komşu oğlu

6.Bölüm

Şuan Kendi odamda azar yiyorum neymiş efendim neden kapıyı kilitliyor muşum madem kilitliyorum sonra niye uyuyor muşum falan filan.

Size kısaca olayı özet geçeyim ben ağlayarak uyuya kaldıktan biraz zaman sonra kapının yumruklanması ile gözlerimi araladım yorgun ve tembel adımlar ile kapımı açtım. Sonrası ortada zaten. Ekim kafama vurdu ve

"Kızım sana bişe oldu diye ödüm koptu zaten okuldan eve dönerken de iyi gözükmüyordun."

Omuz silktim

"Tek mi geldin?"

Size benden bir itiraf bu soruyu sormamım nedeni sadece Emre nerede onu öğrenmek. Kafasını sağa sola sallayarak karşılık verdi

"Annemler aşağıda abim ise kuzenimi bırakıp gelecek buraya."

Kafa salladım bir saniye kuzen mi? Tek kaşımı kaldırdım

"Kuzen?" Diye sordum

"Hani vardı ya bugün abimin yanında bir kız işte o adı Nermin."

Anladım manasında kafamı salladım ve bu arada vücudumda bir rahatlama olduğunu farkettim neler oluyordu böyle bana hiç bir şey anlamıyordum.

O sırada kapı çaldı içerde annemler vardı niye ben açayım dedim kendi kendime ve oturmaya devam ettim bu halimi gören Ekim olayı anlamış olacak ki oda oturmaya devam etti.

Kapının çalınma sesisin kesilmesi ile açıldığını ve annemin

"hoş geldin Emre kızlar odasında ister oraya git ister bizle otur evladım."

Dediğini duydum içimden inşallah buraya gelir diye geçirdim.

Kapı tıklatılıp açıldı gerçi gir demedik ama boşver gitsin. Yine yatağa uzandı
Ve eline telefonunu aldı. Umursamadım ve Ekim'i dürttüm Ekim bana dönünce konuşmaya başladım.

"Yarın hafta sonu bir planın falan var mı?"

Kafasını hayır anlamında salladı.

"Bir planım yok evde oturum herhalde."

Kafamı anladım manasında salladım.
Ve düşünmeye başladım belki beraber takılabilirdik. Ona döndüm ve

"Beraber takılmaya ne dersin?"

"Olabilir plan ne kanki?"

"Alışverişe ne dersin?"

Kafa salladı

"Süper derim valla."

Gülümsedim bu sırada odada Emre'nin sesi duyuldu.

"Siz kızların şu alışveriş aşkını anlamıyorum sanki o kıyafetin bir farklısı Yok sende."

Göz devirdim ve ona dönerek

"Anlamaya çalışma zaten senin gibi odunlar anlayamaz adı üstünde odunsun işte. Odun laftan ne anlar."

Ekim gülmeye başladı bunu gören Emre sinirlenerek Ekim'e

"Gülme!"

Diye resmen kükredi.
Umursamadım. O sırada odanın kapısı açıldı ve annem elinde bir tepsi ile kapıda gözüktü ayrıca tepside benim çok sevdiğim Fındıklı kurabiye ve kola vardı.

Annemden tepsiyi aldım ve Ekim ile oturduğumuz koltuğa koydum annem de gülümseyerek odadan çıktı.

Emre o kadar yemek istiyorsa bi zahmet yataktan kalkıp yanımıza gelecekti yok öyle yatağa hizmet!

Elime bir kurabiye aldım ve bir ısırık aldım. O sırada içeriden Ekim'in annesi Ekim'leri çağırdı Ekim yüzünü astı kurabiyelere baktı ve sonrasında bana döndü.

"Kanka kurabiyelerden ve senden ayrılmak hiç istemiyorum ama işte ana bu dinlemezsen sözünü yersin terliği."

Güldüm ve bende koltuktan kalktım olanlardan sonra da ben odadan çıktım onları yolcu ettikten sonra hızlı bir şekilde odama gittim ve dolaptan pijamalarımı alarak üstüme geçirdim. Bana özlemle bakan yatağıma uzandım ve uyumak üzere gözlerimi yumdum.

Yeni bölümden merhabalar umarım lütfen beğendiyseniz yorumla bunu belli etmek için yorum yapın ve vote atın seviliyorsunuz.
Mutlu günlerrr...!