Κεφάλαιο 4

195 15 12
                                    

Ειρήνη

Πάλι. Λίγο φως του ήλιου μπαίνει μέσα από το παράθυρο και με ξυπνάει.
Το κεφάλι μου πονάει ελάχιστα. Σηκώνομαι και καταλαβαίνω πως είμαι γυμνή. Τι στο καλό;

Θυμήθηκα.. Ωω όχι.

Με είδε γυμνή. Μα καλά πόσο ήπια;

Σηκώνομαι από το κρεβάτι και αρχίζω να ντύνομαι. Βάζω ένα μαύρο κολάν και μια άσπρη φούτερ. Κατεβαίνω κάτω και βλέπω πως η ώρα έχει πάει έντεκα. Σήμερα Κυριακή. Πρέπει να ρίξω μια ματιά στην ομαδική μας εργασία για την σχολή, με τον Ραφαήλ. Μπαίνω στην κουζίνα και βλέπω την Ρίτα να βγάζει τα δημητριακά στο τραπέζι.

"Καλημέρα." την αγκαλιάζω. "Καλημέρα κορίτσι μου, πως είσαι;" ρωτάει. "Αρκετά καλά, λίγο πονοκέφαλο από χθες μόνο." Λέω "Θα σου κάνω ένα τσάι να ηρεμήσεις." λέει και βγάζει το κουτί με το χαμομήλι. "Ούτε ο Γιώργος δεν είναι καλά." λέει και χαμογελάει κοιτώντας με.

"Γιατί; Τι έχει;" ρωτάω και τρώω μια κουταλιά απο τα δημητριακά. "Ήπιε και αυτός χθες βράδυ από ότι κατάλαβα."

"Βγήκε με την μαμά;" ρωτάω ξανά αφού δεν μου λέει. "Όχι, καλέ. Μάλλον μόνος του."  Μόνος του; Τέλος πάντων.

Λίγα λεπτά μετά κατεβαίνουν και οι δύο μαζί. Φιλιούνται μας καλημέριζουν και κάθονται. Ρίχνω μια ματιά στον Γιώργο και χαμογελάει.

"Μωρό μου.." του λέει "..πρέπει να φύγω στην Αθήνα για την μητέρα μου. Θες να έρθεις;" τον ρωτάει. "Συγγνώμη, έχω και εγώ την δουλειά μου." λέει και της ακουμπάει την μύτη.
"Καλά θα πάω μόνη μου." λέει και κάνει την λυπημένη.

Στεναχωρίθηκε μωρέ..

Σηκώνομαι από το τραπέζι και ανεβαίνω στο δωμάτιο μου. Πέρνω τα φυλλάδια μέσα από τον φάκελο και μελετάω την ψευδείς υπόθεση.

Εργασία της σχολής.

Συνεργάζομαι μαζί με τον Ραφαήλ, οπότε πρέπει να κανονίσουμε. Πέρνω το κινητό μου και του στέλνω μήνυμα.

Εγώ
Ραφαήλ;

Ραφαήλ
Έλααα

Εγώ
Μπορείς σε δέκα λεπτά να έρθεις από εδώ;

Ραφαήλ
Ναι, γιατί;

Εγώ
Για την εργασία ρε βλάκα άντε ξεκινά.

Ραφαήλ
Τα λέμε από κοντά.

Step Daddy || George AggelopoulosNơi câu chuyện tồn tại. Hãy khám phá bây giờ