Perspectief Nouhaila
Pff daar lag ik dan weer voor de zoveelste keer aan het evuus. Ik ben het echt zat elke keer weer opnieuw pijn en vermoeidheid. Oke ik stop wel met zeuren ik mis Farah echt heel erg ze heeft twee weken vrij gekregen. Ik gun het haar echt heel erg maar het is nu zo leeg zonder haar. Wat er gister was gebeurt wil ik nu achter me laten. Ik ga voorlopig toch niet naar school dus ja. Op dit soort dagen voel ik me echt depressief. Niemand die mij appt of belt om te vragen hoe het met me gaat. Zelfs Soufian en Souhaila niet. En ik heb het nog steeds niet aan Khalid verteld. Ik ga vragen of ik even mag wandelen dan bel ik Khalid op om te vragen of hij komt.
Ik liep de trap op naar de balie om te melden dat ik even naar buiten ben.
Ik toetste met trillende vingers het nummer van Khalid in 06-********
K: hallo
N: hey met Nouhaila
K: oh he
N: waar ben je nu
K: euhm ik ben onderweg naar huis vlak bij school waarom
N: ik moet je spreken kan je naar dat parkje komen?
K:ja is goed over 10 minuten ben ik daar
N: is goed
JE LEEST
Het komt nooit meer goed..
Teen Fictionweet jij hoe het voelt om ziek te zijn? of om door iedereen genaaid te worden? of er helemaal alleen voor te staan? IK WEL! ik ga me even voor stellen, Ik heet Nouhaila ik ben 17jaar. Ik heb zwart lang haar en heb licht groene ogen. Mijn beste vrie...
