"My Bashful Wife"

(15) My workaholic husband

ℹ💙Ⓜ
Nov.02,2014
Feb.12,2018

🌟
💙
💎

🌸🌸🌸

Naging masaya ang buhay ni carla sa loob ng mahigit na dalawang buwang pagsasama nila ni kent bilang mag asawa, ipinaparamdam nito sa kanya kung gaano siya kahalaga para dito.

nakakahiya mang aminin pero unti unti ng lumalalim ang pagtingin nya dito, ang saya saya niya na sa tuwing umaga ay nasisilayan niya ang napa ka gwapo nitong mukha na mahimbing natutulog sa tabi nya at mahigpit syang niyayakap at alam nya sa pakiramdam na secure at ligtas sya sa piling nito.

at tuwing gabi ay sinisikap nitong umuwi ng maaga para makasabay sya nitong maghapunan, at palagi itong may dalang bulaklak tuwing umuuwi ito.

sobrang sweet nito sa kanya, at kahit sobrang buzy nito sa trabaho. Minsan nagigising siya tuwing hating gabi na gising pa ito at nakaharap sa laptop nito.

May expansion kasi ang kumpanya nito, kaya marami itong paperworks pag uwi..

Umaga sinusumpong na naman sya nang pagkahilo at pagsusuka nya.

napatakbo sya sa loob ng banyo, ng hindi mn lang kumakatok, nagulat si kent na kasalukuyang naliligo ng bigla na lang pagpasok ni carla at nagsusuka na puro laway lang naman dahil wala pa namang laman ang tyan nito.

"hon, ok ka lng ba? mukhang napapadalas ata ang pagsusuka mo? hindi na yan pwede mamaya maya din magpapatingin tayo sa kakilala kong doktor, susunduin kita sa university mo."

nag-aalalang pahayag nito at nakaalalay sa kanya papuntang kama.

"hwag mo na ako alalahanin ok lng ako, sige na gumayak ka na baka ma late kapa sa trabaho mo."

pagtataboy nya dito, habang nakapukit pra mawala ang pagkahilong nararamdamn, alam nya kasi kng gaano ito ka bz.

"ok ka lng ba talaga, pwede ko nmn ipa reschedule iyong mga appointment ko ngayon."

"ok lang ako promise," sabi niya dito.

"hwag ka na lang kayang pumasok ngayon? magpahinga ka na lang, baka doon ka pa mahimatay sa university mo"

"hindi ako pwedeng lumiban ngayon may exam ako dont worry okey lang talaga ako"

"you are not look okey, you look so pale, so you better stay here and take a rest,ako nang bahalang tawagan ang university mo para ma excuse ka at mabigyan ka ng special exam,"

"pero.."

" no more but..okey hwag na matigas ulo mo, hintayin mo na lang ako before lunch, sasamahan kitang magpatingin sa doktor"

sabi nito habang nag aayos nang sarili.

"ok...gotta go my board meeting kasi ako 9am so take a rest for now ok, ipapaakyat ko na lang breakfast mo."

hinalikan sya nito sa labi bago lumabas ng kwarto. ilang minuto ang lumipas ay iniakyat na ng isang kasambahay ang agahan niya.

nagpahinga lang siya sandali, niligpit nya muna ang higaan nila at pagkatapos ay naligo na siya.

tumawag si kent na magpahatid na lang daw siya kina mang ramon papuntang opisina nito, dahil nasa meeting pa daw ito.

pagdating nya sa opisina nito ay binati sya lahat ng makasalubong niyang empleyado ng asawa.

pinatuloy siya sa loob ng opisina nito, ngayon lang niya napansin na pag papasok ka sa loob isang malaking frame agad ang bubungad sa harap mo. kuha ang larawang iyon sa araw ng kasal nila. hindi nya mapigilan ang kiligin.

ilang oras na ang lumipas wala pa rin ang asawa, kumakalam na ang sikmura niya.

ng mabagot sya kanina lumabas siya ng opisina at tinanong kung anong oras matatapos ang meeting, sabi ni liza ang receptionest na napagalitan ni kent noon na umaabot daw ng limang oras pag si kent ang nagpapatawag ng meeting at mukhang totoo nga dahil mahigit dalawang oras na nya itong hinihintay.

at sa sobrang buzy nito, nakalimutan na nito ang twagan ang univetsity niya tumawag kanina ang kaibigan nya nagtaka ito kung bakit wala ako at hinanap dw ako ng mga prof. namin.

hindi nya na kayang tiisin ang pangangalam ng sikmura 2pm na ng hapon kaya nag pasya siyang lumabas ng building at naghanap ng makakainan.

kent P.O.V

katatapos lng ng meeting nya na halos tumagal ng anim na oras, pasado ala tres na ng hapon palabas na sya ng boardroom ng maalala nya ang asawang naghihintay sa loob ng opisina kaya dumiritso sya agad roon ang inaasahan nya ay ang di maipinta na mukha nito dahil sa bagot sa kahihintay sa kanya, ngunit pagbukas nya ay katahimikan ang bumungad sa kanya walang bakas ni anino ng asawa nya ang naroon.

tinawagan nya ang frontdesk sa baba ng hindi nya makontak ang phone ng asawa.

na confirm nga ang hinala na lumabas ito, isa lng ang nasa isip nya na maaring puntahan nito, agad siyang bumaba at tinungo ang kalapit na restaurant sa opisina nya at hindi nga sya nagkamali,

naabutan niya ang asawa na sarap na sarap sa kinakaing spaghettie na sa dami ng sauce ay hindi mo na makita ang iba pang sahog dito,napangiwi sya sa ka weirdohan ng asawa sa pagkain.

nag angat ito ng tingin ng mapansin siguro nito ang presensya nya, inialok nito sa kanya ang kinakain nito,umupo sya sa katapat na upuan nito at tinawag ang waiter.

"yes sir,ano pong order nyo?"

magalang na tanong sa kanya.

"ganito ba talaga ang pasta nyo dito."

pahayag niya sabay turo sa pagkain nang asawa.

napakamot sa ulo ang waiter.

"ah...hindi nmn po sir, kaso iyan po ang gusto ni mam ang maraming sauce"

"hindi ba ito nakakasira ng tyan"

"ah hindi naman po sir."

pagkakuha ng order nya ay umalis na ang waiter.

"hindi kaba nandidiri sa kinakain mo?

"masarap kaya,tikman mo?

umiling sya ng akmang susubuan sya nito ng wala syang reaksyon ay nagpatuloy ito sa pagkain nang tumunog ang phone niya sinagot nya ito ng makitang si minerva ang tumatawag.

dumating na ang pakaing ini order nya at patuloy pa rin sya sa pagbibigay ng intruction sa sekretarya niya nang bigla na lang hablutin ni carla ang phone nya, at pinatay

"hey..what do you think your doing,?give me the phone may pinag uusapan kami ni minetva its urgent"

di niya mapigilan ang mainis sa ginawa nito.

"anong mas urgent, ang trabaho mo o ang maingay mong tyan na kanina pa kumokulo dahil sa gutom at saka bawal gumamit ng phone pag nasa harap ka ng pagkain, tigilan mi na iyang pagiging loyal mo sa trabaho baka hospital pa ang makinabang sayo pag nagkasakit ka dahil sa pagiging workaholic mo."

mahabang litanya ni carla sa kanya, well my point nmn ito, kaya nagsimula na siyang kumain, nang maalala nya na magpapatingin nga pala ito sa doktor ngayon and worst of it nakalimutan niyang magpasechedule pati ang pag tawag niya sa university nito nakalimutan niya rin. Napatampal siya sa kanyang noo nang wala sa oras

sobrang buzy nya kasi kanina kaya nawala na sa isip nya.
Di bali kapag natapos na ang ginagawa nilang proyekto ay babawi siya dito.

pagkatapos niyang kumain ay tumawag sya sa opisina ng kaibigang doktor subalit out of the country pala ito. next day pa dw ang uwi nito kaya sinabi nya sa asawa na sa next day na lang sila magpapatingin, pumayag naman ito.

thank you for your time guyz... hart hart hart ko kayong lahat..↘↘↘♥♥♥

godbless us all
yajnna20
@ ur sevice...