Unexpected.

Teşekkür ederim!

Lütfen okuyun bebeklerimm,

Merhabaa, yeni bölüm olmadığı için üzgünüm ama size birşey söylemek istiyorum. 32. bölümü daha dün paylaşmıştım ve 200 oy olmuş. Siz ne yaptınız ya? Beni resmen ağlattınız. O kadar mutlu oldum ki size anlatamam! Çok çok çok çok teşekkür ederim! İyi ki varsınız. Yanımda olduğunuz için, hikayeme destek olduğunu için gerçekten teşekkür ederim. Ay ne diyeceğimi yemin ederim bilmiyorum.

Ve yorumlar 60'ı geçmiş! Hepinizinkini gördüm ama bilgisayara geçip cevap yazmaya fırsatım olmadı. Onlar içinde ayrı teşekkür ederim. Hep yorum yapın ya valla o kadar iyi geliyor ki!

Ayrıca diğer bir şey, umarım sizi mutlu eder. Ben bölümün çoğunu telefondan yazdım! Yarın inşallah bitirirsem paylaşacağım. ilham perilerim yine benimleydi! Tabi bunlar sizde oluyorsunuz. Yorumlarınız oylarınız falan kaldlsls.

Neyse bende küçük bir jest yapıp, bölümden kısa bir bölüm paylaşayım.

SİZLERİ ÇOOOOOK SEVİYORUM. HERŞEY İÇİN TEŞEKKÜR EDERİM!

Dudaklarını dudaklarıma bastırdığı sırada, hareketsizce bekledim. Daha demin söylediği şey... Tanrı aşkına, o da nesiydi öyle? Arkadaşlığın canı cehenneme! Sadece birkaç dakika önce biz arkadaşız bunun olması garip değil mi, diye söylenen çocuk şimdi anlatamayacağım derecede ters dönüş yapmıştı. Bu inanılmazdı çünkü, Harry gerçekten istekle öpüyordu. Madem öyle, neden daha deminden beri laf söyleyip duruyordu?

Öpüşüne karşılık verdiğimde sırada, inledi. Bileklerimi onun ellerinin arasından kurtardım ve ikimizin ellerini aynı hizaya getirerek birbirine kenetlenmesini sağladım. Bunu seviyordum. Onun parmaklarının benim parmaklarımın arasında olmasına bayılıyordum. Beni iyi hissettirebiliyordu. Sadece, bu öpücüğün nasıl sonuçlanacağını merak ediyordum. İçimden bir ses, bunun normal bir öpücük olduğunu söylüyordu. Ama içimdeki tanrıça, iç sesimi bastırıp Harry'nin söylediği şeyi aklıma getiriyordu. Arkadaşlığın canı cehenneme!