From His Stalker Turns To His Girlfriend (editing)

Chapter 17: Familiar Voice

JANE's POV.

" Weh!? Kayo na? " - Tanung ni Chelsea. Andito nga pala kami sa canteen kumakain ^.^

" Oo nga. At pwede ba, hinaan mo yang boses mo! " - Sabat ko.

" Akalain mo yun, magiging kayo pala (peace) " - Saad ni Ayka, new friend ko. ^.^

" Eh mas bet ko naman si Jane kay franco kesa naman kay bianca noh! " - Pagtataray ni Chelsea.

" Shempre ako rin! Hindi lang kasi ako makapaniwala. " - Sabat naman ni Ayka.

" Itigil niyo na nga yang pagtatalo! At isa pa, paano naman napasok si bianca sa pinag-uusapan natin. " - Saad ko.

" Basta friend! Mag-iingat kayo kay bianca, lalo kana! Alam mo naman yun, pag-gusto niya gugustuhin niya talaga. Hindi yun nagpapatalo, lalo na sa taong mahal niya. Baka mamaya hindi mo alam, niloloko ka na pala! " - Ani ni Chelsea at saktong tumunog ang bell.

" Oh paano ba yan guys! Bye na muna, may klase pa'ko. Goodluck sainyo.. At mag-ingat ka, Jane! " - Saad niya at umalis na.

" Sige jane, alis na muna ako. May klase rin kasi ako, bye :* " - Saad naman ni ayka at umalis na.

Natulala ako sa sinabi ni chelsea. Hindi kaya, connected yun sa narinig ko kahapon!? Pero impossible namang si chelsea ang nagsabi nun. -___- Hayyst! Bahala na nga.

Naglalakad ako sa may corridor ng may marinig akung familiar na boses.

" Ano ba! Pwede ba tigilan mo na'ko! " - Sigaw ng familiar na boses. At sigurado ako na lalake ito.

Lumapit ako kung saan man nang-gagaling ang boses na yun at ng makita ko kung sino ito..

" Franc!? " - Sigaw ko.

" Jane! Kanina ka pa jan? " - tanung niya.

" Kakarating ko palang. Pero bakit ka andito? At sino yung kausap mo? " - Naguguluhan kung tanung.

" It's...about, it's about dad..And, The company! " - Halata sa boses niya na kinakabahan siya.

" So ba't ka andito!? " - tanung ko.

" Hindi ko ba pwedeng puntahan ang girlfriend ko? " - Saad niya.

" Pwede naman. " - Ani ko.

" Yun naman pala. Yayayain sana kita...mamasyal? If you want? " - tanung niya.

" Sure! " - Saad ko.

+++

Nang makapunta na kami sa mall hinila niya agad ko papunta sa isang restaurant.

" Alam ko gutom kana. So let's go. " - Saad niya.

Nang maka-pasok na kami sa loob ay inalalayan niya kung maka-upo. At umorder na.. After 5 or 6 minutes dumating narin ang inorder niya at kumain na kami. Pero hindi parin talaga maalis sa utak ko yung nangyare kanina.

" Yung narinig mo kanina. Wag mo ng pansin, may tampuhan lang kasi kami ni Dad. " - Saad niya, na tila'y nabasa ang nasa-isip ko.

" Pero kung dad mo talaga yung kausap mo kanina. Bakit...bakit parang iba yung sigaw? Hindi naman sa nakikielam ako pero para namang nawala yung respeto mo sakanya kanina. " - Sabat ko.

" Im just tired, yet hungry. Kaya ko siguro nasigawan ng ganun kalakas si Dad. But, trust me. It's about me and dad! " - Saad niya. Tungo lang ang nasagot ko at tahimik na kumain.

Nang matapos na kami dumiretsyo agad kami sa parking lot dahil nagyaya na'kung umuwi, dala narin ng pagod.

" Ah, jane! " - Saad niya ng makapasok na kami.

" Bakit? " - tanung ko.

" Be ready tomorrow, ipapakilala na kita sa family ko. " - Saad niya.

" Pero kilala nanaman na nila ako diba!? " - Saad ko.

" Oo, kilala ka nila bilang jane. Pero hindi bilang, Girlfriend ko! " - Ani niya. Napangiti ako ng sabihin niya yun.

+++

A/N: Yeyy! Thank you for reading.