Kendi kendime ağlama krizlerine devam ettim tabii.Beni kandırarak eline ne geçti ki? Sadece aptal bir iddia,insanlar ne zaman başkalarının duygularıyla oynayacak kadar orospu çocuğu oldu? Kızgınım ona,kalbimde bir iz bıraktı.Ne olacağını sanıyordum ki?Benimle kalacağını mı? Diğer herkes gibi onuda unutacağım.En acısı,beni kurtarmasını beklerken,oda bir tekme vurdu.Ki ben sırf ayağı acımasın diye tekme atmasını istemezken..Olum yapılır mı bu bana?Ben sevmesini bilmiyordum heralde.Kimi sevdiysem düşman oldu bana,kandırdı beni.Ve başıma ne geldiyse alışkanlıktan geldi.Çok sevmekten daha fazlasıydı bu.Gene olan bana oldu,ben bir şey anlamadım.
Okula ayaklarım geri gide gide gittim,sanki.. utanıyordum.Bir hafta olmuştu;
Becky:Hey,Hae 1 haftadır yüzün asık.Zaten kimseylede konuşmuyorsun.Artık merak etmeye başladım seni.
Ronald:Bak,Hae eğer sorun iddia meselesiyse gerçekten üzgünüm.Eşek herifin biriyim.
Hae: Sorun değil beni düşündüğünüz için sağolun.Gitmem gerek,üzgünüm.
Kevin:Hae,ne desen haklısın,kendini üzme artık.Bir eşeklik yaptık.Hae dur--.
Ronald'ın pislik biri olduğunu biliyordum ama saf biri olduğunu da biliyordum.Ama Tex ve Kevin'dan beklemezdim.Zaten kalp en çok,en değer verdiğinin yaptıkları tarafından kırılır.Bunu iyi anladım.
*
Henüz Tex'le daha konuşmadık.Zaten birbirimize rastlasak bile o yolunu çevirir oldu,ben yolumu çevirir oldum.
Üzülüyorum,o bana beni sevdiğini hiç söylemeyecek,bende ona hiçbir zaman bunları onun için yazdığımı.Üzülüyorum,çok üzülüyorum.Ve artık soğuktu bana,çok soğuk.Ben en çok ona ısınırken,olanları unutmaya çalışırken,soğuktu bir insanın olmaması gerektiği kadar.
İnsanlar 2. kez ölür mü? Hemde katil aynıysa.. Ben öldüm.O gün içimde bir huzursuzluk vardı,anlamıştım bir şeylerin ters gideceğini.O an kalbimin acıdığını hissettim.
Tex ve Jesse sevgili gibiydiler,hatta öpüşüyorlardı.Gerçekten sevdiğiniz adamın başka biriyle olması,gözünüzün önünde bunu yaşaması çok koyuyor.Ve en kötüsü,ilk başta tanıdığın o mükemmel derecede ki insan,nasıl olur da bir hayal kırıklığına dönüşür,hemde 2. kez.Ben anlamıyorum.Ağlayacaktım,neresi olursa olsun ağlayacaktım.
Gözlerim doldu,oracıkta ölmek istedim.Bu zihinsel acının en kötü tarafı ölmek istiyorsun,acı çekiyorsun ama ölmüyorsun.Ah,ne güzel olurdu hiç doğmamış olmak.Neyse,Tex beni görmüş olcak ki arkamdan geldi;
Tex:Hayat nasıl gidiyor?
Hae: Bilmem,yaşayan birine sor.Oh özür dilerim,ölü kızlar konuşmaz ki,hele ki katilleriyle.
Tex: Yapma Hae.Sana anlattım,bu sadece bir iddiaydı.Seni kırdım üzgünüm.
Hae: Sana kötülük yapan birini unutur musun sen hiç?Ben unutmam,çünkü en yakınım dediğinin yaptığını hiç unutamıyorsun.Kalbinde hep bir kırgınlık,hüzün.
Tex:Hikayenin sonu mutluysa,nasıl başladığı pekte önemli değildir.Hem kader,bişey diyilmez.
Hae:Kader diyemezsin,sen kendin yaptın.Geceleri nasıl uyuyorsun?
Dedikten sonra hızlıca orayı terkettim.Dediklerime bir şey daha eklemek isterdim ama gururum engel oldu,seni seviyorum,sana ihtiyacım var diyemedim.
Sanırım babamın mezarını ziyaret etme zamanı gelmişti.Yanıma birkaç demet çiçek aldım.Babamın soğuk toprağını süslesinler diye.Babamın o gül yüzünü ısıtsın diye.Babama gidip içimi dökmeyi seviyordum.Beni duyabildiğini de biliyordum;
-Baba,çok yalnızım.Yanında ağlamaktan çekinmiyorum,çünkü ''göz yaşları senin söyleyemediklerini söyler.'' Bana hep derdin,hatırlıyorum,seninle olan hatıralarımı hiç unutmadım ki.Senin yanında kendimi rahat hissedebiliyorum.Kalbim acıyor,bu fiziksel bir acı değil.Ama inanıyorum ki yavaş yavaş fiziksel acıya dönüşecektir.
Günden güne ölüyordum,onları mutlu görünce içim içimi yiyiyordu.Allah'ım içim paramparça!Zaman geçiyordu,zaman her şeyi düzeltir lafı tam bir fiyasko!Zaman hiçbir şeyi düzeltmez.Aslında gitmesinde sorun yok.Sorun gelmemesinde,bense bile bile bekliyorum.Niye bekliyorum ? Cevabını bilmeden.Ben giderim,söylerim sevdiğimi ama başka kötü bir hatıram olsun istemiyorum.Ama eğer bir şeylere bir yerden başlamak istiyorsam,yarın veya diğer gün değil.Şimdi başlamalıyım.'' Dedim ve Tex'i yanıma çağırdım.
Hae: Bak,Tex.Jesse'yi sevdiğini biliyorum.Ve tabii sevgili olduğunuzu bende olabilirdim ama bak bir ama daha.Neyse,bak Tex ,Benimki aşk değildi.Aşk olsa bu kadar sorgulamaya,hesap sormaya ne gerek vardı ? Alt tarafı bir kalp,ağzına sıç.Hepi topu aşk işte.Gelir,yaşanır,günü gelince biterdi.Ama Bu farklıydı,farklılığı içimde hissettim.Bu sevgiydi.Aşk dokunmak ister,ilgi ister.Beklemeyi sevmez.Sevgi mi? Olgunlaştırır.Kendinden daha fazla sevdiğininkileri önemsersin.Aşk mutlu olalım der,sevgi mutlu ol der.Benimkisi sevgi değil de ne? Sen onun gözlerinin içine baktıkça benim gözlerim doldu,görmedin.Ölüyorum görmüyorsun.İnsan kendine acır mı? Ben acıyorum.Başkaları mesafeden bahsediyor,ben yanımdakine dokunamıyorum.Hadi sende git,fazla bile kald-
Ve hayat şaşırtmaya bayılırdı.Yerim belliydi,beni nereye koyarsan koy,benim ona ait olduğum belliydi.Tex,bana sarıldı ve;
-Sakinleş,seni anlıyorum.
Hae:Bilmiyorum,gerçekten var mısın,yok musun belli değil.Kaybolup giden hayaller gibi.Bir görünüp bir yokoluyorsun.Ne hissettiğini,ne yaptığını,ne düşündüğünü anlayamıyorum.Bana umut vermekten vazgeç!
Diye sesimi yükseltmiştim ki... dedim ya hayat şaşırtmaya bayılır diye,Jackson karşımdaydı.
-
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Dear Diary;
Novela Juvenil''Cam kırıklarına basa basa yürüyorum,canımın yanması gerektiğini düşünüyorum ama hissetmiyorum.Ve sonunda yığılıp kalıyorum oracıkta ve ben oradan kurtulmak istiyor muyum? bunu bile bilmiyorum.Ama kurtarabilicek birilerinin olduğuna inanıyorum.''...
