Wywiady z obcokrajowcami

Sri Lanka #2

Dzisiaj.... Treshan będzie próbował przybliżyć wam swój świat...

Ag: Jak masz na imię?

T: Mam na imię Treshan.

Ag: Ile masz lat?

T: Mam 24 lata.

Ag: Gdzie mieszkasz?

T: Mieszkam w Nauli jest to centralna prowincja na Sri Lance.

Ag: Jaka jest twoja religia?

T: Jetem katolikiem.

Ag: Ile znasz języków?

T: Znam trzy, syngaleski to nasz ojczysty język, angielki oraz trochę tamilskiego.

Ag: Byłeś kiedyś w Europie?

T: Byłem w Polsce w Krakowie w 2016 roku oraz na Irlandii dokładniej w Dublinie w 2015 roku.

Ag: Jak wygląda szkoła na Sri Lance?

T: Jest to bradzo szalone. Najpierw chodzimy do przedszkola w wieku 4-5 lat. Potem idziemy do podstawówki w okresie 6-10 lat. Potem idziemy do wyższej szkoły rządowej 11-16lat, w wieku 16 lat uczniowie muszą się zmierzyć z egzaminem O/L (coś jak nasza matura). Potem uczniowie mogą zdawać jeszcze egzamin A/L. Po tym są dwuletnie studia. Następnie mają do wyboru bezpładne studia lub prywatne studia odpłatne.

Ag: Masz jakieś dobre wspomnienia ze szkoły?

T: Tak w 2011 byłem najlepszym graczem siatkówki poniżej 18 roku życia. Rok później zostałem przewodniczącym szkoły.

Ag: Jakie są wasze narodowe święta?

T: Mamy tylko jedno takie typowe święto narodowe, jest to święto niepodległości obchodzone czwartego lutego.

Ag: Jak wygląda wasza kultura?

T: Bardzo fajna kultura, tutaj ludzie dorastają wraz z filarami tradycyjnej kultury.

Ag: Jak wyglądają wasze tradycyjne stroje?

T: Dla dzieci: dla dziewczynek LAMASARI, dla chłopców SARAMA - KAMISAYA. Dla starszych: dla kobiet OSARIYA, dla mężczyzn SARAMA - KAMISAYA.

Ag: Jakie macie tradycyjne potrawy?

T: Głównymi potrawami jest ryż i curry. Na tradycyjne uroczystości robimy KIRIBATH oraz SAMBOLĘ. Kiribath jest robiony z ryżu i mleka kokosowego. Jest dużo sposobów aby przyrządzić Sambolę, jednak głownymi skaładnikami są kokos, chilli, sól i cebula. Jeżeli podajemy kiribath wraz z sambolą w tym czasie do stworzenia samboli potrzebujemy cebuli, soli, pieprzu, chilly, liści curry, czosnku i suszonego tuńczyka.

Ag: Czy możesz powiedzieć w skrócie historię Sri Lanki?

T: Najwcześniejsze szczątki człowieka znaleziono na wyspie, Cejlon (geograficzna nazwa wyspy). Znaleziono je około trzydzieści pięć tysięcy lat temu.
Okres proto-historyczny rozpoczyna się mniej więcej w III wieku p.n.e., dowiadujemy się tego w oparciu na kroniki takie jak Mahavamsa, Dipavamsa, Silappatikaram, Manimekalai i Culavamsa. Najwcześniejsze dokumenty osiedlenia na wyspie znajdują się w tych kronikach. Kroniki te obejmują okres od ustanowienia królestwa Tambapanni w VI wieku p.n.e. Pierwszy srilański władca królestwa Anuradhapura, Pandukabhaya, jest zapisany na IV wiek p.n.e. Buddyzm został wprowadzony w III wieku p.n.e przez Arhatha Mahindę (syna indyjskiego cesarza Ashoki). Pierwszy tamilski władca królestwa Anuradhapura, Elara, najeźdźca, jest zapisany na II wiek p.n.e.
Wyspa została podzielona na liczne królestwa, przez następne stulecia, sporadycznie (między 993-1077 n.e) zjednoczona pod rządami Choli. Sri Lanka była rządzona przez 181 monarchów z okresów Anuradhapura do Kandy. Od XVI wieku niektóre obszary przybrzeżne kraju były również kontrolowane przez Portugalczyków, Holendrów i Brytyjczyków. W latach 1597-1658 znaczna część wyspy znajdowała się pod panowaniem Portugalii. Portugalczycy utracili swój dobytek na Cejlonie z powodu holenderskiej interwencji w wojnie osiemdziesięcioletniej. Po wojnach Kandyan, wyspa została zjednoczona pod panowaniem brytyjskim w 1815 roku. Zbrojne powstania przeciwko Brytyjczykom miały miejsce w 1818 Uva Rebellion i 1848 Matale Rebellion. Niepodległość została ostatecznie przyznana w 1948 roku, ale kraj pozostał dominium Imperium Brytyjskiego do 1972 roku.
W 1972 r. Sri Lanka przyjęła status Republiki. Konstytucja została wprowadzona w 1978 r., co uczyniło prezydenta prezydenta głową państwa. Wojna domowa w Sri Lance rozpoczęła się w 1983 roku, w tym powstanie zbrojne młodzieży w latach 1987-1989, z trwającą 25 lat wojną domową kończącą się w 2009 roku.

Ag: Jakie są wady i zalety Sri Lanki w twoim odczuciu?

T: Główną zaletą jest czyste środowisko naturalne oraz dużo zielonej naturyn. Następnie nasz kraj jest samotnym państwem, w sensie nie jesteśmy zjednoczeni z jakimś innym, więc możemy zostać tutaj. Na wyspie posiadamy wszystko co nam potrzebne do przeżycia. Jak dla mnie wadą jest to, że nie może żyć tutaj jak w Europie na przykład palić na ulicach, pić likieru z araku na ulicach, i w ogóle nie możemy robić takich rzeczy na ulicach. Metoda nauczania jest słaba (tak jak u nas), i jest tutaj bardzo dużo biednych ludzi, i nie dostają żadnych dotacji od państwa.

Ag: Którą część Sri Lanki lubisz najbardziej?

T: Tak właściwie, najbardziej lubię podróżować do NuwaraEliya, ponieważ jest to najwyżej położony punkt jak i miasto na Sri Lance. Jest to także zimniej, za co bardzo lubię to miejsce, ponieważ można trochę ochłonąć od naszego ciepła, są tu też bardzo ładne widoki. NuwaraEliya jest położona w centralnej prowincji.

Ag: Jakiej muzyki słuchasz?

T: Głównie syngaleskiego folku i lekkiej muzyki. Lubię posłuchać muzyki na koncercie, jeżwli jest to możliwe. Przykładami folkowej muzyki, której słucham jest: Swandasawee maa, Welapum. A z takiej syngaleskiej to: Sanuka - Parawadanak, Sanuka - Sansara Sihine, Sanuka - Saragaye, Sajitha Antony - Swarnapaliye, i wiele innych.

Ag: Jak wygląda twój zwykły dzień?

T: Mam naprawdę odmienny styl życia niż inni ludzie ze Sri Lanki, ponieważ w praktycznie każdy dzień robię coś innego. W niektóre dni jestem zajęty w sprawie mojej nauki, w inne w sprawie kościoła, jestem w nim organistą, a w niektóre dni jestem z rodziną i przyjaciółmi.

Ag: Jakie masz hobby?

T: Spotykanie się z przyjaciółmi, gra na dworze w siatkówkę, kolekcjonowanie znaczków, gra na gitarze i pianinie oraz gra w siatkówkę.

Ag: Co słyszałeś/wiesz na temat Polski? Co o niej sądzisz?

T: Mam dużo miłych doświadczeń zwiazanych z tym krajem, ponieważ byłem tam w zeszłym roku (2016). Polacy są bardzo mili i uprzejmi. Ich pomoc zdrowotna dla obcokrajowców jest bardzo dobra. Ludzie są po prostu wspaniali. Zawsze jest porządek, nie walają się śmieci. Jednak jest jeden problem wielu Polaków nie umie mówić po angielsku. To duży problem dla obcokrajowców. U nas, na Sri Lance, też mamy taki problem, jednak wydaje mnie się, że w mniejszej skali niż u was. Przynajmniej, jak nie więcej, połowa społeczeństwa potrafi rozmawiać dobrze po angielsku.

Ag: I ostatnje pytanie, czy lubisz swój kraj?

T: Szczerze nie lubię swojego kraju, nie wiem jaki jest tego powód, ale nie przepadam za nim.

***
Dzisiejszy wywiad był o wiele dłuższy i ciekawszy od pozostałych 😉 Mam nadzieję, że będzie tak dalej.

Wyczekujcie kolejnych rozdziałów.