Hello everyjuan!
Salamat ipinag patuloy mo.
Kung may mali kayong nabasa sorry po typo lang.
Thankya!
Ps. Gumagawa ako ng thesis nung tinatype ko to! Hahaha
------------------------
Dinig na dinig ko ang lakas ng impact ng drums sa buong club at halos lahat ng tao ay nag wawala na at sinisigaw ang pangalan ng banda.
Ito na ang ating huling sandali
Hindi na tayo mag kakamali
Lumapit ako sa DJ na si jacob.
Nagulat siya ng makita ako.
"Hi" bati ko sa kanya nung makalapit ako
"T-tori"
"Yup"
"Buti nandito ka"
"Ah yeah! Jacob pwedeng pahiram ng mic?"
Sabay turo ko sa mic sa gilid niya
"O-ok" mabilis niyang binigay sa akin yung mic
"Thanks"
Nag lakad ako papunta sa gilid ng stage
Kasi wala ng bukas sulitin natin
Ito na ang wakas
Nakapikit pa si josh habang kumakanta siya
Kailangan na yata nating umuwi
Nung huminto ginamit ko na yun para kumanta pa akyat sa stage
Hawakan mo aking kamay bago tayo mag hiwalay
Lahat-lahat ibibigay lahat-lahat
Lahat ng kabanda ko gulat na gulat sa biglang entrance ko. Nasa tabi na ko ni josh pero gulat pa rin siya pati ang mga audience kita sa kanila ang gulat.
Paalam sating huling sayaw
May dulo pala ang langit
Kaya't sabay tayong bibitaw sa ating huling sayaw...
Pagkatapos ng kanta ay mabilis silang bumaba sa entablado.
Tinitigan nila ako biglang niyakap lahat.
Natawa ako sa ginawa nila.
"Tori totoo ba to? Bumalik ka na?" Gulat pa rin na sabi ni andy
"Yup"
"So ibig sabihin ikaw na ulit ang bokalista namin?" masayang tanong ni EJ
"Yup"
"Yes!" Sumuntok sa ere si andy habang nag sisigaw
"Sa wakas dahil sawa na ako sa boses ni josh" natatawang sabi ni paulo
"Oo nga pare! Isang taon ko rin tiniis yun" gatong pa ni andy na natatawa
"Grabe kayo! Hoy maraming nahuhumaling sa akin dahil diyan" depensa ni josh
"Mabuti naman nakabalik ka na!" Inakbayan pa ko ni radley at ngumiti
Ngumiti rin ako sa kanya
I miss them so much
"So dahil kompleto na ulit tayo let's celebrate" masayang sabi ni EJ sa lahat
"Yes! It's a celebration" sabi ni paulo
"Ilabas ang lechon" natatawang sabi ni josh
"But before that! Mountain?" Natatawang nilahad ni radley ang kamay niya sa gitna naming lahat
Pinatong naming lahat ang kamay namin dun
"Bundokkkk" at sabay sabay naming itinaas ang aming kamay sa ere
Isang taon na ang nakalipas simula nung iniwan mo kami baby.
Hindi man akong totally na naka moved on sa pangyayare pero unti unti kong tinatanggap ang lahat ng pangyayare.
Kahit na mahirap inu unti unti ko.
"Hi my loves" bigla na lang sumulpot itong si josh kung saan, nag lalakad ako sa hallway ng lumabas siya
"Hello" malamig na sabi ko
Kahit ako ramdam ko ang lamig sa akin
Eto ang paraan ko para matanggap ang lahat ng pangyayare
"Grrrr" parang nilalamig na sabi niya nakayakap pa siya sa mga braso niya
Tinaasan ko lang siya ng kilay
"Nag luch ka na?"
"Ahm hindi pa josh"
"Tara sabay na tayo" bigla niya kong hinila sa cafeteria
Pag dating namin sa cafeteria nandon na lahat ng kabanda ko pati si marie.
Simula nung nagckasagutan kami ni marie sa hallway hindi na ulit kami nag usap.
Tuwing mag kakasalubong kami bigla siyang bumabalik sa pinanggalingan niya. Alam kong may mga nasabi akong hindi maganda sa kanya.
"Mariie" hinabol ko siya
Pero di siya tumingin at nag tuloy tuloy lang sa pag lalakad
"Mariie, wait"
"What? Do you need something?" pataray niyanh sabi sa akin
Huminga ako ng malalim
"Ahm!"
"Hey! Look i'm busy so please kung ano man yang sasabihin mo pakibilisan!" Habang naka tingin siya sa relo niya
"Marie, i'm so sorry sa mga nasabi ko sa dati, i'm just broken and lonely that time, alam kong nag aalala lang kayo sa akin pero kasi marie nandun pa ko sa point na yun na hindi ko matanggap. I'm really sorry marie for being so selfish you know your my best friend and i can't imagine my life without you. So please forgive me" naka tingin ako sa mga sapatos ko habang sinasabi yan
"Sinayang mo yung oras ko para lang diyan?"
Napaangat yung mukha sa sinabi niya.
"Do you really think that i can forgive you?"
"HAHAHAHAHAHA ofcourse tori i forgive you, sabi mo nga di ba best friends tayo! Hinihintay lang kita na mag sorry sa akin, hindi mo alam kung pano ko pinigilan sarili ko wag ka lang pansinin, jusko tori ang hirap kaya nun! Hirap pala maging artista"
"Thank you"
"For what?"
"For being there for me"
"Omg tori bumalik ka naaaaa"bigla niya kong niyakap ng sobrang higpit
