.Chapter 1: I am a Gangster.
*Click. "Ano ba yan?! Umagang-umaga ang ingay, putek, ito na babangon na kaya tumahimik ka na okay?!" At pinatay ko na yung alarm clock kong maingay at naligo na ako at pumunta sa kitchen para kumain,malamang. Hay, isang araw na naman ng pasukan. AKo nga pala si Mikuri Saito ipinanganak sa Japan pero dito ako sa Pilipinas nakatira, 14 years old at Grade 8 sa Godly Bell School. At dahil masipag ako, nilalakad ko lang ang school mula sa bahay namin, malapit lang naman eh tsaka para tipid na sa pamasahe. Nang makarating ako sa aming classroom ay may biglang nagtext sa akin, FYI pwede magdala ng cell phone sa school pero kapag naconfiscate ng teacher, 3 months bago mo makuha yung phone mo. Sa totoo lang hindi ko sana bubuksan yung text pero mukhang importante kaya binuksan ko at nagulat ako sa nakita ko.
From: Alex
6:53 AM
"Ohayo. See You." [Translate: Good Morning. See you.]
Argh! Naiinis ako sa kakulitan niya. Yung nagtext sa akin, siya si Alexander Delos Santos, ang kaklase kong ia ring gangster na katulad ko, isa rin siya sa mga umamin na may gusto sa akin. At yung gang, kaming dalawa ay miyembro ng 12 Royal Gang Leaders, leader si Alex ng Vampire Knight at leader naman ako ng Black Blood Vampire, hindi ko alam kung bakit parehong may Vampire yung gang name namin. Anyway, kami ay lima sa grupo at tanging isa na lamang sa kanila ang ngayon at siya ay si Sophia Annarose, siya ang best friend ko at magkasing age lang din kami, magkaklase rin pero bihira kaming magsama dahil busy kami sa mga bagay bagay, hindi rin kami sabay pumasok dahil ako sa kaliwa at siya naman ay sa kanan. Hay salama t at nakarating na rin ako sa AIRCON naming room, grabe ang lamig dahil ako lang ang magisa dito sa room kaya umupo muna ako sa silya ko nang may biglang nagtakip ng mata at dahil sa pagkagualt ko naibalibag ko siya papunta sa harapan ko.
"Aray! Is that how you say Good Morning to me Love?!" sigaw ni Alex. " So what?! And STOP calling me LOVE. Just get lost." Sabi ko sa kaniya at bigla niyang inilapit yung mukha niya sa mukha ko at sinabing " Ang ganda mo talag kahit sa malapitan.". Nagulat ako sa sinabi at dahil nakakainis yung mukha niya sinigawan ko siya. " Leche! Panira ng araw umagag umaga eh!" pagkasabi ko noon ay lumayo siya at umupo na siya sa upuan na siya. Naghihintay lang kami ng oras na lumipas tutal wala rin naman akong gagawin eh. Kaya after 30 minutes ng katahimikan namin sa classroom ay nagring na ang bell at nagpasukan na rin ang mga kaklase namin at nandito nsi James, ang isa sa pinakakinaiinisan ko sa klase namin. "Hi" Sabi niya pero hindi ko siya pinansin at sumunod namang pumasok ang teacher namin sa Economic Science, isa siya sa napakaboring magturo dito sa Godly Bell School kaya kalahati ngayon ng klase namin ay walang ginagawa kundi magingay, magbatuhan ng papel at kung ano-ano pa samantalang, yung iba kong mga kaklase ayun nakikinig sa kaniya. Ako naman, ito nakaupo at nagdododdle sa notebook pero teka, bakit parang padilim na ata ng padilim yung paningin ko?! Teka! Bakit hindi ko maigalaw yung katawan ko?! Hindi! Hindi ito maaari! *BLAG
"Miku! Miku! Miku!" Ang ingay naman. Pagdilat ko nakita ko si Alex at si... si... teka sino ito? Ah si Rossford. Wait WHAT?! Si Rossford... Bakit nandito siya?! di bale. Si Rossford Agenor ay ang kaclose ko sa Class B. "Hi Miku. Ayos ka lang ba?" Shit! Ang malumanay ng boses niya. "Oo, teka, nasaan ako? " Tanong ko sa kanila at sinubukan kong umupo pero hindi ko magawa dahil tila sobrang bigay ng katawan ko at sobra akong nilalamig. "Nasa bahay ka dahil nilagnat ka. Tanong ko lang nasaan ang parents mo?" Tanong ni Alex. " Ross, patulong, Thank you sa pagupo sa akin. Nasa ibang bansa sila pareho at ako lang mag-isa dito sa bahay, okay? Ang daming tanong eh. Umuwi ka na lang kaya, anong oras na rin oh?" Sabi ko sa kaniya. Nagpaalam na si Alex at naiwan akong kasama si Rossford at bigla akong natumba sa higaan ko, naramdaman ko namang inayos ako ni Rossford, at minulat ko na lang yung mga mata ko. "Oh ikaw umuwi ka na rin, ok lang ako dito, kaya ko naman eh ." sabi ko sa kaniya ng malumanay at nahihilo pa rin ako at sinubukan ko pa rin umupo. "Oh teka, huwag kang tumayo, hindi mo pa kaya. At alam kong hindi ka okay." sabi niya sa akin na nagpatahimik sa akin. " Tumawag na ako kay mami kanina at pumayag siya na dito muna ako matulog para maalagaan k ita, dumaan nga siya kanina eh para dalhan ako ng damit." dagdag pa niya. "Okay. Help yourself. First Time kong magkaroon ng lagnat, ang hirap pala." sabi ko siya at namahiga na lamang ako, hindi ko alam kung bakit sobrang bait ko sa kaniya, imposible namang magkaroon ako ng gusto sa kaniya dahil mas gusto ko si Alex dahil mas nakasama ko si Alex ng matagal. Nagpaalam namang siyang pupunta siya sa kitchen para magluto ng noodles na magsisilbing dinner ko pero pinigilan ko siya dahil busog ako kaya nagsabi siya na magbibihis lang siya sa CR ng kwarto ko. At habang nandoon siya sa CR ay kinuha ko ang phone ko at binuksan ang Facebook lagi rin naman nakabukas yung Wi-Fi dahil kailangan ko ito at nakito kong online agad si Alex at nagmessage siya sa akin.
BINABASA MO ANG
I'm Dating My Fearless Lover
RandomSabi nila wala daw akong kinatatakutan Dahil ang tapang ko daw sa lahat ng bagay Pero ang totoo nagkakamali sila