Koko ➳ Kang Daniel [r18]

*:･ﾟ✧ Chapter 19 *:･ﾟ✧

That was the last time that I had a proper conversation with Danik. We often see each other ib school but that's it. Lalagpasan niya lang ako at madalas ay si Matt lang ako kakaway sa akin. During the weekend he still ate his breakfast with us but he barely say anything.

I let go of a heavy sigh before starting the engine of my car. The class is regular again so I really have to go to school. Hindi rin natuloy ang usapan namin ni Mina, I told her that I don't feel well, okay lang naman daw dahil aalis din daw pala sila ng panahon na iyon and she's too shy to be the first one to open up about our supposed plan. Ang sabi ko sa kaniya ay ngayong araw nalang, after my class, tutal ay pang umaga naman ako at natatapos ng bandang twelve ng tanghali ang klase ko.

"Nalimutan ko bumili ng Research 2 na libro, samahan niyo ako please!" David pleaded as he grabbed both of mine, and Jino's arms. Pumayag naman ako dahil bibili narin ako ng natitirang libro na hindi pa nabibili.

We used my car to go wear the bookstore is. Hiwalay kasi ang building para sa registrar, cashier and bookstore ng campus and our building is far from there kaya naman ay imbis na mag lakad, nagsasakyan nalang kami.

"Koko! Hi!" A familiar voice said from my back. Napalingon ako at sumilay ang ngiti sa labi ko ng makita si Doyeon. Agad akong lumapit sa kaniya at nakipag beso sa kaniya.

"Saan kayo?" Tanong nito sa akin. Sinabi ko naman na ang punta namin ay sa bookstore. Nalaman ko din na doon ang punta niya kaya naman we decided to drag her along with us.

"I heard Shania is back huh?" Kwento sa akin ni Doyeon. She's sitting in the front seat and David and Jino occupied the passenger seat.

"Uh yes, I actually met her last week. She's back for good."

Napasinghap siya ng malakas at inalog ang katawan ko na ikinagulat ko.

"OMG gurl! Pano na yan? May kaagaw kana!" Nag aalala niya na sabi.

Kaagaw? Nag tataka ko siya na tinignan at tumawa naman siya dahil doon.

"Kaagaw? Sinong kaagaw? Kanino?" Pag singit ni David sa usapan namin. Napairap naman ako sa pagiging tsismoso niya. I glanced at the mirror on my head to check on Jino na ngayon ay naka headphones at walang pake sa mundo.

"Well you know, madalas namin napag uusapan ni Matt, we really want you for Daniel. Especially him, as his besftriend!" Kinikilig na sabi nito.

"So I'm not the only one in this fanclub huh?" Natatawang sabi ni David, lumingon si Doyeon sa kaniya at nag tilian sila parehas at kung ano ano ang pinagsasabi, na kinikilig daw sila pag nag aasaran kami, na bagay daw kami ni Danik kaysa kay Shania. I laughed because of that, at least kahit papaano ay gumaan ang pakiramdam ko.

"Ano ba kayo! And besides, we're just childhood friends, and Shania wants him back." Sabi ko. Nanahimik sila bigla at itinuon ang pansin sa akin.

"So if Shania's not pursuing him then okay lang sa'yo?" Pang aasar nila. Napailing ako at nangiti nalang.

"Atsaka ayoko doon sa Shania na'yon no! She's not that kind at puro pacute lang, you know, its kinda annoying na kaya." Inis na sabi ni Doyeon na sinangayunan naman ni David, seriously? Napatawa ako sa loob loob na agad ko namang pinagsisihan, why am I even laughing?

Atsaka it is not all about Shania pursuing Danik again. If the circumstances are different I will pursue him too, I don't care if it doesn't look good at all, na babae ang nag fifirst move, its love, walang imposible sa pag ibig. But its different, I'm not that selfish para ipagkait sa kanila itong bagay na ito when I know in the first place that Danik still loves her, I can feel it and Shania said it herself so I guess there's no point on fighting for someone that you know you shouldn't in the first place.

"I'm telling you Koko, sabihin mo lang kung gusto mo din si Daniel! We'll help you! I'm willing to, si Matt din!" Pangungulit ni Doyeon sa akin.

"It's okay Doyeon. Gusto ko man si Danik or hindi, there's no point on doing that, Danik's inlove with Shania, so does her."

"Daniel's inlove with Shania?" Nag tatakang tanong ni Jino na ngayon ay nauuna sa pag lalakad. Huminto siya saglit at lumingon sa akin.

"I don't think so.." Makahulugan na sabi niya at nag lakad na uli.

Napailing nalang ako sa kanila dahil halos buong pinila namin na oras ay ayon ang pinag uusapan nila. Nabili ko na ang libro na dapat bilhin. Sila David at Doyeon ay pumila uli para sa another set ng uniform na bibilhin nila kaya naman nag hintay nalang ako sa labas dahil masyado ng crowded sa loob.

"Koko!"

Napalingon ako just to see Shania. Nakatayo siya sa tabi ng pintuan kaya naman nilapitan ko siya.

"Anong ginagawa mo dito?" She asked cheerfully.

"Bumili lang ng libro. Ikaw?" I asked her back. Nakita ko ang unti unting pag liwanag at pag lawak ng ngiti niya sa naging tanong ko.

"I'm waiting for someone. At ayun na pala siya eh." She said at lumingon sa likod at kumaway sa tao na nasa likod ko.

Out of curiosity, lumingon din ako and there I saw a smiling Danik walking towards us, inangat niya ang kamay niya at kumaway ng tipid at ibinalik iyon sa loob ng bulsa ng pantalon niya. I was stunned for a moment, nangangapa ako ng sasabihin ng papalapit na siya, bumilis nanaman ang tibok ng puso ko at nagwawala nanaman ang mga kung ano sa loob ng tiyan ko as he is slowly getting near. Why does my heart and body always react this when he's around?

"A-ah-"

I was cut off ng nilagpasan niya ako at hinarap ang taong kausap ko lang kanina. A sudden pain suddenly crept my heart.

"Nainip ka ba?" Malambing niya na tanong as he wrapped his arm on her small waist. Bakas sa mukha ni Shania ang saya habang sunod sunod na umiling.

"Let's go then?" He asked once again, completely ignoring my presence. I slowly took a step back as I feel like my heart is being stab continuously.

"Yup. And oh, Koko, una na kami ah? Bye!" Masigla na paalam ni Shania.

Hindi ko alam kung saan pa ako humugot ng lakas para ngumiti at tipid na kumay sa kaniya. I glanced at Danik that is now looking at me with a cold stare. Hindi ko nakayanan ang sakit na dumapo sa dibdib dahil sa titig na binibigay niya kaya naman ay nag iwas na ako ng tingin at tumalikod na sa kanila. Unti unti akong nag lakad palayo sa kanila pero napahinto uli ako and looked back again.

Danik looked so happy with Shania in his arms, they really make a good couple, and I guess I just did the right thing. I gave the man that I love a happy love story, but in that story, I am and will never be the leading lady.

Truth hurts indeed.