She's A Monster

Chapter 1 STRANGER

Serenity Arabella's POV

Alas syete pasado ng matapos ako sa paper work na kakailanganin namin ng grupo ko bukas. Napasimangot ako. Unfair! Sa akin nabilin ang pinakamahirap na task. Kong sana dalawa kami edi kanina pa ako nakauwi. Ako na lang ang mag-isa dito sa library. Iniwan na din sakin ni Mrs.Caballeros ang susi dahil nakiusap ako na kailangan ko itong tapusin dahil hanggang bukas na lang ang deadline nito. Iniligpit ko na ang mga kalat at ibinalik sa ayos ang mga libro.

Habang naglalakad sa hallway may napansin akong kakaiba. Tila ba may anino akong nakitang mabilis na dumaan sa left side ko kong saan makikita ang mga nagtataasang puno.
Nagtaasan ang balahibo ko. Hindi ako matatakutin pero sa unang pagkakataon pakiramdam ko tinakasan ako ng dugo sa katawan. Ramdam ko rin na nagtaasan ang balahibo sa aking batok.

Alam kong may nagmamasid sa akin. Nitong mga nakaraang araw hindi ko binigyan iyon ng pansin at ipinagsawalang bahala pero ngayon na ramdam kong nasa malapit lang ito nakaramdam na ako ng takot. Dati iniisip ko baka isa lang ito sa mga stalker ko na walang magawa pero kakaiba na ito ngayon. Dumating na sa punto na pati pauwi sa bahay ko ramdam kong may sumusunod sa akin.

Kailangan ko na bang isangguni ito sa mga pulis?

Lakad takbo ang ginawa ko hanggang sa makalabas ako ng campus. Isang private school ang Moonlight University. Tanging mayayaman lang ang kayang makapasok dito. Noong una kong masilayan ang paaralang ito namangha talaga ako. Sa labas kasi hindi gaano kaganda para ngang sinadya nila ito kasi kong ikukumpara sa loob para itong mala-palasyo. Sobrang lawak nito kong ikukumpara sa ibang mga paaralan at masasabi ko ring ito ang pinakamaganda sa lahat.
Isa ako sa mapalad na binigyan ng chance at napili mag take ng entrance exam dito at kong papalarin ka bibigyan ka nila ng scholar ship kong sakaling makapasa ka. Ginawa ko lahat ng makakaya ko kaya ito andito ako ngayon nag-aaral. Nakapasa ako at iyon na ata ang isa sa masasabi kong big achievement para sa akin.

(A/N Sorry Hindi ko masyado na-describe. Just look at the pic.)

Shit! Nasa peligro nga pala ako kong ano ano pa tumatakbo sa isip ko.

Hinanap agad ng mata ko ang motor bike ko. Isa ito sa bagay na pinahahalagahan ko dahil ito na lang ang natirang alala mula sa papa ko. Hindi ko siya tunay na ama, inalagaan niya ako na parang tunay niya ng anak. He died at the age of 56 dahil sa cancer. That time 10 years old lang ako.

Handa na akong sumampa ng may maramdaman akong presensiya sa aking likuran. I clutched the strap of my back pack tightly. Nanatili akong nakatayo habang pinapakiramdaman ang taong nasa likuran ko.

Lord, help me ayoko pang mamatay.

Halos kapusin ako ng hininga ng ang estrangherong ito ay yumapos sa baywang ko habang sinasamyo ang buhok ko.

Nakakapagtaka ang bilis niyang makarating sa kinatatayuan ko.

Nanigas ako. I should run and save myself but for an unknown reason I found myself leaning into his touch. His smell linger in my nose. Its intoxicating. Addicting.

Ano kaya ang pabango niya? Matanong nga ng mabili ko minsan.

I snap back when suddenly I hear him chuckle.

Gosh even his laughter is damn sexy. I wonder what he looks like?

Nahiya ako sa ginawa ko. Mamamatay na nga ako't lahat lahat puro kalokohan pa naiisip ko.

Baliw ka na kasi!

"You smell so good, sweetheart." His voice. Deeper and husky. Napaka manly din. Boses palang masasabi ko ng lalaking lalaki ito. There is an accent that makes him pronounce every words sexily. I don't know why but instead to be scared I'm feeling the opposite. Although I didn't know who is this man I just know I am safe with him. Hindi pa ako nagkamali sa instinct ko kaya alam ko tama ako ng nararamdaman.

My! What is this? Suddenly my heart start beating so fast like it wants to be out of my body. This guy is dangerous. He seems to have a power to makes my emotion go crazy!

"Who are you?" Sa wakas nahanap ko din ang boses ko. Akala ko nawalan na ako ng kakayahang makapagsalita. Napasinghap ako nang humigpit ang pagkakayapos niya sa akin.

"Fuck!" I heard him cursed and mutter other incoherent words. I flinched at the sudden outburst.

May nasabi ba akong mali? Parang nagtatanongg lang naman, ah.

"Soon sweetheart you'll know my name until then I will remain a mystery to you. Makukuntento muna ako sa pagmamasid sayo sa malayo."

"Gusto kitang makita, maari ba?" Gusto kong masilayan kahit ang itsura man lang niya. I'm curious.

At isa pa bakit sinusundan niya ako? I find it creepy lalo pa't ni pangalan niya ayaw niyang ipaalam.

Narinig ko siyang bumuntong hininga bago nagsalita sa boses na parang nahihirapan.

"Not yet baby. Not now." Dati naco corny han ako sa mga eanderments pero kapag galing na sa taong ito, I found myself blushing and melting at the same time.

Why I am acting like a love sick teenager?

"Go home. Next time umuwi ka ng maaga. Night is dangerous to a human like you." He speak with urgency. At bawat salita ay may diin.

Hu? Diba tao rin siya?

Bago siya umalis he gave me a light kiss below my ear. I shiver at the contact of his lips in my skin. Binalot ako ng masarap na sensasyon na ngayon ko lang naramdaman.

I blink rapidly. Napayakap ako sa sarili ng maramdaman ang simoy ng hangin.

Ang init niya kaya pala kanina wala akong maramdamang lamig.

Wala na siya. Isa lang masasabi ko may kakaiba sa kanya. He isn't normal. He is something.

Sino ka ba talaga?