Het komt nooit meer goed..

180

pp Nouhaila
N: luister ik ben wel de laatste persoon die ondankbaar is ja! Je beseft half niet hoe... Weetje fuck it wil je gaan ga maar ik heb de kracht hier niet eens meer voor. IK ZIT HIER IN EEN FUCKING GEVANGENIS JA! IK MAG NIET SLAPEN WANNEER IK WIL IK MAG NIET EENS ETEN WANNEER IK WIL JE BESEFT HALF NIET HOE ERG HET HIER IS. je weet niet hoevaak ik met honger naar bed ging. Of hoevaak ik mezelf in slaap heb moeten huilen. Je weet niet hoe slecht het er niet aan toe gaat of überhaupt hoe het met mij gaat. Dus wees blij en ga, ga wat met je leven doen vergeet mij dat is beter voor ons beiden. Dan hoef jii met niemand rekening te houden en dan is er niemand die alleen maar tegen je zeurt toch? En ik ach joh ik redt me wel en anders maar niet toch? zo zit het leven in elkaar er is een tijd van komen en een tijd van gaan en ik denk dat ik binnen kort ga..

ik wilde net weglopen maar hij hield de deur dicht.

A: Dit doe je nu altijd
N: wat
A: je loopt altijd weg je zegt wat je te zeggen hebt en dan loop je weg mag ik ook nog eat zeggen?
N: Wat wil je zeggen dan?
A: weetje laat dat waar wil je heen ?
N: Anouar laat me los het boeit niet waar ik heen ga zie ik dan wel.
A: kifesh zie ik dan wel... Dachtje dat ik je nu laat gaan.

ik trok me ruw los ik merkte dat hij er van schrok.

N: Klaar laat me los zei ik toch.
A: Nouhaila
N: Wat Anouar wat heb je nu nog te zeggen.
A: ik ben hier om het uitte praten.
N: Er valt niet te praten we zijn allang uitgepraat. Het is klaar.

ik veegde ruw me tranen weg en bleef Anouar aan kijken zonder enige emotie.

A: Klaar....?
N: Alsjeblieft Anouar hoe vaak heb ik je wel niet vergeven.... Hoevaak heb je domme dingen gedaan. Hoeveel redenen heb ik wel niet gehad om het contact te verbreken.... Hoe vaak heb jij mij gebroken.

hij ging zitten zijn gezicht verborg hij in z'n handen. Het was stil dood stil.

A: ik heb veel fouten gemaakt heel veel, ik heb veel domme dingen gedaan. Ik snap dat je klaar met me bent. Ik snap het maar accepteer het niet.. Ik kan het niet accepteren Nooit zal ik dat kunnen. Ook zal ik niet zonder jou verder kunnen jij hoort bij mij, Jij bent een deel van mij geworden. Ik kan niet zonder je snap je dat dan niet... Je bent de enige die ik nog heb als jij weg bent ben ik niks meer waard...

ik deed de deur langzaam dicht en ging op een afstandje naast hem zitten ik keek uit het raam het was al donker de sterren waren heel goed te zien. Zo mooi is de wereld alleen verpest de mensheid het.

Ik zag Anouar langzaam opstaan en naar zijn tas grijpen. Hij deed zijn tas om en pakte zijn sleutels van tafel. Hij keek me voor de laatste keer aan en daar verdween hij achter de deur. En weg was hij....

Ik keek uit het raam en zag hem naar zijn auto lopen hij stapte in maar startte de motor niet. Hij deed het raampje omlaag en leunde met zijn armen op het stuur en met zijn hoofd op zijn armen. Ik kan hem zo niet laten gaan...
Op mijn sokken rende ik de trap af ik kan hem zo echt niet laten gaan. Het deed me zo veel pijn om hem te zien. Ken je dat gevoel je wilt niet bij iemand zijn maar je kan ook niet zonder die gene. Ik liep langzaam naar zijn auto hij had het niet in de gate. rustig stapte ik in hij bleef met zijn gezicht verstopt in zijn armen. Ik leunde voorzichtig met met hoofd tegen zijn schouder. Ik sloot mijn ogen en dacht aan alle momenten die we samen hadden van begin tot nu. Na een paar minuten ging ik weer rechtop zitten Ik haalde zijn pet van zijn hoofd en aaide voorzichtig zijn haar.

N: Anouar...
fluisterde ik zacht.

hij ging weer rechtop zitten maar keek mij niet aan hij keek de andere kant op. Ik merkte gewoon dat dit niet ging werken zo...
We keken allebei recht voor ons uit het was dood stil. Langzaam rolde er een traan langs mijn wang en vervolgens nog een en nog een. Ik keek Anouar hopeloos aan maar hij keek nog steeds niet ik verborg mijn gezicht in mijn handen en begon zachtjes te snikken.
Ik kan het niet meer bracht ik er met moeite uit. Nee niet alleen maar wel samen hoorde ik zacht naast me. Ik keek hem vol ongeloof aan maar hij keek me nog steeds niet aan. Hoezo kijk je me niet eens meer aan...
Ik kreeg alleen geen reactie terug.
Ik wilde net uitstappen tot dat ik een hand mijn hand vast voelde pakken. Hij trok me naar binnen.

A: De reden dat ik je niet aankijk is omdat ik dan steeds een schuldgevoel krijg.. Ik ben niet goed voor je kijk wat ik je aan doe. Ik verdien jou niet jij verdient iemand die je gelukkig maakt en dat doe ik overduidelijk niet..

N: Jawel dat doe je wel Alleen niet altijd...
A: waarschijnlijk zul je me niet geloven maar het spijt me zo erg ik weet niet wat me bezielde ik dacht alleen aan me zelf..
Ik beloof je dat ik je niet meer teleur zal stellen nooit maar dan ook nooit meer Nouhaila het spijt me... Het is lang geleden dat ik me zo.. Zo erg slecht heb gevoeld. Ik walg van me zelf.
Kan je het me alsjeblieft vergeven...?

Likeeee& commenttt voor nog een deel bij 30+ like's & reacties zal ik het volgende deel uploaden. 💓💓💓