Sabah alarmımın sesiyle uyanmıştım, saat yediydi. Ve bugün okulun ilk günüydü. Kahretsin kendimi çok yorgun ve bitgin hissediyordum.Yolculuğun yorgunluğunu üstümden atamamıştım. Ve kolumu kaldıracak halim yoktu. Babam ile aynı saatte kalkıyorduk. Üvey annem bizden yarım saat önce kalkıp kahvaltıyı hazırlıyordu. Çok dakik ve sinsi bir insandı. Ayrıca çok da tehlikeliydi...
***
Yaz tatilinde annemin yanında rahat ve huzurluydum. Hiç olmazsa babam yaz tatillerinde gitmeme izin veriyordu. Ve o benden, bende ondan kurtulmuş oluyordum. İstanbul'dan bu şehre geldiğimden itibaren Kastamonu'ya alişamamiş ve kendimi yabancı gibi hissetmemin bir nedeni vardı. Annem yoktu. Ve babam ile üvey annem iki yıldır evli olsalar bile ben hâlâ o kadına alışamamıştım.
***
Okula geldiğimde herkesde bir heyecan vardı bunu insanların gozlerinden anlayabiliyordum. Tabiki kolay olmayacaktı. Sınıfımı öğrenmek için okulun kapısında yazılı duran kağıda baktığımda 9/F sınıfında olduğumu öğrendim. Lanet olsun yine mi şubem "F" idi. Geçen senede aynıydı. Neden bu kadar şanssız bir kızdım ? Kendimden nefret ediyordum. Sınıfa doğru çıkarken bir sürü yabancı insanlar görüyordum. Bir sürü kendini beğenmiş insanlar...
***
Sınıfın kapısının üstünde yazılı olan şubelerden 9/F şubesini aramaya başlamıştım. 1.katta , 2.katta , 3.katta yoktu. Lanet olası sınıf neredeydi ? Okul 6 katlıydı. Ve ben çok yorulmuş bir şekilde merdivenlerin demirlerinden tutunarak zor çıkıyordum. Okulun 3. katında yemekhane vardı. Karnım, o güzel yemeklerin kokusunu alınca guruldumaya başlamıştı. Ve kendimi birden yemekhanenin sırasında bulmuştum. Sıra bana gelince yemekhanedeki kadın bana "evet canım sen ne istersin ? " dalgın bir şekilde kafamı kaldırıp ; "ben mi ?" "evet ama sen iyi degilsin galiba ?" "yok hayır ben gayet iyiyim. Sadece merdivenlerden çıkarken biraz başım döndü. Açlıktan olmalı ,ben bir pilavla çorba alıyım." "buralarda yenisin galiba sen, seni hiç görmemiştim." "evet yeniyim, daha doğrusu sizin düşündüğünüz gibi söyleyeyim, çömezim daha." kadınla karşılıklı gülüştükten sonra yemeğimi tepsiyle elime verdi ve arkamı birden dönünce ;
"Ahh olamaz!"
