A Dream To Reality

Chapter 2 =》Confused

"One two three four----" -walang sawang pag-counting ni Kendy.

Pina-practice namin ngayon ang sayaw na ipe-present this English Month. Mahilig kasing sumayaw si Kendy kaya alam ko talaga at the first place na sasayaw kami. Marunong din naman akong sumayaw but I have to admit that I'm not a fast learner so huwag niyo ng itanong kung bakit ganito kabagal matapos ang isang 16 counts na pagsasanay namin pero halos humigit isang oras ko nang binabalik-balikan. Well, Kendy has no choice. Groupmates kami eh.

Habang pinag-aaralan ko ang ilang steps agad nalang akong napabuntog hininga ng may narining akong napaka pamilyar na music sa may kabilang silid ng aming kinaroroonan.

Lumakad ako papunta kung saan nanggagaling ang musika na iyon. Habang palapit ako ng palapit, unti-unting bumibilis ang tibok ng puso ko. Ewan ko ba kung dahil ito sa lakas ng beat ng music or nagustuhan ko lang talaga ang tono nito. Pero para bang may sariling isip ang mga labi ko na basta nalamang  gumuhit ng napaka tamis na ngiti.

Napahinto ako saglit ng marinig ko ang isang linya ng kanta na talagang nasa isip at puso ko na noon pa.

*Bogoshipdaa ... Bogoshipdaa ...*

Nangamba ulit ako at hindi ko nalang  maintindihan ang nararamdaman ko. Parang pinaghalo 'yung saya, sakit, tuwa at lungkot.
Sumakit nalang bigla ang ulo ko kaya tinounan ko ng pansin ang paghinga ng napakalalim.

Pumunta nalang ako sa park para suminghap ng hangin. Maghapon kong iniisip ang nangyari saakin noong nakaraang buwan.

Ano ba ang nangyayari? Everything seems so weird these days. Aba eh wala na yata ako sa pag-iisip.

"Hi Aemie!"

Nagulat ako ng sumulpot nalang bigla si Jacob sa tabi ng upuan ko.

Oh shet. What am I gonna do?

Nataranta ako at biglang nanginig ang tuhod ko. Tulala akong nakatingin sa kaniya at sinusulit ang moment.

"Aemie?.... There's something I wanna tell you."

Ang guwapo niya talaga. Napaka haba ng pilik mata niya, matangos parin ang ilong at mapula-pulang labi. Haayys. Hindi parin nagbago ang kaguwapohan ng lalaking ito.

"Hey Amie!"

"Aeeemi--"

"Oh yes. Im sorry. What was-- that?"
-Ngumiti ako at inayos ang buhok ko. This time iba ang Aemie na nasa harap niya.

"Um, will you help me in my homework?" -binigyan nya ako ng matamis na ngiti.

"Sure. Ano bang subject yan?"-tanong ko naman in a formal way.

"Mathematics"-pasimple niyang sagot.

"That's not a problem. May I see?"-tumayo ako ng maayos at pinagpag ang dumi na dumikit sa skirt ko.

Inabot niya saakin ang notebook niya.
Honestly, hindi ko talaga gusto ang math. Ito ang pinaka ayaw na ayaw kong subject.

Pumunta ako sa last page kung saan naka sulat ang tinutukoy niya. Teka, algebra?! Algebra nga. Haay nakooooo.

"Okay. I'm gonna --"

"Sige Aemie aalis muna ako. Bye"-dali dali niyang kinuha ang iba pa niyang mga gamit at tumakbo papunta sa mga barkada niya.