Çok özlüyorum seni babam.1 yıl oldu seni kaybedeli.Sensizlik çok zor...Sesini duyamamak,seni görememek,kokunu duyamamak, özlemini fotoğraflarla gidermek hep eski günleri hatırlayıp seni yaşamak çok zor çok.Meğer ne çok yanarmış canı insanın baktığı yerde göremeyince görmek istediğini...Meğer ne çok şeymişsin sen benim için güzel babam. Sığınağımmışsın, hayatın fırtınalarından, canımı acıtan gerçeklerden uzaklaşmak istediğimde sessiz ve güvenilir limanımmışsın...Hangi yaşta olursam olayım her elimi uzattığımda tutanımmışsın babam.Bayramların,doğum günlerimizin anlamıymışsın sen.
Bugün 14 Şubat ...Bana veda etmeden gidişinin
bizleri öpmeden kapıdan çıkışının 1. yılı...
Çok şeyi kaybettim ben seninle...
Dostumu,arkadaşımı,sırdaşımı,öğretmenimi
Çok şeyi de öğrendik gidişinle...
Vefasızları,hayırsızları,can dediklerimizi,dost bildiklerimizi,ailemiz sanıp gördüklerimizi..
Ağlayamadım babam sen gittiğinden beri çünkü güçlü olmayı öğrettin sen bize.
Gözlerden yaş akmaz, kalp ağlar dedim sessizce.
Bugün bana beş dakika izin ver baba,
Hiç kimsenin olmadığı, hiç kimsenin beni duymadığı bir yerde avazım çıktığı kadar ağlayayım
çok doluyum
içimdekileri biraz boşaltıyım
sonra kaldığım yerden insanlara gülümseyen maskemi takıp
yine içten ağlarım...
Çok özledim seni babammm
Masmavi bak bana çiçeklerle dolu toprağından,
Seni ne kadar çok sevdiğimi , sensiz geçen günlerin özlemini hisset
Bu gece rüyama gir babam, kucakla beni,öp beni doya doya...
Canım oğlum de bana,bende babacımmm deyip sarılayım sana bir kere daha...
Çok özledim seni babammm
Anladın mı Çok Özledimmmmm...
