4 saat sonra Hogwarts
Draco
Herkes masalarında yerlerini aldığı zaman Profesör Dumbledore kürsüye çıkarak her zamanki gibi sıkıcı bir konuşmaya imza atmıştı. Ama ben onu dinleyemiyordum. Çünkü o anda Hermione'ye bakmakla meşguldüm. Bir insan her geçen gün hatta saniye daha güzelleşmeyi nasıl becerebilirdi ki? Işte karşımda canlı örneği duruyor. Tüm kusursuzluğıyla.
- Draco sen beni dinliyor musun? Yoksa ben 2 saattir boş yere mi konuşuyorum?
Pansy Parkinson her zaman olduğu gibi o cırtlak sesiyle iş başındaydı. Acaba ben bu kızı kaç kere reddettim? Ben sayamamıştım. O ise usanmadan her seferinde aynı iticiliğiyle kendini bana yamamaya çalışıyordu. (Bunu Pansy için yazarken ne kadar içim acısı da olacak o kadar.)
- 2. seçenek daha doğru olur gibime geldi. Gene beni nasıl bir muhabbet ile sıkmayı düşünüyorsun hiç merak etmiyorum. Dön önüne sakın bir daha bana ağzını bile açma. Eğer açarsan bunca yıllık ARKADAŞ demem çok kötü olur.
Bu cevabım onun susup önüne dönmesine yetmişti. Önümüzde birden yemekler belirince herkes yemeye başlamıştı. Neticede çok açtık. Herkes yemek yemeyi bitirdiğinde tek tek yatakhanelere dağılmıştı.
YAZARI AĞZINDAN
Her ne kadar profesörler yatakhanelerinize deseler de onları sadece 2 kişi dilememişti. Ve biri hiç kimsenin tahmin etmeyeceği çalı süpürgesi bir kız diğeri ise her gece bunu yapan platin sarısı renkte saçları olan genç yakışıklı bir delikanlı...
Devamı sizin beğenmenize ve yorumlarınıza göre gelecek
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KİM BİLİR?
FanfictionOBLİVİATE DİYE FISLIDADI DRACO. HERMİONE'NİN HAFIZASINDAN SİLMİŞTİ GÜZEL ANILARINI. O ANILARLA BİRLİKTE KENDİNİ DE SİLMİŞTİ BU DÜNYADAN. ÇÜNKÜ ARTIK O YAŞAYAN BİR ÖLÜYDÜ SADECE... MİONE'Sİ OLMAYAN BİR DRACODAN FAZLA BİR ŞEY BEKLEYEMEZLERDİ ŞU SAATT...
