wala siyang asawa dahil kami na ang itunuring niyang pamilya at ganoon rin kami sakanya sakabila ng pagiging katulong niya.
"Nana Rem naman minsan na nga lang ako mag-saya eh sinusulit ko lang po habang wala pa dito sa pinas sina Otosan at Okaaa-san sa pinas" Nakangusong sabi ko rito matapos niya akong painumin ng gamot na pampatanggal ng sakit ng ulo.
"Yun na nga sa sobrang pagsa-saya mo eh kung makikita mo yung sarili mo kagabi nako nakong bata ka pasalamat ka talaga mabait si poginng masungit at inihatid ka dito ng ligtas" Sabi naman nito at nag-simula ng ihanda ang su-suotin kong damit saaking pampasok.
Yan ang gusto ko kay Nana Rem maganda ang taste sa fashion kaya kapag tinatamad akong magdecide ng su-suotin eh nariyan siya para tulungan ako.
"teka kanina pa kayo sabi ng sabing 'poging masungit sino ho ba iyon?" Takang tanong ko rito sa pagkakaalam kodi naman aako nakipag-flirt para may mag-hatid saakin tsaka sila Xyrine ang nagdala saakin roon dapat sila rin ang mag-uwi saakin.
"Ha? di mo kilala?jusqo sama ka ng sama sa mga lalaking di mo kilala?! ganiyan ba kita/namin pinalaki ha! Saiah Tohru Celeste!" Natatarantang sabi nito at tuluyang lumapit saakin at itinigil ang kaniyang ginagawa.
"Huh? Ang O.A mo naman Nana Rem idiscribe mo kaya yung lalaki na nag-hatid saakin baka maalala ko" Sabi ko rito.
"Nag-aalala lang ako sayo baka malagot ako sa Otosan mo saakin ka pa naman nun ipinagkatiwala" Mahinahong sabi nito aat naagsimulang idescribe ang lalaking naghatid saakin kagabi
"Okay ganito itsura at ayos niya matangkad kasing tangkaad ng Otosan mo matangos maganda ang mata pero nakakatakot kung tumingin magkasalubong ang kilay messy ang hair at naka leather jacket siya kagabi ay meron pa pala tinawag kaniyang pangit na bakekang pagsassabihan ko sana kaso umalis na siya agad pagkahiga na pagkahiga niya sayo sa kama di halatang bastos eh no? pero laaking pasalamat ako sakanya at hinatid ka niya" Sabi nito na nakatingin pa sa taas na parang may inaalala.
BINABASA MO ANG
Taming The Wrath King■ON-HOLD■
RomanceSimula nung araw na yun na tumatak sa isip at puso ko. Feeling ko lagi nalang ako mag-isa kahit na may mga kaibigan akong laging nandyan sa tuwing kailangan ko.. But that's not enough i always search for something or someone... That can fullfill the...