Khalil’s POV
Naglalakad ako papuntang library ng bigla kong nakita si kath na akay ni jojo at rikito.
Ano nangyari sakanya! Sino may gawa nun?
Pamura ah?
Sht talaga!!
Di ko na kinaya kaya sunod-sunod naitanong ko sakanya.
“Kath! Anong nangyari sayo?! Ok ka lang ba?! Sno may gawa nito?! Gusto mo resbakan natin ha?!” sabi ko.
“Khal, Grabe ka ha? May nabangga lang ako na unggoy ay este lalaki. Ok naman ako” Sorry naman kath, Concerned lang ako sayo.
“Sure ka? Gusto mo buhatin na kita? Dalhin kita sa Clinic.” Hay. Pinag-aalala talaga ako ng babaeng to. Tss.
“Wag na, Mukhang may pupuntahan ka pa, ok lang ako. Sige una na kmi, bye khal ^___^” Shit kath, wag mo ko ngitian. Haha. Kakainlove :”>
“Sige, Ingat ka next time kath ah? Papakasalan pa kita eh,” pabulong kong sinabi yun pero WTF! Where did that come from? -__- sana di niya narinig.
“Ah eh, Sige, Ingat din.” Tipid niyang sabi.
“Ge, b-bye” nauutal kong sagot.
Haay kath, Sana akin ka nalang, Sana maramdaman mong mahal kita, Sana mabawi mo yung sinabi mo dati na hanggang mag-kaibigan nalang tayo. Sana matutunan mo rin akong mahalin kath :(
Ganto kasi yun..
--Flashback Mode On--
Back to the time nung bata pa kami nila Kath..
“Kit-Kath! Laro naman tayo oh!” sabi ko sakanya.
“Osige, Khal, Anong gusto mong laro? ^____^” excited niyang sabi.
“Kasal-kasalan tayo! Gusto mo? =)))” suggest ko sakanya.
“Osige! Tara! Sa bahay nalang tayo! ^____^” hay, mga ngiting yan. Sana lagi kong nakikita, at sana ako rin lagi ang dahilan ng mga ngiti niya.
“Sige!” sabi ko.
Naglalakad kami, ng bigla kong hinawakan ang kamay niya, di naman siya nagalit. Tumingin lang siya sakin at nagtuloy na sa paglalakad.
Sa bahay nila…
“Hi mommy!” sabi ni kath, binitawan na niya ang kamay ko sabay yumakap sa mommy niya.
“Hi anak!” humalik naman ang mommy niya sakanya.
“Mommy! Andito pala si Khal! Laro kami ah?” sabi ni kath.
“Osige anak. Ang cute niyong dalawa. Sana kayo rin magkatuluyan paglaki niyo! ^__^” sabi ni tita. Boto siya sakin oh. =)) hahaha.
“Oo naman tita. Hehe” pagbibiro kong sabi kay tita.
“Oo ka jan! Ang tipo kong lalaki, yung prince charming! ^___^” ngiting-ngiti na sabi ni Kath habang sumasayaw na parang Prinsesa.
“Sus. Wala naming ganun ah?” sabi ko sakanya.
“Meron! Meron! Meron! Tara na nga!” sabay hila niya sakin. Brutal talaga nito hanggang ngayon.
“Tssh, Sige.”
Naglaro na kami ni Kath, Nung nagpapahinga kami, inamin ko na sakanya yung totoo kong nararamdaman..
“Kath?” sabi ko habang nakatingin sakanya.
“Hmm?” sabi niya habang umiinom sa juice niya.
“Pano pag sinabi kong mahal kita..”
Napatigil siya sa pag-inom at tumingin sakin.
“Khal..” sabi niya sabay iniwas ang tingin. “Alam mo namang parang kapatid lang ang turing ko sayo diba?
“Hayy, Okay kath. Basta kahit magkahiwalay tayo. Lagi mo sanang tatandaan na mahal kita, mahal na mahal kita kath” sabi ko.
Niyakap niya ko at yumakap naman ako pabalik..
--End of Flashback--
Sana kath, Hayaan mo akong mahalin ka..
Sana….
Im still waiting.
And Im willing to wait, even if it takes me forever.
Kathryn’s POV
Sa Classroom…
“GoodMorning Class”
“GoodMorning Ma’am!” sabay sabay naming sabi.
“ You have a new classmate. Mr Padilla? ” sabi ni miss
“Ha? Padilla? I heard he’s a heartthrob” sabi nung babae sa ko. ang landi!
“Yea, I heard gwapo yan, yiiee” sabi nung isa, pssh. oo nalang
" And for everybodys information, their family owns this school" napanga-nga nalang ako
" Yung anak ni Dr. Ford? Omygod! Ang gwapo niyan!" sabi nanaman nung babaeng nasa likod ko.
" Shhh!" sabi ko nalang, naiirita na talaga ako! >O<
Pumasok na ung Mr. Padilla na snasabi ni miss, And guess what?!
Si UNGGOY!! T___T
Nagsimula na siyang mag-introduce
“Hi, Iam Daniel John Ford Padilla, You can call me DJ” tipid niyang sabi
“AHHH! GWAPO MO DJ!!!” hindi ako yan ah? Classmate ko yan :P
“ FAFA DANIEL!! AKIN KA NALANG!!” sabi nung classmate kong bading XD
“Class, Quiet! Okay Mr. Padilla, Sit beside Ms. Bernardo” sabi ni miss.
Buti nalang si Ms. Bernar--- wait?
Loading…
Loading…
Loading…
Processed 100%
What?! Ako si Ms.Bernardo eh! :\ Kung minamalas nga naman oo!
Nakatingin sakin yung unggoy sabay kindat. Ewww!! >.<
Umupo na siya sa tabi ko..
“So, we meet again. Sumama ka sakin mamayang recess” sabi niya.
“What?! Bakit? Pssh.”
“Basta! Don’t ask questions. Ang ingay mo.” Sabi niya
“ Anong maingay dun! Minsan pa nga lang ako nagsalita eh. Tss. Unggoy nga talaga.”
“You are saying something miss ---? Uh, what’s your name?” magnonosebleed na ko dito grabe.
“Im Kath, Kathryn Bernardo. And wala akong sinasabi, Pilipino ka ba?” tanong ko.
“Oo, bakit?” sabi naman niya -__-
“Oh edi magtagalog ka, wag mo nga akong englishan jan. tss.” Sagot ko sakanya.
“Sungit. PMS?” what?! Feeling neto.
“Just shut up will you?”
“Pssh. Tapos siya naman pala mag-ienglish. Tss.” Sabi niya
“Paki mo ba?!” sabi ko na medyo napalakas ata at narinig ni miss. T_T
“We will have a--- Miss Bernardo? Any problem?”
“Uhm, Wala po miss.”
“Ok, please listen ha?”
“Yes miss.”
Oh God. Bat pa kase may dumating pang unggoy sa buhay ko! T^T
***
BINABASA MO ANG
Say It Again (KathNiel FF)
Fanfic"The thing about LOVE is i never saw it coming, It kinda crept up and took me by surprise. And now there's a voice inside my heart that's got me wonderin, Is it true? I wanna hear it one more time..." Walang schedule ang pagdating ng love sa buhay n...
