1.BÖLÜM BAŞLANGIÇ

428 5 4
                                    

BEN HER ZAMAN KENDİMİ YALNIZ BİLDİM.

İNSANLAR YALNIZ OLDUKLARINI ZAMANLA ANLARLAR, HERKES İÇTEN İÇE YANLIZDIR.

BEN BUNU ÇOK ERKEN FARKETTİM DAHA HAYATIN ZORLUKLARIYLA YENİ YENİ KARŞILAŞIRKEN İPLER ÇÖZÜLDÜ. YANIMDA SANDIĞIM HERKESİN KARŞIMDA OLDUĞUNU ANLADIM. HAYAT BAZEN BİZE İSTEDİKLERİMİZİ VERMEZ. ŞANS BENİM YÜZÜME HİÇ GÜLMEDİ ŞU ZAMANA KADAR AMA YİNEDE İSYAN ETMEDİM ALLAH’A ŞÜKRETTİM. ÇÜNKÜ YALNIZ DA AYAĞA KALKABİLDİM…

Telefonun çalmasıyla irkildim yıllar sonra da bu neyin nesiydi böyle…

Etrafıma bakındım Serin şaşkın bakışlarla bana bakıyordu. ‘açmıcak mısın telefonu?’

Heyecandan ne diyeceğimi bilemedim ‘önemli değil bankadan arıyorlar’ diyip geçiştirdim.

Hemen yerimden kalkıp odama hızlı adımlarla geçtim. Neden aramıştı acaba yaşananlardan sonra tek aşık olduğum adam yıllar sonra neden aramıştı beni gece boyunca düşünceler kafamı yiyip bitirdi. Ona ilk aşık olduğum zaman daha 12 yaşında olsamda çocukluk aşkı diyip geçiştirmiştim. Yıllar sonra onun yeniden beni aramasıyla neden bu kadar heyecanlanmıştım ki? O gece heyecandan gözüme bir damla uyku girmedi sabaha kadar yatakta dönüp dolaşıp onu düşündüm. Sabah ilk işim onu aramaktı. Neyse ki sabaha karşı uyuya kaldım, öğlene doğru uyandım. Telefonu elime aldım belki aramaya cevap vermediğim için bir mesaj bırakmıştır diye ama maalesef ondan beklenilecek bir davranış değil. Neyse ki cesaretimi topladım telefona uzandım. Numarasını çevirdim. O an ki duygularım tarif edilemez merak, heyecan bende çözemedim tuhaf bi duygu sanki ruhum bedenimde ayrılıcakmış gibi çırpınıyordum içten içe. Bu heyecanımı kestiremedim yıllardır onu hiç düşünmemiştim şimdi neden bu kadar heyecanlandım ki.

Neyse ki telefonu açtı. Biraz heyecanlı biraz panik halinde ‘merhaba batın’ diyebildim.

Birkaç saniye bekledikten sonra ‘dün aradım neden geri dönmedin’ dedi. Kas hayvanı önce merhaba der insan. Öküzlere karşı sanırım ekstra bir ilgim var anlamış değilim.

‘telefonu duymamışım sabah gördüm’ diyip geçiştirdim. ‘bugün vaktin var mı görüşebilir miyiz?’ dediğinde şaşkınlıktan elim ayağıma dolaştı. ‘olabilir ben sana saati haber veririm’ diyip kapattım telefonu acaba niçin çağırmıştı buluşmaya ne diyecekti heyecandan mideme kıramplar girdi. Aman Allah’ım ben uzun zamandır böyle heyecanlanmamıştım.

hikayem buraya kadar ilgi toplarsam umarım toplar, çünkü daha yeni yazmaya başladım devamını yazmaya devam edicem :))

AŞK BAZEN...Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin