Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
Listen: Please Don't Say You Love Me by Gabrielle Aplin
* Maaga akong gumising para hindi ako malate at abutan ng trapik lalo pa at unang araw ko ngayon sa training. Alas-tres y medya palang gumising na ako at naghanda papasok. Mabuti nalang din at nakapamili na ako ng isusuot para sa OJT. Required kasi ang pormal na damit kapag walang site visit. Nagsuot lang ako ng slacks at puting long sleeves na tinupi hanggang siko, maging ang sapatos na suot ko ay itim din, mayroon itong tamang taas ng takong.
Magcocommute lang ako papasok ngayon at sa mga susunod na araw dahil wala naman akong sariling sasakyan, okay lang naman iyon dahil mas mapapabilis ako kung sa subway ako sasakay papuntang Makati. That place is as packed with people as sardines in a can. I put my hair in a high ponytail and started to move. Four am palang pero gising na silang lahat at nakahanda na ang almusal sa lamesa. That surprised me since its too early for them, my mom's the boss of her pastry business so I dont think she's required to always be on time and my dad, well he holds his own time as well as my brother.
"Ang aga niyo ah?" umupo na ako at agaad nagsandok ng pagkain.
"Syempre, unang araw ng OJT mo ngayon. Were all excited!" mom said and I scoffed
What is there to get excited about anyway, I dont think being in the same building as Miguel would excite me.
"Why? Are you not excited?" dad asked and I just shrugged.
"Tinatamad lang siguro iyan. O baka kinkabahan." Pangaasar naman ni Rey sinimangutan ko nalang siya at bumalik na sa pagkain.
Despite my protest, hinatid pa rin ako ni daddy sa Arkitektura. Muntik pa tuloy akong malate dahil sa trapik, mabuti na lamang at marami alam na daan si Daddy para maiwasan ang EDSA. Pagtigil ng kotse sa harap ng building bumaba pa talaga si daddy para ihatid ako ako sa entrance. Gusto ko siyang pabalikin sa loob ng kotse agad agad dahil medyo nakakahiya na nagpapahatid pa ako sa magulang hanggang ngayon. Pero hindi ko ginawa dahil alam kong excited lang talaga siya para sa akin.
