Ang tagal ko ng nakatunganga sa screen ng cellphone ko, umaasa na magbabago ang nakalagay dito.
“Master, basahin mo yung Write Me A Happy Ending ni aeioubcd. Feeling ko ikaw tinutukoy niya dun.”- Lala Loves
“Hala shet girl! Oo nga. Feeling ko si Master nga yun.”- Kaye Roxas
“Done reading. Bakit prologue pa lang?” –Inna De Chavez
“Baka kasi nag-iintay pa siyang mapansin ni Master?”- Ria Park
“Prologue pa lang mukhang maganda na <3”-Mickey Mouse
“master paadd pohh!!!”-Rica Malabanan
Umabot na sa 146 replies, ibig sabihin madami nang nakabasa. Ang dami ring nagco-comment sa mismong story na nagtatanong kung si Maki nga ba ang tinutukoy ko sa story ko. Ang dami na ring votes, ang daming nagme-message sa wattpad account ko, dumami bigla ang followers ko.
That prologue was posted three years ago. Ni walang pumapansin and I didn’t mind. I didn’t write that story to gain reads in the first place.
I posted a message in my wattpad account, “Yo guys! Tbh, I’m so shocked na binabasa n’yo itong ‘Write Me A Happy Ending’ Hahaha! Lol. For your questions regarding sa characters, sorry but I can’t tell. At sa nagde-demand ng update, sorry rin pero it’s not happening soon. Sa kanya nakadepende </3 HAHAHA! I have no idea kung anong mangyayari sa story na ito. I hope you can wait because I’m just waiting too. See? This was posted three years ago pero di ko pa rin nauumpisahan. Meaning, di niya pa rin ako napapansin </3 I don’t want to rush. Because honestly, this story is special to me. This story is a part of me. And thank you guys for appreciating this. Lots of love xoxo.”
I logged in my facebook account and changed my name into Ayu. I don’t know if they will look for me but to make sure then I went to his profile.
To that same status, may ilang comments siyang nireplyan pero hindi niya pinansin yung comment tungkol sa story ko. Hindi naman sa umaasa ako na mapapansin niya ang comment na yun tapos macucurious siya kaya babasahin niya rin. Well, medyo. Pero okay lang. “Maybe it’s not the right time yet.” I said to myself.
“Hi Maki! Alam mo ba ang dami nang nakabasa ng story nating dalawa? Sinabi nila sa’yo pero di mo pinansin. Hahaha. Medyo nalungkot ako kasi iyon na e. Akala ko, mapapansin mo na. Akala ko, magsisimula na talaga ang story natin. Akala ko magkaka-Chapter 1 na tayo. Hahaha well. Okay lang naman. I can still wait. ( Good night <3”
