komşu oğlu

3.Bölüm

Birinin beni dürtmesi ile gözlerimi araladım ve bu kişinin annem olduğunu anladım ben annemin yüzüne mal mal bakarken annem birşeyler diyordu ama bu uykulu halimle pek anladım diyemiyeceğim. Annem silahını eline aldı ve totoma bir tane yapıştırdı bu benim kendime gelmeme yetmiş ve artmıştı yine ne oldu anlamadım ya.

"Hadi hadi kalk yan komşu çaya geldi Ekim kızım seni bekliyor"

Saat kaç ya telefonu elime aldım ve saate baktım saat daha yedi be ne kadar az uyumuşum yataktan kalktım ve dolabımı açtım bu arada annemi hala odada sanıyorsanız çıktı neyse dolapta şort ve tişört aldım ve üstüme geçirdim sonra ise ayağıma tavşancık şeklinde olan ev botlarımı geçirdim. Çok tarz oldum be kıskananlar çatlasın. Odamdan çıktım ve oturma odasına girdim. Ekim tekli koltuğun birine oturmuş telefonda takılıyordu diğer tekli koltukta da Ekim'in abisi vardı diğer koltuklarda da annemler oturuyordu Ekim'in yanına gittim ve kulağına eğildim

"Selam kanki biraz totonu kaydır da yanına oturayım"

Kafa salladı ve kaydı bende oturdum ay ben bu Ekim'in abisine acayip bir şekilde sinir oldum ya kendimi tutamadım ve kulağına eğilerek

"Ya kanki ben senin abine acayip sinir oldum ya."

"Neden kanki!"

"Çok umursamaz ve kendini beğenmiş"

"O da öyle napcan kanki yapacak bir şey yok"

Kafa salladım ve ayağa kalktım mutfağa gidip dolaptan kola şişesini çıkardım ve dolabı kapattım arkama döndüğümde Emre'nin de burada olduğunu gördüm hiç neden abi demedin diye sormayın çünkü canım öyle istiyor neyse ben bardak almak için dolabı açtım bardak aldım ve kola doldurdum tam elime bardağı almış mutfaktan çıkacaktım ki Ekim'e koymamış olduğumu hatırladım yeniden kolayı dolaptan çıkardım ve bardak aldım kolayı doldurdum ve tekrar dolaba koydum elime bardakları alıp çıkacaktı ki umursamaz beynimizin çenesi açıldı

" Bana doldurmaman çok ayıp küçük hanım"

Hah küçük hanımmış aramızda sadece 5 yaş vardı öyle abartılacak kadar değil yani havan kime yavrum senin tövbe tövbe yaa. Ona döndüm ve şaşırmış gibi

"Aa siz burada mıydınız ? Pardon ya ben görmedim."

Dedim ve cevap bile vermesine izin vermeden mutfaktan çıktım. Oturma odasına girince yine Ekim'in yanına oturdum içeri Emre kısaca umursamaz beyimizde girdi ve tekli koltuğa oturdu ben ona bakmayı bırakıp önüme döndüm ve Ekim'i dürttüm bana baktı ve ne var dercesine kafasını sallayınca konuşmaya başladım.

"La bir saattir ne ediyorsun? Kola getirdim içmicen mi."

"Saol kanki telefona dalmışım da."

Başımı telefona uzattım

"Neye bakıyorsun kız?"

"Önemli birşey değil kanka ya ünlülere bakıyorum belki bir gün biri benim sefgilim olur."

"Sanmıyorum kanki ama sen yine de ümidini kesme."

Dedim ve öpücük attım güldü. Ay sıkıldım ben Ekim'i yine dürttüm.

"Kalk kız sıkıldım burda odama gidek."

Kafa salladı ve ayağa kalktı tam odaya doğru yürüyorduk ki annemin sesi buna engel oldu

"Kızım odana gidiyorsanız Emre de gelsin."

Göz devirdim ve kafa salladım niye geliyor ki tövbe tövbe yaa hayır yani kızların arasında işi ne hee birde galiba çok meraklı gelmeye ki hemen ayağa kalktı ve peşimizden gelmeye başladı. Neyse odama girdik odamdaki koltuğa oturduk tabi Emre yatağa oturdu o sırada telefonum çalmaya başladı Buğra arıyordu kuzenim olur kendisi açtım ve telefonu kulağıma götürdüm. Açınca hemen konuşmaya başladım.

_ooo Buğra bey siz beni arar mıydınız yaa?!

_ayıp ettin kuzen aradık işte.

_hıı gördük neyse kapat trip atıcam ben sonra sana bayy.

Dedim ve cevabını bile dinlemeden telefonu yüzüne kapatıp sırıttım üstümde bakışlar hissedince gözümü odada gezdirdim ve Emre de takılı kaldım o bana niye kaşları çatık bakıyor neyse Ekim'e döndüm ve gülümsedim. O sırada içeriden Ekim'in anne ve babası çağırdı Ekim'le sarıldık ve yarın görüşürüz kanki dedim Ekim çıktı tam bende çıkacaktım ki duvarla sırtımın buluşması bir oldu. Noluyo be kafamı kaldırmam ile Emre ile burun buruna gelmem bir oldu ellerini duvara koymuştu ve bu benim bir yere gitmeme engel oluyordu. Konuşmaya başladı ama nefesini yüzüme üflediği için bir garip olmuştum

"O kimdi?"

Biran afalladım.

" Ne?"

" Duydun işte konuştuğun kişi kimdi?"

Beynim algılayamıyordu nefesi beni resmen etki altına almıştı herşeyi zor algılıyordum. Ama onu ilgilendiren birşey değildi o yüzden ona söylemeyi düşünmüyordum.

_ Sa_na_ne."

Dedim hecelere ayırarak bana baktı ve

"Haklısın banane"

Dedi ve odadan çıktı ben ise baka kalmıştım

Selam yeni bölüm getirdim size iyi okumalar umarım beğenirsiniz lütfen yorum yapmayı unutmayın yazarınız sizi öpüyor 😙😙😙😙