The Long Lost Elemental Princess

Chapter 2

Zumi's POV
I'm already here in my university.

*Beep* *Beep*
(Ms./A: Sorry sa Sound effects)

Uh and who the hell is this?

From:Besty Tania
           Hi Besty! Where are you?
           I'm already here. Sabay na
           tayong pumasok ah...Wait
           kita dito sa may parking lot
           Miss you Besty. Mwuah!

To: Besty Tania
           K. I'm already here.
                  *Sent*

Tsk! siya lang pala, after that bumaba na ko.

*Waah ms. Zumi ang ganda mo!*
* Ms. Zumi pwede ba kitang ligawan?*
* Ms. Zumi para sayo flowers*

Tsk, annoying people, ano namang mapapala nila sa pakikipagchismisan, nothing right?

"Waah! Besty I miss you!" sabay yakap sakin.

I almost punch his/her face but I saw who is it. It's just my (annoying) bestfriend.

"Bestyyyy!! hindi mo man lang ba ko namiss? Nakakatampo ka ha. Alam mo bang nag-effort pa ko dun sa text! Tapos k at konting words lang ang reply mo?! Nasaan ang hustisya?! Sayang lang tuloy yung load ko huhuu..."

"Tsk you're too loud Tania, and can you please stop being so dramatic? It doesn't suit you, you look like a psycho. Atsaka sayang lang ang load mo? edi sana hindi mo na ko tinext."

"Ehhhh! Besty naman eh ang sama mo talaga. Alam mo bang-"

I cut her "I don't know"

"Waah! Besty naman eh patapusin mo muna ko. Ang pilosopo mo talaga." Nagmamaktol na sabi niya. "Pero
infairness ang haba ng sinabi mo ah."

"Psh let's go we're going to be late."

"Hmmp! sige na nga." Nagdadabog na sabi niya.

Tania's POV
Hmmp! Katampo naman si Besty Zumi.
(Ms./A: Hay Tania parang di ka pa sanay.)

Oo nga no?*Kamot sa ulo*
(Ms./A: Alam mo mas mabuti pang magpakilala ka na lang.)

Haays! tama ka ms.A alam ko namang hindi ako ipinakilala ng babaeng yun.

Ay nga pala, Hi readers!*kaway-kaway* Ako nga pala si Tania Mae Gomez, 17 yrs old mas matanda ako kay Zumi pero hindi niya ako tinatawag na ate walangya kasi yung babaeng yun eh walang galang(guys secret lang yun ha okay?)Mag Bfriend
na kami nyan since birth. Kaya bilang bestfriend niya dapat alam ko yung mga tungkol sa kanya. Actually hindi naman talaga cold yang si Zumi, Tinatawag nga syang Happy go lucky girl eh. Wala eh naging ganyan na siya nung nagyari yun. And I'm not in the right place to tell it. Marunong din akong magtagalog kahit na nandito kami sa Korea tinuruan kasi ako ni mommy. Even Zumi marunong din yan maarte lang talaga. Eh cute nga siya pag nagtatagalog eh kasi may pagka slang hihi.

"Ay nandito na pala tayo hehehe... Di ko napansin."

Zumi's POV
"Yeah, you're spacing out a while ago, Alam mo bang masama na ang tingin sayo nang Professor kanina pa dahil kanina ka pa niya tinatanong kung bakit tayo late." Bulong ko sa kanya.

Nakita ko namang nanigas yung katawan niya.

"Eh bakit hindi mo sinasagot?!" Bulong din niya sakin.

"*kibit balikat* tinatamad ako."

Promise mukha kaming tanga ditong nagbubulungan eh nasa harap lang namin yung teacher na mukhang uranggutan.

"Goodmorning for the two of you. Why you two are late?! Hindi niyo ba alam na ang pinaka-ayaw ko sa lahat ay mga late during my class, lalong lalo na't first day of school?!" nanggagalaiting sigaw niya habang naka taas ang kilay. Akala niya naman ikinaganda niya.

"You don't need to shout ms. Castro."

"Aba't sumasagot ka pa?!"

"Ofcourse you're asking right? Bastos naman yata kung hindi ka namin sasagutin?" Bored kong sabi.

*Di ba alam ni ma'am na ang pinagagalitan niya eh ang may-ari nang school?*
*Naku buti na lang hindi mukhang badtrip si ms. Zumi no?*
*Pero sigurado ako wala na yang trabaho ngayon*

"Arrgh you two go to the detention room now!"

"Fine, we'll go there but.You.Are.Fired." madiin kong sabi with cold voice. Ang ayoko sa lahat eh yung sisigawan ako pero wala naman akong ginagawang mali.

"Sino ka naman para i-fired ako?!" Sigaw niya. Nakalimutan ko palang sabihin na halos na nag-aaral dito ay may lahing pilipino.

"Oh poor you hindi mo pala kilala ang sinisigawan mo. Well dahil mabait ako ngayon I'll tell you who I am."

"Pfft!.." Ito namang katabi ko, konti na lang magmumukha nang kamatis sa sobrang pula. Ganon din ang iba.

"I'm Zumi, Katzumi Serenity Lei Park. The owner of this school. Is there any problem with that ms. Castro?" Nakangisi kong sabi.

Para na siyang natuod sa kinatatayuan niya pagkatapos kong magpakilala.

"All of you, you're free to do what you want but be quiet. Is that clear?" anunsyo ko.

"Aye,Aye ms. Zumi!" nakasalute pa sila habang sinasabi yan. Pati itong katabi ko nakigaya rin.

"Crazy." bulong ko.

"Tara na nga!" sabi ko habang nagpipigil pa rin ng tawa itong katabi ko."Psh! itawa mo na yan baka kung saan pa lumabas." Bored kong sagot.

"Pfft!... Hahahaahaha!! Her face hahaha!! It's priceless!"

"Tss tapos ka na?"

"Hindi pa hahaha!! *death glare*
Oo na t-tigil na hahaha!! Pfft! Hooh!"

"Oh akala ko ba sa detention room tayo?" tanong niya sakin.

"Tss tinamad ako eh, cafeteria na lang tayo."

"Oksie,Doksie hihihi." Hagikhik niya.

>Fast Forward<
(Ms./A: Wala naman kasing masyadong nangyari.)

Ilang min. na lang bago mag uwian.

Argh... I'm bored.

*Kring*

Finally I can get out of this boring class.

"Okay that's all for today, goodbye class. Oh by the way we don't have class tomorrow because we will have a meeting. That's all you can now go."

"Zumi una na ko ha pakamusta na lang kina tito at tita." Tinanguan ko lang siya. Katamad magsalita eh.

Sumakay na ko sa sasakyan ko at nagdrive pauwi.

"Ba't feeling ko may nagmamasid samin kanina? Hindi kaya sila nanaman yun? Pero imposible hindi sila ganon kung kumilos. Kakaiba rin yung aura nila? parang hindi siya-sila ordinaryo. Aishh baka napaparanoid lang ako." Bulong ko sa sarili ko.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

(A/N: Woohhooo!! pangalawang chapter na. Ano kaya yung ibig sabihin ni Zumi sa sila? Atsaka ano yung ibig sabihin niya sa hindi ordinaryo? Nakakaloka bess. Ang dami nyang tanong sa sarili niya kailan kaya yun masasagot? Hindi pa rin natin kilala kung sino si someone. I comment nyo kung may hula kayo hahha!! Wag rin kayong mahihiyang mag vote at comment! Yun lang.