Groen maar giftig

Hoofdstuk 5

In de ochtend

'Iedereen opstaan' , roept Leon. Ik gaap een keer diep, en bedenk daarna dat we in het bos achter mijn huis hebben geslapen.  Ik schrik heel erg door die gedachten en kijken om me heen om te zien of iedereen er nog is. Tot mijn opluchting is iedereen er nog. Langzaam word iedereen wakker. Iedereen staat op en willen allemaal een andere richting op lopen. Uiteindelijk ontstaat er een ruzie tussen Fenna en Jade omdat ze allebei nog steeds een andere richting op willen lopen. ' Hou toch op met ruziën want we komen zo niet verder' , iedereen kijkt me aan, maar Fenna en Jade zijn tenminste opgehouden met ruzie maken. ' We kunnen het beste gewoon naar het noorden toe lopen, want mijn ouders zeiden dat er in het noorden van het bos een weg is.' 'Hoe weet jij dan waar het noorden hier is', bitst Jade. 'Door naar de zon te kijken', zei ik terwijl ik naar boven keek. Tot mijn verbazing scheen de zon niet en hingen er grote grijze wolken voor.'Hoe kan dat nou', zei James, 'het zou nog minstens 2 dagen lekker zonnig zijn.' ' 'Niet alles wat ze over het weer zeggen is waar hoor', zegt Fenna.

Bij Louise thuis

'Ik had niet verwacht dat ze zoiets zo doen, ze loopt zomaar weg met haar vrienden.' Je moet je niet zo veel zorgen maken het komt vast wel goed met hun ze hebben vaker gekampeerd hoor en ze zijn nog niet eens 1 dag weg.' 'Maar als nog ik maak me zorgen om  haar en haar vrienden. En we weten nu niet eens waar ze heen zijn. Ik hoop dat het goed met hen gaat .'

In het bos bij Louise en haar vrienden

We zijn maar gewoon een kant gaan oplopen in de hoop dat het de goede kant is. Opeens hoor ik een schreeuw. Ik draai me om en zie dat Lexie vast zit in drijfzand. Daar was me nooit wat over vertelt.

A/N

Ik hoop dat het een leuk boek is en dat jullie veel plezier hebben met het lezen ervan.  Ik doe echt mijn best om meer te updaten. En sorry voor de cliffhanger.