Chapter 7

22 3 1
                                    

"[Pumunta ka dito."].

Pagkatapos non nag end ang tawag at dalidali akong umalis sa bahay, hindi ko na napansin ang mga tanong nila. Ang Nasa isip ko lang Ay si Kiara.

Habang nag mamaneho ako Panay ako hampas ng manibela, ng tinignan ko ang phone ko wallpaper ko si Kiara yung stollen ko sakanya ng mag isa Siya. Bago palang ako pumasok sa trabahong yon ipinakilala nasakin ng magulang Niya ang ugali ng anak nila. Pero simula nung nagkita kami alam Kong hindi Siya mataray kita ko ang problema sa mata Niya. Maganda Siya pero ang ipinagtataka ko bat andaming nambubully sakanya, alam Kong may isa pa Siyang dahilan at madami pa Siyang dahilan kaya Siya nag kakulong sa mundong depression. At gusto ko Siyang tulungan para makaalis sa puntong iyon. At Totoo ang mga damdamin ko sakanya walang halong Biro.

Mahal na mahal ko Siya. Kahit isa sa mga naging dalawang ex ko hindi ako nag kaganto sakanila, iba si Kiara sakanila kaya hinding hindi ko kaya Kapag nawala Siya.

"Nasa hospital ang Kyang mo."

Lalo akong napabilis sa panamaneho ng mabasa ko ang mensahing yon. Andaming pumasok sa isipan ko. Anong ginawa Niya nung wala ako sa tabi Niya?.. Ng makadating ako sa hospital panay ang takbo ko para hanapin lang ang room ni Kiara. Ng magtagumpay akong mahanap ang sinabi nilang room Niya mabilis Kong binuksan ang pinto at sumalubong ang kanyang magulang sakin. Yung mama Niya umiiyak at pinapatahan Siya ng asawa Niya.

"Kean matagal mo na palang alam." Naluluhang sabi ni Tita.

"Ang ano po tita?."

"Yung mga cuts Niya, bat Hindi mo manlang sinabi saakin?." Napayuko ako, nakita siguro nila.

"Matagal na palang ginagawa yan ng anak namin noon pa bat hindi mo manlang sinabi samin?."

"Sorry po, ayaw Niya kasing malaman niyo..." Hindi nalang sila sumagot. May inabot saking notebook si Tita at di to ordinaryong notebook, kulay green ito at nakangiti. Mukhang Diary Niya ito.

"Ikaw lang dapat makakabasa niyan, nakasulat sa likod." Tinignan ko may nakasulat na "only Kean"

"Sige po babasahin ko Muna ito salabas." Sinarado ko ang pinto at binuksan ko ang unang page.

Roses are red, violets are blue
I feel so worthless, what should i do? 
Sadness over me, should i pray unto thee?
I cannot take this anymore, im hurt once more.
I draw with silver and it turns out red
Amazing isnt it? Yeah that's how it is
Stucked and crying in the dark all day
While the blood still flowing and making a stain
The sun has already set, and yet i'm still here trying to forget.
Yes, forget the pain that i'm feeling
Pretending that i'm okay, even though i'm aching.
Because that's where i'm good at, hiding my pain
Wearing mask all day, just to pretend that im ok
Because no one would understand
Sick of crying and hurting, that's why i'm mastering the art of leading it to the end.

Second page

Like what's going on?, hindi ko na matanggap ang nangyayari sa paligid ko. Am I too weak or not too strong?. I'm not in my self like what the fuck is happening on me? Why G do this to me ? But I know this is not his fault, maybe he have a reason that's why this is happening on me, maybe one day Im ok, maybe one day everything will be ok well I hope so.

Love you to the galaxy and UniverseTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon