Κεφάλαιο 3

183 12 0
                                    

Αριάδνης POV

Ξημέρωσε ...επιτέλους Ξημέρωσε . Είμαι τόσο ενθουσίαασμενη  που δεν κοιμήθηκα όλο το βράδυ . Νιώθω λες και έχω κερδίσει ήδη τη θέση . Έχω ένα προαίσθημα πως θα πάρω τη θέση .Αυτή είναι η ευκαιρία μου .

Χθες κάλεσα τους γονείς μου για φαγητό και τους είπα τα ευχάριστα . Έχουν και εκείνοι αγωνία .
σήμερα πρέπει να πάνε όλα τέλεια .

Άνοιξα τη ντουλάπα μου και στάθηκα σκέφτηκη μπροστά της .
Λοιπόν ....

ήμουν έτοιμη και περιποιημένη . Φορούσα μια μαύρη πενσιλ φούστα και από πάνω ένα πουκάμισο το οποίο ήταν περασμένο μέσα από τη φούστα σε λευκό χρώμα . Οι γόβες μου ήταν μαύρες και η τσάντα μου μπεζ.  Σκουλαρίκια χρυσά και αντίστοιχο ρολόι . Το μόνο που μένει είναι να έρθει ο Φίλιππος με το αμάξι . Θεε μου μακάρι να πάνε όλα καλά .

Μετά από μια ώρα .

Γειά σας .! είμαι η Αριάδνη Παπαστεργιου.  Έχω ένα ραντεβού για μια συνέντευξη για τη θέση της  οικονομολογου.

- βεβαίως σας περιμέναμε περάστε ....

Αλέξης Pov

οι ακτίνες του ήλιου διαπέρασαν  τα μάτια μου . Ξημέρωσε . Γύρισα πλευρό και διαπίστωσα ότι η  Νελλη  όντως δεν είχε γυρίσει χθες βράδυ . Καλά δεν σκοτιστηκα κιόλας .

Πήγα γρήγορα στο μπάνιο και έβαλα το παντελόνι το πουκάμισο μου και το καλό μου σακάκι   . Σήμερα είναι η μέρα της συνέντευξης . Ελπίζω αυτή η κοπέλα που οι συνάδελφοί μου έστειλαν το μειλ  να είναι  καλή και να τη προσλαβω.

Μπήκα μέσα στην εταιρία  και έτρεξα γρήγορα προς το γραφείο μου .

-Μιράντα ήρθε η κοπέλα μου περιμέναμε για τη συνέντευξη ?

- Μάλιστα κύριε Κομνηνε είναι στο γραφείο σας και σας περιμένει .

- Τέλεια ευχαριστώ

Άνοιξα την πόρτα του γραφείου μου  . Είδα μια κοπέλα με μακριά κάστανα μαλλιά καθισμένη στην πολυθρόνα . Δεν με έβλεπε . Και μου θύμιζε αυτή η κορμοστασια. ...

-Συγνώμη που άργισα

Γύρισε την πλάτη της και με κοιτάξε . Θεέ μου αυτά τα μάτια . Πως θα μπορούσα να τα ξεχάσω . Όχι δεν μπορεί δεν είναι δυνατόν .

-Αριάδνη .?

- Αλέξη ? είπε ξεμεροκαταπινωντας

.......

Αριάδνης Pov

Αυτό που ζω δεν γίνεται . Δεν είναι δυνατόν . Γιατί τώρα ?? Μπροστά μου βλέπω τον Αλέξη ..Καλά αυτός είναι ο επικεφαλής της εταιρίας ?  Είχα να τον δω δύο χρόνια . Σαν να μην πέρασε μια μέρα . Ήταν ακόμη τόσο όμορφος . Όλα αυτά που προσπαθούσα να θάψω μέσα μου τόσα χρόνια  βγήκαν ξανά στην  επιφάνεια . Ήθελα να κλάψω και να πέσω αυτήν αγκαλιά του . Ακόμα φοράει αυτό το άρωμα . Το λάτρευα . Ακόμη και αν μου φέρθηκε τόσο άσχημα εγώ ποτέ δεν έπαψα να τον αγαπώ ....

Ασυγκρατητο  Πάθος Dove le storie prendono vita. Scoprilo ora