Assassin's Creed: Yusuf Tazim'in Hayatı

Bölüm 1: Küçük Kahraman

Biraz korku biraz da öfke. İşte Yusuf'un duygularını ancak bu iki kelime ifade edebilirdi.Yanında çalıştığı demirci ustası onu yine dövmüştü.  1500'lü yıllarda İstanbul'un en kazançlı mesleğiydi demircilik.  Havanın karanlığından önünü bile göremiyordu. Evine az kalmıştı ki iki serserinin bir çocuğu döverek  ayaklarındaki çarıkları ve cebindeki parasını almaya çalıştığını gördü. Neden bilmiyordu fakat kendini bu çocuğa karşı sorumlu hissetmişti. Hemen oraya doğru koştu.

Yusuf:

-Hey bırakın çocuğu!

Küçük çocuğun parasını almaya çalışan zorba Yusuf'a döndü.

Zorba:

-Bu iş seni ilgilendirmez Türk.

Çocuğun konuşmasından Rum asıllı olduğunu anlayabiliyordu.

Diğer Zorba:

Yoksa sende onun gibi dayak yemek mi istiyorsun ?

Yusuf kıvrak bir hareketle çocuklardan birinin kasığına tekmeyi bastı. Acılar içinde kıvranan çocuk diğer arkadaşına bitir işini manasında bir hareket yaptı. Parası alınan ve tartaklanan zavallı  çocuk ise yere yığıldı. Diğer zorba ise Yusuf'a doğru uzanan sert bir yumruk attı.Yusuf bu yumruğun etkisiyle yere yıkılmıştı. Ayağa kalkmaya çalıştıysa da kahkaha atan zorba onu bu seferde yerde dövmeye başladı. Yusuf'un bayıldığını gören zorbalar koşarak ordan uzaklaştı.Bir süre sonra Yusuf suratında bir morluk ve hafif bir gülümsemeyle ayağa kalktı.

Yusuf:Sersemler numaramı yuttu.

Bu lafın ardından da gülmeye başladı.

Yanındaki çocuğa baktı ve ona elini uzattı.Çocuk Yusuf'un elini tutarak ona teşekkür etti ve ordan ayrıldı.Yusuf da evine doğru yürümeye devam etti. Yusuf çocuğu kurtardığı için çok mutlu olmuştu fakat yine de o zorbalardan intikam almak istiyordu. Zorbalar ondan büyük ve kuvvetliydi.Onlardan nasıl intikam alacaktı? Bütün bunları  düşünürken çoktan evine varmıştı bile.