A Wish -GESTOPT-

Wish One

POV Emily

School, les, toetsen, leraren, vroeg opstaan. Als ik er alleen al aan denk krijg ik hoofdpijn. Sommige mensen vinden school leuk omdat ze hun vrienden of vriendinnen weer zien. Dat zou ik natuurlijk ook kunnen zeggen als ik ze had. Alleen de enige echte Niall Horan is mijn enige en beste vriend. Maar sinds Niall wereldberoemd is, wilt iedereen 'plotseling' vrienden met me worden. Nee, dan wil ik liever nog alleen op school zijn.

Ik concentreer me nog even op de les, wat niet zo goed gaat. Even later gaat de bel. Ik haast me snel naar mijn kluisje en verwissel wat boeken. Als ik snel mijn kluisje dicht doe staat een meisje achter mijn kluisje. Ik schrik en laat al mijn boeken op de grond vallen. "Hey, jij bent toch Emily?" vraagt dat meisje. Ik negeer haar vraag en pak mijn boeken snel op. "Ik hoorde dat je morgen jarig was? En aangezien je de beste vriendin van Niall bent, weet jij misschien of Niall en de andere jongens van One Direction komen?"

Ik zucht, echte "fans" die aardig zijn lijken me leuke vrienden, maar omdat zij het geen van beide is kan ik het niet accepteren. Niet dat ik de echte "fans" zou accepteren. Het is alleen Niall en ik. En pizza natuurlijk, want wat is een feest zonder pizza? Niet een feest waar ik naartoe zou willen. Ik schud uiteindelijk mijn hoofd en pak mijn boeken één voor één weer op. "Kun je ze niet overhalen?" probeert ze nog. Als ik al mijn boeken heb opgeraapt, sta ik op. "Nee, en ik moet er nu even langs, mag ik?" Zonder dat ze nog iets kan zeggen loop ik langs haar. Ik loop naar mijn fiets en leg mijn tas in mijn mand.

Als ik thuis aankom, zet ik mijn fiets in de schuur en loop naar binnen. "En hoe was je schooldag?" vroeg George. George is mijn butler. Butler klinkt heel deftig, maar geloof me, zo voel ik me niet. Mijn ouders zijn min of meer elke week op zakenreis. En wat denk je? Zouden ze een 15, bijna 16- jarig meisje alleen thuis laten zonder een volwassene? "Wat denk je George?" vraag ik sarcastisch. "Kop op, morgen is het eindelijk weekend en je verjaardag natuurlijk, dan hoef je niet naar school." Ik kijk hem met een seconde aan in zijn ogen. Zijn stem trilt. Hij kijkt omlaag en probeert mijn blik te ontwijken. "Pap en mam komen weer niet hè?" Hij kijkt voor een seconde weer omhoog, maar als hij ziet dat ik hem strak aankijk, zakt zijn hoofd weer. "Ze houden van je, dat weet je net zo goed als ik." Ik zucht, en laat mijn hoofd ook langzaam naar beneden zakken. "Het zal wel," mompel ik.

Vat het niet verkeerd op, ik hou van George maar ik mis mijn ouders heel erg. Ze zijn altijd aan het rondreizen, en George heeft me eigenlijk al van kinds af aan opgevoed. George voelde meer als mijn vader dan mijn echte vader, ook al is hij maar een butler. Ik wou dat ik mijn ouders gewoon meer zag. Ik loop naar mijn kamer en plof neer op mijn bed. Ik voel dat tranen opkomen, maar ik knijp mijn ogen dicht. Dit zijn mijn tranen niet de moeite waard. Ik ben dit al gewend, maar toch doet het de iedere keer zoveel pijn. 

Inmiddels is het al 's avonds en begin ik te gapen . Ik luister nog wat muziek en val in slaap.

Next day

Ik sliep nog totdat George me wakker maakte. "Happy birthday to you. Happy birthday to you. Ha-." Ik lach en doe mijn hand voor mijn mond. "Stop maar weer, je kan totaal niet zingen." Hij glimlacht naar me en geeft me een ontbijt. "Een ontbijt op bed, voor de jarige," ik pak het dienblad aan en leg het op mijn schoot neer. "Dankje, 16 jaar al een ontbijt op bed. Ik hoop ook op mijn 17e," lach ik. "Geen probleem, alles voor de prinses."

"Ik ga naar mijn familie nu dat was je toch niet vergeten?" vraagt George. Ik schud van niet en steek een duim op terwijl ik op mijn ontbijt zit te kauwen. "Veel plezier met Niall nog en geen gekke dingen doen," zegt George als hij de deurklink vast heeft. "Georgeeeeee," en ik rol met mijn ogen. Hij lacht en zegt nog de laatste 4 woorden: Ik hou van je. "Ik hou ook van jou," en maak een gebaar dat hij nu moet gaan.

Dan pak ik mijn mobiel en kijk of ik nog wat berichten heb gekregen. 2 berichten, en 1 tweet. 1 van mijn ouders natuurlijk en daarin stond dat ze het niet konden halen omdat ze in Madrid zaten, en dat ze nog een cadeautje opsturen en dat ze van me hielden en dat ik uit moest kijken en de rest heb ik niet meer gelezen omdat het te lang was (maarja, ze waren vast vergeten dat George al alles heeft  doorgegeven).

1 bericht van Niall, 1 tweet van Niall.

Tweet: "@NiallOfficial: Happy birthday to my best friend @EmilyJensen. Get crazuhh"

Bericht: "Mijn tweet op twitter gelezen? Ik kom pas 's avonds want we moeten nog heel lang repeteren. Mijn kip komt eraan ik moet gaan doei :)xx. ps welcome to the 16+ club." Ik grinnik. Als je familie en vrienden niet erbij op telt is zingen het enige waar hij echt van houd dat je niet kan eten.

Het is al 's avonds laat en ik heb zowat alle films gezien, pizza al besteld en mijn kamer heringericht. Als het al laat word pak ik mijn telefoon om te checken of Niall een berichtje heeft verstuurd. Nee, geen berichtjes. Als ik mijn telefoon net terug wou leggen krijg ik een berichtje binnen.

"Hee Em, ik kan het niet meer halen door de repetities van One Direction en management wilt niet dat ik nog naar jou ga omdat we morgen een live optreden hebben op tv. Het spijt me zo erg maar nog een fijne verjaardag Em! - Niall."

Ik kon mijn ogen niet geloven. Ik had mijn verjaardag voor het eerst zonder Niall gevierd. Helemaal alleen. We kenden elkaar al sinds we kleins af aan waren en we lieten elkaar nooit stikken, maar de laatste tijd heeft hij mij al 5x laten stikken. Ik snap het hij heeft het druk, maar 5x. Ik voel dat de tranen omhoog komen maar ik hou ze in. Ik slik de brokken in mijn keel weg.

Ik loop naar boven en loop naar mijn balkom. Mijn losse bruine haren waaien naar achteren door de koude wind, en ik voel hoe een traan uit mijn oog ontsnapt. Ik veeg hem snel weg en leg mijn armen over elkaar heen en kijk naar de heldere nacht. Dan zie ik een vallende ster en doe mijn ogen dicht. "Ik wens dat One Direction nooit heeft bestaan."

----------

hi loves, en hoe vond je de eerste hoofdstuk van mijn tweede verhaal :)?

Ik heb hier echt heel lang over nagedacht, sinds dinsdag al. Ik had vorige week heel veel toetsen dus ik had het ook druk. Schrijf in de comment wat je ervan vind of op mijn message board. Je kan me altijd een berichtje sturen!

I'm sorry dat het al super snel gaat en dat de verjaardag en de wens al op hoofdstuk 1 is maar als ik het op hoofdstuk 5 doe denk ik dat de 1e 4 hoofdstukken super saai zouden worden.

Vote / Comment / Fan? Daar word ik 100% blij van.

xx Cecilia