"ผู้บังคับบัญชาโชว์ครับ เรามีแขกจากทิศะวันตกเฉียงใต้ บางกอกกำลังมุ่งหน้ามาหาเราอย่างเต็มกำลัง" ยูรัสกลืนน้ำลายด้วยความลำบาก สุริยการส่งผลให้ร่างกายเขาขาดน้ำไปแล้วสิบสามเปอร์เซนต์ กำปั้นของเขาวางบนขมับ "กับตันโครเชียสอยู่ไหนเมื่อเราต้องการเขาล่ะ" เสียงกระซิบแทรตัวผ่านฟันที่กัดกันแน่นของผู้ช่วยนักบินหนุ่ม หากไมนอสอยู่ที่นี่ เขาคงทำงานได้ดีกว่านี่ ไมนอสรู้ว่าควรทำอะไร
"ยานของบางกอกไม่มีสารกันรังสีเคลือบ เราน่าจะได้เปรียบเรื่องนี้ รังสีจากดวงอาทิตย์ที่สะท้อนจากยานน่าจะทำความเสียหายให้กับส่วนนอกจากบางกอกได้ เป็นการต่อเวลาให้กับกองทัพอากาศของเรา"
"แต่ท่านครับ" ยานของบางกอกเป็นยานที่มีอำนาจเป็นอันดับที่สองเลยนะครับ มันอยู่เหนือเราไปอีกเท่าตัว มันไม่น่าง่ายขนาดนั้นนะครับ"
"ฉันรู้ว่าบางกอกจะต้องปล่อยลูกเล่นโง่ๆ ของมันมาข่มขู่เรา แต่หน่วยรบของเราต้องการเวลาสักนาทีครึ่ง"
"รับทราบ" นี้วมือเรียวยาวดันพวงมาลัยตรงหน้าเพื่อกันอะพอลโลสี่สิบเจ็ดเข้าไปหาบางกอก ก่อนหน้านี้บางกอกได้ยิงขีปนาวุธใส่ตึกไป และมันจะยิงอีกเมื่อไหร่ก็ได้ โชว์คำรามคำสั่งดังลั่นจากชั้นสองของโซนบี เสียงฝีเท้านับพันส่งเสียงครึกโครมไปทั่ว ชาวเมืองรีบัสกรีดร้องกันไม่หยุด ยูรัสเอื้อมไปหยิบวิทยุสื่อสาร "นี่คือนักบินของคุณ ผมขอให้ทุกท่านอยู่ในความสงบและได้โปรดกลับเข้าไปในที่พักของท่าน ปิดประตู หน้าต่าง ทุกทางเข้าออกด้วย ผมจะทำการปิดโดมคริสตัลภายในสี่สิบห้าวินาที ขอบคุณที่ให้ความร่วมมือครับ"
JE LEEST
Second Venus: The Minocian War
Sciencefiction"หากมนุษย์กระหายสงครามที่ย้อมผืนแผ่นดินด้วยเลือด พวกเขาไม่คิดหรือว่าในไม่ช้าเราทั้งหมดจะต้องสำลักหรือจมเลือดตนเองตาย" (ยังไม่ผ่านการแก้ไขและเขียนใหม่) (อัพเดทช้า) อันดับสูงสุด: #1 ในหมวดวิทยาศาสตร์ © mukeaftaylor 2016