The Second

💙ရင္းႏွီးကြၽမ္းဝင္ျခင္း

"မသြားဘူး!......မသြားခ်င္ဘူး!!!''

ျခံထဲကထြက္ထြက္ခ်င္း
ၾကားေနရေသာအသံေၾကာင့္ ၾကည့္လိုက္ေတာ့ niniက Wu yifanလက္ကို
ေျခကန္ၿပီးဆြဲထားေလသည္

"Nini မဆိုးနဲ႔ကြာ papa အလုပ္ေနာက္က်ေတာ့မယ္ ''

"မသြားခ်င္ဘူးလို႔ ေျပာေနတယ္....
ဒီေန႔ ေနမေကာင္းဘူး ေက်ာင္းမသြားခ်င္ဘူး!! "

"မလိမ္နဲ႔ကြာ papaက လိမ္တာမႀကိဳက္ဘူးေနာ္
ေနေကာင္းလို႔
အခုလိုpapaလက္ထဲကေန႐ုန္းႏိုင္ေနတာေပါ့
niniမဆိုးနဲ႔ကြာ......
လာ ေက်ာင္းသြားမယ္ papa ေနာက္က်ေနၿပီ ''

"မသြားခ်င္ပါဘူးဆို အဟင့္.....
မသြားဘူးလို႔ေျပာေနတာကို ''

Nini အဆြဲခံထားရသည့္ သူ႔လက္ကို
အတင္း႐ုန္းကာ ငိုေတာ့သည္

Wu yifan စိတ္အိုက္သြားပံုေပၚသည္

ကြၽန္ေတာ့္ကိုျမင္ေတာ့ အားနာတဲ့ပံုစံျဖင့္

"အရင္က အဲ့လိုမဟုတ္ပါဘူး ဆရာရယ္ ဒီေန႔မွ
ဘာလို႔ ေက်ာင္းမသြားဘူး ဆိုၿပီး
ေအာ္ေနမွန္းမသိဘူး ''

Niniက ထိုင္ေနရာကေန
ကြၽန္ေတာ့္ကိုေမာ့ၾကည့္ကာ ငိုေနျပန္သည္
သူေက်ာင္းမသြားခ်င္ဘူး ဆိုတဲ့အၾကည့္နဲ႔ေပါ့

"Niniေလးရယ္ မဆိုးနဲ႔ေနာ္....
ေက်ာင္းသြားရေအာင္ papa အစည္းအေဝး႐ွိတယ္
ေနာက္က်ေတာ့မွာပဲ ''

"မသြားဘူး!''

"ကေလးကို ကြၽန္ေတာ္ရေအာင္
ေခၚသြားလိုက္မယ္
Wu yifanအလုပ္ကိုသြားလိုက္ပါ ''

နာရီတၾကည့္ၾကည့္ျဖင့္ gelဖိထားတဲ့
ဆံပင္ေတြကို သပ္ကာ
သူ႔သမီးကို ေတာင္းပန္တိုးလွိ်ဳး အၾကည့္ျဖင့္
ၾကည့္ေနေသာ ထိုလူကို ကြၽန္ေတာ္သနားလာသည္

ကြၽန္ေတာ့္စကားေၾကာင့္ သူကအားနာသြားပံုျဖင့္

"အလုပ္႐ႈပ္မိေစျပန္ၿပီ ''

"ရပါတယ္ သူ႔အတန္းပိုင္ပဲဟာ
ဒီလမ္း ဒီေက်ာင္း ဒီအတန္းကိုပဲ သြားမွာပဲဟာကို niniပါလာလို႔လည္း အလုပ္မ႐ႈပ္ပါဘူး
ခင္ဗ်ားအလုပ္ကိုသာ စိတ္ခ်ၿပီးသြားပါ
ကေလးကိုရေအာင္ ေခၚသြားပါ့မယ္ ''