KAMP

1.Bölüm

Hande'nin bakış açısı ;Yıl 2017....                                                                   Zeynep'in ölümünün ardından 2 yıl geçti. Atlattık gibi ama o hâlâ aklımızda. Ve bu siktiğimin okulu akıllanmadı tekrar bir kamp düzenlenecekmiş. Bir kişi daha mı ölsün? Ne istiyor bunlar böyle? Biz asla gitmeyeceğiz tabiki
15 dakika sonra

Emre "Eslem kampa gidiyormuş bizde gidelim" dedi. Eslem bizim Emre'yi kendine aşık eden kız. İyi kız. Sanırım flört aşamasındalar. Ama birbirlerine aşık olmaları hep birlikte olmak istemeleri Zeynep'in şu kamp yüzünden öldüğü gerçeğini değiştirmez. Bu yüzden gitmek istemiyordum. "Sen iyi misin Emre?" dedim. "Bizim en yakın arkadaşımız orada öldü ve şimdi bir kız için harap olduğumuz yere mi gideceğiz Emre?" diye devam ettirdim. Emre "Hadi ama ya hem bunu almamız lazım, özellikle de senin. İki yıldır ruh gibi dolaşıyorsun kendine gel artık Hande" dedi. Sanırım haklıydı. Artık hayatıma bakmalıydım. Ve kampa gitmeyi kabul ettim. Birlikte eğlenecektik. Bu sefer üzülmeyecektik. O sırada Burak ta koşarak sıramızın yanına geldi. Heyecanlı bi şekilde "Lan Hatice de gidiyormuş kampa bizde gidecekmiyiz? Gidelim ya hadi" dedi. Gülerek "Zaten gidicez senden önce Emre ikna etti beni." dedim. Burak hiç beklemediğim bir anda Emre'yi iki yanağından öptü. Ben bu sırada kahkaha atmakla meşguldüm. "Bu kadar çok mu seviyosun Hatice'yi? " dedim. "Evet!" dedi Burak heyecanlı bir şekilde. "O zaman git Hatice'yi öp oğlum beni öpme! " dedi Emre gülerek. Ben tekrar küçük bir kahkaha attım. Hatice çok güzel sarışın bir kızdı. Burak'la çok yakışıyorlar ama Burak bir türlü Hatice'ye açılamıyordu. Emre "Kızım sana da bulalım birini yaa" dedi. Gözlerimi devirerek "İstemiyorum" dedim. "Hadi be kızım" dedi Burak. O sırada sınıfa bir çocuk girdi. Kumral, uzun boylu, yapılı, gözleri koyu kahve, uzun kirpikli bir çocuk. Baya iyi bu çocuk. Aman ya banane. Önüme döndüm Burak ve Emre bana bakarak kıkırdıyordu. "Noluyo be" dedim. Burak "Asık sana noluyo kızım çocuğun içine düşeceksin" dedi gülerek. Emre kahkahalar arasında başıyla Burak'ı onayladı. Çocuk oturacak yer arıyordu. Bir tek benim yanım boştu zorunlu olarak yanıma oturmak için dibime kadar geldi çocuk. Ben o sırada onun güzel gözlerine bakıyordum. Burak'ın beni dürtmesiyle kendime geldim. Burak "Kusura bakma bizimki dalgındır biraz. Yeni geldin galiba ben Burak" dedi elini uzatarak. Çocuk Burak'ın elini sıktı. "Ben de Mert" dedi harika bir ses tonuyla. Ben hayran hayran onları izliyordum. Sonra Emre konuşmaya başladı. "Ben de Emre" dedi. Mert denilen çocuk "Memnun oldum" dedi. Burak "Yana kaysana kızım Mert otursun yanına" dedi. Yana kaydım. Mert "Seninle tanışmadık senin adın ne?" diye sordu. "Hande ben" dedim. "Memnun oldum Hande" dedi. O sırada hoca sınıfa girdi. "Çocuklar yarınki kamp için hazırlanın." diyip duraksadı sonra devam etti. "2 yıl önceki yaşadığımız olayı tekrar yaşamayalım. Kamp alanından uzaklaşan olursa cezalandırılacak" dedi. Mert soran gözlerle hocaya bakıyordu. Olayı bilmediği için bişey anlamamıştı. O sırada hocanın da gözü Mert'e kaydı. "Aaa sınıfa ye öğrenci gelmiş. Tanıt bakalım kendini yakışıklı." dedi. Mert ayağa kalktı "Ben Mert. Eski okulum kapandığı için buraya geldim" dedi. "Peki. Hoşgeldin Mert" dedi hoca. Mert "Hoşbuldum" diyerek yerine oturdu. Ders boyunca Burak lar beni arkadan kalemle dürttü. Sonunda zil çaldı. Hoca sınıftan çıktı. Mert'in hâlâ yanımda olmasına rağmen arkamı döndüm. "Nabıyonuz siz yaa!! " dedim. Gülüştüler. Mert'in de o an güldüğünü gördüm. Sanırım çok bağırmıştım. "Sakin ol Hande" dedi Burak gülerek. O sıra Şeyma yanıma geldi. "Gelsene Hande bişey sorucam" dedi. Peşinden ilerledim. "Bu çocuk çok yakışıklı yaaa" dedi. "Arkadaşı falan varmıymış bir sorsana nasıl olsa yanında oturuyor" dedi. Gülerek "Tamam" dedim. "Ama niye arkadaşı" diye devam ettirdim. Şeyma "Çünkü nasıl baktığını gördüm." dedi. Sanırım o an kızardım. Son derse de girdikten sonra çıktık. Çıkışta yol boyunca Burak ve Emre "Seni Mert'e yapalım" diyip durdular gülerek. Ben gözlerimi devirerek yürüdüm yol boyunca. Ertesi gün kampa gidecektik. Ama benim aklımda Mert'in derin koyu kahve gözleri ve o güzel kirpikleri vardı. Beni ilgilendirmez aslında ya
Amma da ilgilendirmiyor.

 İç sesimi boğasım geliyor yaa. Tabi ki de beni ilgilendirmez. İç sesimle kavga ederken uyuyakaldım. Uyandığımda ilk elimi yüzümü yıkadım sonra kahvaltıya indim. Kahvaltıdan sonra odama çıktım. Üstümü giyindikten sonra çok hafif bir makyaj yaptım. Burak ve Emre beni almaya geldi ve yola koyulduk. Umarım bu sefer başımıza kötü bir şey gelmez...