The Hardest Thing

Chapter 12 : And You Let Her Go

..

.

..

.

...

..

Aray! Ang sakit ng ulo ko.. Hm. Sino ba tong nakaakap sa..

Ara : Tin! *napatayo*

Ktin : Hmm.

Ara : Bakit ka andito? Asan si Bes? Bes?

Ktin : Umalis na siya kagabi.

Ara : Bakit ikaw kasama ko?

Ktin : Naiwan ako dito para samahan ka. Nagwawala ka kagabi. Lasing na lasing..

Ara : Anong oras na?

Ktin : *tingin sa relo* 9 oclock..

Ara : Ano? *tayo* Late na ako sa training!

Ktin : Teka lang. *hawak sa kamay ni Ara*

Ara : Bitawan mo nga ako!

Ktin : And now you're like that. Parang walang nangyari kagabi ah!

Ara : Nangyari? Hoy! Kahit lasing ako, hindi ko gagawin yon.

Ktin : Hinalikan mo ako kagabi!

Ara : No!

Ktin : Ara, sinabi mong mahal mo pa ako!

Ara : Stupid! Shut up!

Ktin : Bakit? Ha? Sino gusto mo? Sino ipinalit mo sakin? Yang Mika na iniwan ka lang din? Yan ba pinagmamalaki mo sakin?

Ara : Wag mo siyang gaganyanin dahil parehas lang kayo!

Ktin : Ara, mahal naman kita eh. Mahal na mahal. Hindi na kita iiwan. Hindi na kita sasaktan. Ako na lang ulit. Ako na lang please! *umiiyak*

Ara : No way! Hindi kita mahal. Matagal na tayong tapos. Matagal na kita binaon sa limot.

Ktin : Mali bang umasa na maging tayo ulit? Na mabalik yung dating tayo? Na umasang magbabago ang lahat at bumalik ka sakin ulit?

Ara : Maling mali. Naisip mo ba yan nung iniwan mo ako? Naisip mo bang nasaktan ako? Sana inisip mo. Dahil ako, tapos na sayo. Wala na akong pakialam sa nararamdaman mo!

* Umalis na si Ara at sumakay na nang bus..

..

..

.

..

..

.

* Naiwang mag isa si Kristin sa tree house at umiiyak..

..

..

.

.

...

.

Bakit ba di mo ako magawang mahalin ulit? Bakit ba ang tigas tigas mo? Bakit ba di na lang ako? Bakit? Sabihin mo! Ara.. Mahal na mahal kita. Ako na lang ulit.. Ako na lang.. *iyak*

..

.

..

.