Όχι Ακριβώς Συγκατικοι.

21ο κεφαλαιο

Είναι πρωί ξύπνησα μεσα στην αγκαλιά του Χρήστου. Σηκώθηκα σιγά σιγά,εβαλα την ρόμπα μου και βγήκα από το δωμάτιο. Κατέβηκα τα σκαλιά και κατεύθυνθηκα προς το σαλόνι.Δεν ήταν η Εύα εκεί...καλύτερα δεν θα άντεχα κι άλλη κλαψα...Έκανα ένα καφεδάκι και έκατσα στο μπαλκόνι.

Μετά από λίγο άκουσα την πόρτα της μπαλκονόπορτας. Γύρισα και είδα τον Χρήστο.

"Εμενα καφεδάκι δεν έχει?"

Ειπε

"Καλημερα λένε οι άνθρωποι"

"Μάλιστα... Καφέ έχει? "

Σηκώθηκα και κατευθύνθηκα προς την κουζίνα. Έβαλα καφέ σε μια κούπα και την άφησα πάνω στο τραπέζι

"Ελα πάρε το καφέ σου "

Είπα ενώ εγώ πήγα στο δωμάτιο να ντυθώ αφού είχα πάρα πολλές δουλειές να κάνω.

"Που πας? "

Είπε και ένιωσα την ανάσα του Χρήστου από δίπλα μου. Γύρισα και τον κοίταξα

"Έχω δουλειες"

"Τι δουλειές? "

"Πάνε σπίτι σου θα τα πούμε το βράδυ "

Του είπα γιατί δεν με αφήνε να ετοιμαστώ

"Θα έρθω μαζί σου! "

"Χαχα αστείο "

Του είπα.. Δεν έχω όρεξη είμαι στις μέρες μου σήμερα.

"Κάποια έχει πολλά νευράκια σήμερα... "

"Όχι Χρήστο απλά εγώ δεν είμαι ένα κακομαθημένο πλουσιόπαιδο... Πρέπει να πάω σχολη γιατί δεν θα την βγάλω καθαρή... Να πάω να πάρω τα λεφτά που μου έστειλε η μάνα μου... Να πάω να πληρώσω όλα τα απαραίτητα...Και μετά πάλι άφραγκη θα μείνω "

"Με λες κακομαθημένο πλουσιόπαιδο!? Να σου θυμίσω αύριο πετάμε Μαλδίβες "

Δεν απάντησα δεν ασχολούμαι άλλο... Ωραίο το δώρο του αλλά δεν βοηθάει την κατάσταση... Πήρα το μπουφάν μου και βγήκα από το σπίτι... Κατέβηκα τις σκάλες και βγήκα έξω. Ακούω βήματα να τρέχουν από πίσω μου

"Περίμενε γαμώ"

Άκουσα τον Χρήστο. Με τραβήξε από το χέρι και με έσπρωξε στο τοίχο. Είμαστε πολύ κοντά, απέχουμε λίγα εκατοστά

"Τι έγινε τώρα? "

Είπε

"Απλά πρέπει να πάω σχολή και με καθυστερείς βλέπεις εγώ πρέπει να δουλέψω "

"Τι θες να πεις με αυτό? Ότι εγώ δεν χρειάζεται να δουλεύω? Έχω σπουδάσει γαμω 4 χρόνια Αμερική ήμουν δεν ξές πόσο άσχημα παιδικά χρόνια ειχα!Χαρη σε εμένα και μόνο σε εμένα έχω τόσα λεφτά. Δούλεψα πολύ στην ζωή μου... "

Συνέχισε να λέει αλλά τον διέκοψα

"Πότε τα έκανες όλα αυτά? Είσαι μόνο 18 σωστά? "

"Όχι γαμώ είμαι 23 και θα αλλάξει κάτι? "

Μου έπεσε λίγο βαρύ αυτό... Με κοιτούσε βαθια με τα γαλάζια του ματια

"Εε.. Όχι σαν τι να αλλάξει..."

Ρητορική ερώτηση ήταν...
Δεν απαντησε απλα καθομασταν και κοιτιομασταν.
Τελικα αποφασισα να κανω την πρωτη κινηση και του επιασα το χερι.Εκανε μια αποτομη κινηση και βρεθηκα στην αγκαλια του.
Ειμασταν ετσι κανα 5 λεπτο.

"Εε...Χρηστο πρεπει να παω σχολη"

Με αφησε.

"Αα ν-ναι ξεχαστηκα"

ειπε σαν χαμενος ξηνοντας το κεφαλι του.

"Ενταξει...θα τα πουμε το βραδυ...ετοιμασαι τα πραγματα σου αυριο πεταμε!"

ειπα για να τον κανω να γελασει λιγο.

"Εε ναι..χαχα..."

ειπε μπερδεμενος

"Αντε γεια"

αρχισα να προχοραω προς την σχολη.Γυρησα και τον ειδα οτι ακομα με κοιτουσε.

...

Εχουν περασει πολλες ωρες και επιτελους μπηκα σπιτι.

"Χρηστο ηρθα!!"

Δεν πηρα καμια απαντηση.Προχορησα προς τα μεσα.Ησυχια.

--------------------------------

Γειαααα σαααςςς
Τι μου κανετε?
Μικρο αυτο το κεφαλαιο απλα ηταν για να σας προειδοποιησω οτι επανελχομαστε...Μου εφεραν ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ το κινητο!!!
Αντε τα λεμε σε ενα επομενο κεφαλαιο σε λιγες μερες.
Φιλακιαααααααααααα😗😗😗😗