Kakarating lang namin galing sa Recording Studio kasama si kuya. Pina park ko narin kay manong ang sasakyan sa may main door para di na ako mahirapan mamaya. Baka kasi may emergency nanamang ipapagawa si mom.
Saktong pagbaba ko sa Van biglang nag ring ang phone ko. Si Deneb.
"Yes Deneb?""Mie, may necktie ka ba?"
"Um nah! I don't have any."
"Baka naman puwedeng maka hiram sa dad mo or sa kuya mo. Gagamitin sana namin eh"
"For what?"
"Yung sa performance namin. Yung BTS. Ang ko-cool kasi ng mga damit nila 'don wala kaming pambili"
"So you're saying pati narin damit ng dad ko at kuya ko hihiramin mo?" -sarcastic kong tanong. Napalingon si kuya saakin.
"Who's that?" -mahinang tanong ni kuya. Binaba ko muna saglit ang phone at ibinulong sa kanya ang sagot.
"Ano?" -tanong ko ulit. Hindi ko pinahalatang natatawa ako. Pinagti-tripan kasi namin mi Kuya si Deneb e. Ganyan kami ka isip bata simula pa noon.
"Well, if you mind. I'll---" -before he finish his line agad akong napasigaw. Hinampas ni kuya ang libro niya sa glass ng sasakyan.
"Ohh my God! Ohhh! What was that?"
"Aemie?! Okay ka lang ba?" -natatarantang tanong ni Deneb.
*Evil Smile*
"No I'm not! Gosh ano yun?!"
"Kalma lang Aemie. Ano yan?! please calm down."
"May palaaakaaa!!! huhuhu" -paiyak iyak kong arte.
"Ay. Ano ba yan? Palaka lang." -napa halakhak siya.
*silence*
"So, let's go back to the topic! I will let you borrow my dad's and kuya's stuff." -pangunguna ko.
"Ohh what a relief!"
Then my mood turned to a serious mode.
"In one condition... date me!" -I said without hesitating.
Napasama ang tingin ni kuya 'sakin. I ended the call without listeneng a last word from Deneb. Pumasok narin ako sa gate at naiwan si kuyang tulala ng dahil sa sinabi ko.
Oh about the date? Luh I just said that because gusto kong pag-usapan namin ang BTS. I'm gonna die because of my curiousity. Kailangan kong makikilala ang Bts na iyan. One more thing, ayokong hanggang panaginip lang ang lahat.
***
"Yaaaaah!" -sigaw ko.
Napahawak si kuya sa baba niya nang in-upper cut ko siya. Akala ko aayaw na siya pero sinamaan niya ako ng tingin at bigla nalang siyang tumakbo papunta sa area kung saan si mommy.
"Huy saan ka pupunta kuya?" Tumakbo narin ako at hinabol siya. 100000x kong binilisan ang takbo ko bago niya marating ang terrace kung saan naroroon si mom.
YOU ARE READING
A Dream To Reality
FanfictionSome people says that they haven't met someone who made their dreams come true, yet they haven't met me 💕