Cards: Raven Ferrante

Chapter 6: Run

Chapter 6

Serenity Snow Dela Reseo

After that expensive lunch hinatid ako ulit ni Raven sa eskwelahan. Hindi na kami nagtalo pagkatapos nun, at nung sumunod na araw nagpatuloy ang pagiging tahimik ng mundo ko. Hindi siya ulit pumasok sa school pero madalas ko siyang mapanood sa TV, kesyo nagtake over ng kumpanya o di kaya bumili ng casino o di kaya nagbukas ng hotel sa ibang bansa. He's all over the place at napaisip ako. He's only 20, right? At ang dami na niyang naachieve. Ako 18 years old pero wala paring silbi.

"Kuya, are you friends with those people before?" tapik ko kay Ice na nagbabasa sa tabi ko,

"Only with Dyllan and Collin, why?"

"Are they nice?"

"To me, yes."

"Lagi ko silang nakikita tuwing Death Anniv pero di ko alam kung sino sa kamag-anak nila ang namatay. Kilala mo ba kung sino?"

"Hmm. Why're you interested?"

"Just curious, Kuya. Wala akong ibig sabihin sa pagtatanong ko."

Tinitigan niya ko ng matagal bago sagutin ang tanong ko.

"Si Collin, Dad niya ang namatay. Dyllan is an orphan, but he lost his Father-in-law, who raised him. Ash lost his grandparents. And Raven, well, he didn't lose anyone sa massacre."

"He didn't? So, buhay pa ang pamilya niya?"

"No, Snowy. Raven was adopted whenu he was 5, his real family lives somewhere in Russia. Ang foster parents ni Raven, which is the Ferrante's, they died when he was 8."

What?

"Nagkasakit ba sila? Anong nangyare? Ang bata pa niya."

"Car accident but it turned out after the massacre na hindi pala aksidente. Napagkone-konekta ng mga pulisya na iisa lang ang may pakana ng mga yun."

What a tragedy. Hindi na ko nakapagtanong matapos nun. I spent the weekend sa bahay habang si Kuya ay nagtrabaho. I am bored out of my mind nang biglang tumawag ang kaibigan kong si Via.

"You busy?" she asked, at parang alam ko na ang kasunod ng tanong niya na yun.

"Alright. So sino ang hindi sumipot this time?" tanong ko saka pumasok na sa kwarto para magbihis.

"Si Ara! Yung mismong magmomodel ng gown ko! I'll kill that woman! Is it too hard to lose 3kg?!"

"Tsk. Siguro sa susunod V, huwag kang gumagawa ng 0 size na damit. No one will fit on it."

"Well, you'll fit. I'll text you the address. Love you!"

She ended the call, ni hindi manlang tinanong kung payag ako. A second later I got the address. Sa isang hotel sa BGC iyon gaganapin, kaya nagmadali na kong umalis sa bahay.

I don't really model that much. Hindi ko iyon masyadong ginawang karera dahil may pagkaconservative ang kapatid ko, madalas hindi niya gusto yung tema ng mga pictorials at fashion show. Habang ako naman ay wala namang pakielam, I just want to earn extra money para may maiabot sa kanya. He doesn't like that either kaya bihira ako tumanggap ng gig.

Sinundo ako ng driver ni V sa mismong bonifacio stopover at dinala sa hotel. Magulo ang mga tao sa backstage at naririnig ko na ang sigaw ni V.

"Stop touching your hair Brianna! You'll ruin it!"

"Snowy! Thank you! Thank you!" yakap niya sakin ng makita ako.

"I know I'm the worst friend! Sobrang user ko at dapat magalit ka sakin pero thank you baby Snowy!" madrama niyang sabi,