Love and Beyond

Your Love

Anong pagmamahal ba ang hinahanap ng isang teenager? Minsan kasi mali ang hinahanap at nahahanap nila. Find out why and how Your Love started.

Enjoy and Learn ^__^v

PROLOGUE

Teenager ka bang tulad ni Bellinda Fontana? Well para sayo ang istorya nya na magpapaalala sayo ng tunay na pagmamahal. Pagmamahal na hindi nabibili. Pagmamahal na walang katulad. Pagmamahal na di hinahanap at higit sa lahat ang pagmamahal na makikita mo sa Kanya na hindi mo makikita sa iba.

-----------------------------------------------------------------------------------------

Ako si Bellinda Fontana 19 years old na ko at malungkot kong sinasabi na may isa na akong anak.Only child ako at 1 taong gulang naman ang anak ko. Nakakahiya man pero gusto ko lamang matuto kayo sa aking karanasan.

[A/n: Flashback type po to. Enjoy nyo po dahil marami kayong matututunan. It's all my idea and this is only a work of fiction and of imagination. Thanks!:)]

Way back a year ago. Iam a eighteen year old simple girl. I am a Christian Catholic. mula pagkabata every sunday I am on church. Pero nung nag college na ko nawala na ang church sa priority ko. Nadala ako ng peer pressure at strict ang parents ko. That time busy na rin sila sa maraming bagay. Hindi nila ako pinapayagan umalis ng bahay mag-isa.

"Mom, payagan mo na ko. Sa church naman ako pupunta eh."

"Anak delikado. Wala kang kasama."

"Pero..."

"Tsaka anak hapon na."

Kinabukasan pagpasok ko nakita ko na mga kaibigan ko.

"Bell! Kamusta?"

"Eto wala pa rin."

"Sya nga pala wala ka ba talagang balak magbf?? Aba eh lahat kami halos meron na."

Nainggit naman ako. Oo nga. Siguro'y kailangan di na ako mambasted.

"Priority ko pa rin ang studies at si God e"

"Sus kung sasagutin mo naman si Mike edi wala kang problema. Maiintindihan ka din nun. Tingnan mo nga kahit binasted mo na nandyan pa din."

"Oo nga tsaka alam naman naming crush mo din sya" Sabat pa ni Mitch.

Tama sila. Baka kay Mike ko mahahanap yung love, time and care na di maibigay nila mom and dad sakin.

"Oh ayan speaking of..."

"Hi Bell. :)" sabi ni Mike

"Uh hello. :)"

"Sasama ka ba mamaya sa bahay nila Ryle?"

"Ah eh magpapaalam pa ko pero papayag naman siguro sila kasi wala naman tayong pasok bukas eh."

*Dismissal Time*

"Ahmmmm Guys wait me up I'll just call mom ha."

Dialing...

Mom

+63905........

"Hello mom?"

"Oh anak napatawag ka? May problema ba?"

"Ah wala po mom. Magpapaalam lang po ako na magsleep over kina Ryle?"

"No. Ayoko."

"Pero mom please kahit ngayon lang naman. Sakal na sakal na ko sa inyo. I'm going. Bye Iloveyou."

"Pero..." *toot toot toot toot*

Binabaan ko si mom. Parang ang bigat sa loob. At ngayon ko lang siya susuwayin ng ganito.

"Pumayag si mom lika na!"

At ngayon lang din ako nagsinungaling.

"Yun sa wakas." Sabi ni Ryle

"Bro galingan mo." Sabi naman ni Tom

Medyo di ko na gets pero ok lang.

*Sa bahay ni Ryle*

"Ok nakaayos na lahat at alam na ang magkakasama sa kwarto."

"Wait bakit di all girls sa iisang kwarto??" Ako yan.

"Ngayon ka lang kasi sumama pero wag ka mag-alala."

"Ok." Yan na lang ang nasabi ko.

"Ok horror movie marathon tayo. At siyempre may konting kasiyahan."

Umiinom naman ako kaya lang pag may occassion lang.

"Hay naku Bell di ka makakapagsaya kapag di mo tinantanan ang kaiisip ng iba. Empty your mind and Just have FUN!" sabi ni mitch.

Ok tama I'll try. At ayun nagsimula na pagnatatakot ako napapayakap ako kay Mike. Comfortable na naman ako sa kanya eh.

"Mike may ibubulong ako sayo.. Sinasagot na kita. Pero wag ka maingay ha."

"Oo YES! salamat napakasaya ko."

At ayun parang ang lakas na ng tama sakin nung iniinom namin. Hanggang sa nagkayayaan na matulog. Binuhat ni Ryle si Mitch. Ni Tom si Che. At ni Mike ako.

"Mike ano ginagawa nila bakit ang ingay nila?"

"Edi yung alam mo na. Gusto mo ba? Mahal mo naman ako diba?"

O oo ba ako? Pero immoral yun pero masaya at masarap din daw yun. Pero alam ko na lahat ng masarap ay masama. Hanggang sa napa- oo na rin ako. Ginawa na namin yun. Napaiyak na lang ako sa huli at blackout...

Kinabukasan nakaramdam ako ng pagsisisi dahil wala na si Mike sa tabi ko at sinabi nila na ginamit lang ako nito. Nakalimutan ko na boyfriend nga pala ng dati kong bestfriend si Mike pero ang alam ko break na sila.

*Wednesday*

Nakasalubong ko si Jen. Sinampal nya ko.

"Bakit..?"

"Bakit? Bell tinatanong mo kung bakit? Alam ko na ang lahat!! Ahas ka!!"

"Sorry Jen. Biktima din ako."

"Bell hindi. Tinanong ka nya. Tinanong ka nya kung gusto mo at umoo ka naman! Wag mo ko gawing t*ng* Bell! Akala ko iba ka kila Mitch hindi pala."

Napaluhod na lang ako sa hiya. Pano na kung mabuntis ako?? Pag-uwi ko sa bahay..

"Anak? Ok ka lang? San ka nanggaling? Pumunta ka ba dun? "

"Mom sorry.."

Yun na lang nasabi ko kay mom. After several months nung nangyari yun, nalaman ko na nagbunga. Galit sila mom and dad sakin. Galit din ako sa sarili ko. Pinahanap ni dad si Mike pero wala eh. Hindi ko na rin natapos pag-aaral ko kaya repeater ako. Napakalaking pagsisisi ang naramdaman ko nung mga panahon na yun. Nagbalik loob ako sa Panginoon. Natutunan ko na iiwan ka ng mga kaibigan mo, ng mga taong pinagkatiwalaan mo at ng mga taong minsan mong minahal, Pero si God hindi.

Sabi ko nga kay God "God Your Love is the GREATEST Love we can ever have. Handa mong gawin lahat para sa amin kahit ilang beses pang magkasala magrepent lang kami. Di mo kami iniiwan. Magsisisi lang kami sa aming mga kasalanan tatanggapin mo kami. Your Love will ever grow taller through Faith." -Bellinda Fontana-

"Life is about making choices. Where you are today is the result of series choices we've made along the way. It's simple as A-B-C-D. From point A to point B , one small C-Choice may spell the B-Biggest D-Difference. Making choices both right and wrong, has major consequences. Right ones equal to you finding the Right path. Wrong ones leads you to being lost"

-Inspired by Back on Track by Pastor Ru dela Torre-

Kaya sana matuto na tayo sa bawat magiging mali nating desisyon dahil pag di tayo natuto magtutuloy-tuloy ito sa isa pang maling desisyon at isa pa at maaaring ikamatay ng ating pisikal at espiritwal. Yun lamang po. God Bless!!! :)

The End