Second Venus: The Minocian War

1: ไนจีเรีย

ยูรัสเหลือบไปมองนาฬิกาแขวนทางด้านซ้าย ก่อนจะกลับไปให้ความสนใจกับแผงควบคุมตรงหน้า เขามองสำรวจมันไปรื่อยๆ เหมือนที่ไมนอสสอนเพื่อตรวจดูว่ามีเหตุอะไรหรือไม่ เสียงสูดลมหายใจเข้าออกของเขาดังเป็นจังหวะที่สม่ำเสมอ เขามองไปข้างหน้าเพื่อดูว่ายานอะพอลโลสี่สิบเจ็ดเดินทางไปถึงที่ใดแล้ว แต่เมฆพิษหนาสีเหลืองกลับปิดบังราวกับปฏิเสธความอยากรู้ของผู้ช่วยนักบินหนุ่ม ยูรัสถอนหายใจด้วยความหงุดหงิด ก่อนจะหันไปดูแผนที่บนแผงควบคุมแทน

"ผู้ช่วยนักบินฟรานเซส+ ผู้ช่วยนักบินฟรานเซส! คุณอยู่หรือไม่!" เสียงหนึ่งลอดออกจากวิทยุของเขา กำลังเรียกหาเขาด้วยยศและนามสกุลตามมารยาท ยูรัสไม่ชอบน้ำเสียงของคนปลายสายเลย

"อยู่ครับ ผู้บัญชาการโชว์" เขาตอบ ชายปลายสายสูดหายใจเข้าฟอดใหญ่ ก่อนจะแจ้งเหตุที่ทำให้หัวใจของยูรัสตกลงไปอยู่ที่ตาตุ่ม

"หัวหน้านักบินโครเชียสหายตัวไป หน้าที่ของนายตอนนี้คือควบคุมการเดินทางให้ดีที่สุดและหาสถานที่หลบภัย เมืองอื่นๆ รู้แล้วว่าคนสำคัญของเราได้หายตัวไป และเมืองเหล่านั้นกำลังมุ่งหน้ามาหาเรา" และผู้บัญชาการโชว์ก็ตัดสายไป ยูรัสมองไปยังที่นั่งของไมนอส พร้อมกับใช้มือหนาของเขาตบลงที่หน้าผากของตัวเอง

'โง่จริงๆ ยูรัส! นายไม่น่าบอกเขาไปอย่างนั้นเลย!'

ยานอะพอลโลสี่สิบเจ็ดมีนักบินเพียงแค่สองคนเท่านั้น คนหนึ่งคือยูรัส และอีกคนคือไมนอส ผู้ซึ่งหายตัวไปแล้ว เหลือเพียงแค่ยูรัสที่ไม่สามารถทำงานสองตำแหน่งได้ มันยากเกินไป ขนาดหัวหน้านักบินอย่างไมนอสยังต้องการผู้ช่วยเลย