"ต่อย! แรงอีก! อย่าต่อยเหมือนผู้หญิงกันสิวะ!" อบิโอดุนตะคอกเสียงดังเมื่อเชลยศึกจำนวนมากต่อยหุ่นไม้ไม่หนักตามที่เขาต้องการ มือของเชลยแต่ละคนถูกตกแต่งไปด้วยแผลสดที่ลึกและเหม็นเน่าไปด้วยอาการติดเชื้อจากความเป็นอยู่ที่สกปรก โชคดีของไมนอสที่อบิโอดุนอนุญาตให้เขาฉีกเครื่องแบบนักบินเพื่อพันรอบๆ มือเป็นการป้องกันอาการบาดเจ็บในระดับหนึ่ง ไมนอสไม่อยากจะคิดเลยจริงๆ ว่ามือของเขาจะเป็นอย่างไรหากไม่มีผ้าบางๆ คอยสนับสนุน
กลิ่นสาบของทุกอย่างที่กำลังเกิดขึ้นทำให้เขาหน้ามืด เขายังไม่ชินกับที่นี่ และเขาจะไม่วันชินกับที่นี่ เขาจะไม่มีวันทำความคุ้นเคยกับโรงเชือดแบบนี้ และไมนอสคิดว่านั่นแหละคือความอ่อนแอของเขา
วันนี้เป็นวันที่สองที่ไมนอสได้ขึ้นมาอยู่บนยานของทวีปแอฟริกาอย่างไนจีเรีย ยานอันดับที่สาม ยานที่ลักพาตัวเขาจากบ้าน และวันนี้ยังเป็นวันเกิดของเขาอีกด้วย เขาอยากติดต่อนาวี่ทว่าอัตโตชิพที่เข้ามาแทนที่คอมม์ของเขาทำให้ความคิดนั้นต้องหยุดไป
ความโกรธทำให้เขาต่อยและต่อย ผ้าสีขาวค่อยๆ ดูดซับเลือดจนในที่สุดเลือดก็ไหลออกมามากเกินกว่าที่มันจะซับไหว มันไหลไปตามแขนของเขาและตกลงกับพื้น ไมนอสไม่เคยโกรธเท่านี้มาก่อนในชีวิต เขาไม่เคยคิดด้วยซ้ำว่าเขาจะแสดงอารมณ์ออกมา ตลอดเวลาที่ผ่านมาทั้งชีวิตไมนอสได้เสียมันไปกับการเรียนรู้ที่จะปกปิดความรู้สึกของตัวเอง ด้วยฐานะผู้นำของอะพอลโลสี่สิบเจ็ด ศูนย์รวมของผู้มีอำนาจที่น่าเกรงขามจากทั่วทุกมุมโลก เขาจะแสดงความรู้สึกใดๆ ให้พวกเขาเห็นไม่ได้ อย่างไรก็ตาม ในทุกๆ วันบนยานน้ำแข็งมักมีอย่างน้อยเรื่องหนึ่งที่ทำให้ไมนอสอยากถอนหายใจแรงๆ หรือต่อยผนังจนทะลุ อารมณ์เดียวที่เขาแบ่งปันให้กับใครก็ตามคงเป็นความรัก แต่นั่นมันก็เมื่อหลายปีก่อน ก่อนที่เขาจะสูญเสียครอบครัวของเขาไป
YOU ARE READING
Second Venus: The Minocian War
Science Fiction"หากมนุษย์กระหายสงครามที่ย้อมผืนแผ่นดินด้วยเลือด พวกเขาไม่คิดหรือว่าในไม่ช้าเราทั้งหมดจะต้องสำลักหรือจมเลือดตนเองตาย" (ยังไม่ผ่านการแก้ไขและเขียนใหม่) (อัพเดทช้า) อันดับสูงสุด: #1 ในหมวดวิทยาศาสตร์ © mukeaftaylor 2016