YAZARIN AĞZINDAN
Hermione gece geç bir vakitte Hogwarts'ın ıssız koridorlarında nadiren de olsa yaptığı bir gezintiye çıkmıştı. Ama bu sefer korkuyordu. Çünkü her sene başlarına olur olmadık bir sürü şey geliyordu ve bu senenin olayının onu bu ıssız koridorlarda savunmasız bir halde yakalamayacağını kim nereden bilebilirdi ki. Tabii ki de hiç kimse.
Hermione
- Ah ne kadar da harika (!) Acaba hangi akla hizmet böyle bir şeye kalkıştım ki. Profesörleri dinleSen ne olurdu ki sanki? Ha ne kaybederdin yani? Tabi ki de hiç bir şey! Sabahı beklesen olmuyordu değil mi zaten bu muhteşem (!) yürüyüşü yapmak için. SEN TAM BİR SALAKSIN!!!!!!!!!!!
- Salak olduğunu şimdi mi anladın? Hem senin bu saatte koridorda kendi kendine konuşmanın ne kadar güvenli? Yoksa şimdi de delirdin mi?
Bu cümleleri sadece o kurabilirdi. Arkamı döndüm ve onun bu kadar yakınımda olabileceğini düşünmemiştim. Burunlarımızın uçları birbirlerine değiyordu. Kocaman gözlerle karşımdaki platin sarısı saçlı çocuğu incelemeye başladım.
EVET ARKADAŞLAR YAZIM YANLIŞLARIM VARSA ŞİMDİDEN ÖZÜR DİLERİM YORUM VE VOTELERİNİZİ BEKLİYORUM
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KİM BİLİR?
أدب الهواةOBLİVİATE DİYE FISLIDADI DRACO. HERMİONE'NİN HAFIZASINDAN SİLMİŞTİ GÜZEL ANILARINI. O ANILARLA BİRLİKTE KENDİNİ DE SİLMİŞTİ BU DÜNYADAN. ÇÜNKÜ ARTIK O YAŞAYAN BİR ÖLÜYDÜ SADECE... MİONE'Sİ OLMAYAN BİR DRACODAN FAZLA BİR ŞEY BEKLEYEMEZLERDİ ŞU SAATT...
