Storm Siren (Greek Version)

#10 Teleport

"Γιατί θες να μας σκοτώσεις; Ποιος σε έβαλε να κάνεις αυτήν την δουλειά;" ρωτάει ο Ριχάρδος και είχε δίκιο να έχει αυτήν την απορια.Το ίδιο θα ρωτούσα κι εγώ.

Αυτή γέλασε "Με έβαλε ο βασιλιάς... Δουλεύω για αυτόν." μας λέει και πλέον νομίζω πως δεν ακούω καλά και έχω τρελαθεί. Πως γίνεται ο βασιλιάς να μην σκοτώσει άτομο με δυνάμεις αλλά αντίθετος να συνεργαστεί με αυτό. Και αυτήν πως συνεργάστηκε μαζί του. Και μάλιστα πώς μπόρεσε να έχει μια τέτοια κρίση ένα τόσο δα μικρό κορίτσι. Όλα αυτά έκαναν την ιστορία να είναι πραγματικά περίεργη.

Κοίταξα τον Ριχάρδο και παρατήρησα πως ήταν και ο ίδιος σοκαρισμένος σαν εμένα. Δεν ξέραμε πως είναι δυνατόν αυτό και ταυτόχρονα είχαμε απορία να ακούσουμε τι και πως.

Αμέσως πήραμε θέση μάχης. "Δουλεύεις για τον βασιλιά; Τι καλό του βρήκες; Καλά έλα να παλέψουμε και θα δεις πως είσαι με την λάθος πλευρά. Είσαι με αυτους άρα είσαι εχθρός μας" λέει ο Ριχάρδος και εγώ κουνάω καταφατικά το κεφάλι μου γιατί νομίζω ότι έχει ένα δίκιο σε αυτό. Έτσι ξέχασα προς το παρον ότι απορία μου είχε γεννηθεί.

"Δεν σημαίνει επειδή είμαι μικρό κοριτσάκι δεν μπορώ να σας νικήσω εύκολα" λέει καθώς αρχίζει να γελάει σαν καθιστερημένο που με έκανε να ανατριχιασω. "Καλά καλά δεν φάνηκε και τόσο καλό.." σταματάει απότομα και μετά μας κοιτάει με σοβαρό βλέμμα.

Αυτό όταν συμβαίνει είναι σπαστικό. Και τρομακτικό...

Χωρίς δεύτερη σκέψη της πέταξα πάγο. Αλλά ο πάγος έπεσε στο κενό. Πλέον δεν υπήρχε κανένας μπροστά μας. Η μικρή είχε εξαφανιστεί.

Ο Ριχάρδος με κοίταξε και αμέσως σοκαρισμένος έτρεξε από πίσω μου. Μετά άκουσα γέλιο και ένα γκντουπ. Κάτι είχε πέσει στην γη.

Όταν γύρισα είδα τον Ριχάρδο να κρατεί το χέρι της μικρής και ένα μαχαίρι στο πάτωμα. Είχα καταλάβει τι είχε συμβεί. Αμέσως όταν με είδε εξαφανίστηκε και ξαναβρέθηκε μπροστά μας. Πραγματικά είναι πολύ απρόβλεπτη και καλή και μπορουσε να χειριστεί τις δυνάμεις της μια χαρά.

Ήταν σειρά του Ριχάρδου να κάνει κίνηση. Έτσι έτρεχε με ταχύτητα του φωτός πάνω της. Το μόνο που φαινόταν και καταλάβαινα ήταν κάτι σαν ανεμοστρόβιλος. Όλα γινόταν τόσο γρήγορα που μπερδευόμουν.

Τότε βρήκα την ιδέα. Με μια κίνηση του χεριού μου τους πάγωσα και τους δύο.

Τους πλησίασα κι ξεπάγωσα τον Ριχάρδο.
Αμέσως άρχισε να τρέμει. "Έξυπνο αλλά και χαζό ταυτόχρονα. " Λέει και αρχίζει να τρίβει τα μπράτσα του. Αλλά δεν ειχα άλλη επιλογή αν δεν το έκανα η μικρή θα ήταν απιαστη.