Dear Ex,

634 16 5

ni hamimiqu

ni hamimiqu

Dear Ex,
By: MissGellyBeans03

(From Wattpad)

Dear Ex-Boyfriend / 1st boyfriend,

Sabi ko noon, kakalimutan kita. Sabi ko, ayoko na. Pero eto ako ngayon, sumusulat parin sa'yo, umaasa'ng mababasa mo 'to. Kasi hanggang ngayon masakit parin.

Akala ko kasi noon, ikaw na e. Pero bakit ganun? Parang ang hirap. Tanda'ng-tanda ko pa noon kung paano'ng ang simple'ng holding hands, baon ko hanggang sa pag-tulog. Kilig na kilig pa nga ako e. Kasi kahit ano'ng gawin ko, bigla nalang ako'ng napapa-ngiti ng malawak.

I was so happy when I realized I fell for you. Lalo naman nung nalaman ko'ng mahal mo din ako. At that very moment, I was the happiest girl in the world. I was the luckiest girl in the whole universe.

We loved each other like there's no tomorrow. Exchange i love you's, hugs, and kisses. We walk at the park, swim at the beach, eat lunch together like normal couples would do. Kung titignan natin sa movies, parang nakaka-inggit. Pero nung naranasan ko na, parang ang saya-saya. Yung tipong, paano na-control ng isa'ng babae ang sarili niya pag kasama niya yung nag-iisang lalake sa buhay niya?

You were everything to me. My life, and you're the first person I think of when i open my eyes every morning. I find you one of the most important reasons for me to wake up.

Like all normal couples, we fight. Pero wala pang isa'ng araw, naayos natin.

Naalala mo ba, nung gabi'ng iniwan mo 'ko? Naalala mo ba kung paano ako nagmakaawang wag mo ko'ng iwan? Kasi ako hanggang ngayon, tanda'ng-tanda ko pa e.

Like all normal couples, naghiwalay tayo. Lahat ng spark, unti-unti'ng nawala... Lahat ng love, unti-unti'ng nag-laho.

Sorry ha? Hindi ko kasi alam na mang-yayare 'yon. Hindi nagi'ng madali saakin ang pakikipag-break mo.

Hindi ko nga alam kung bakit e. Kasi natatakot ako na baka pag-nalaman ko, hindi ko kayanin; hindi ko intindihin. Pero bakit ganito? Bakit hanggang ngayon ang sakit-sakit parin?

Yung mga memories na nag-papakilig saakin dati, unti-unti na ako'ng dinudurog ngayon. Ngayon, parang ayoko ng magising dahil pag gising ko, ay isang araw nanaman na wala ka sa tabi ko. Minsan pinag-dadasal ko nalang na sana hindk kita nakilala. Edi sana, buo pa ako ngayon..

Ang hirap-hirap ngumiti ng wala ka. Ang hirap mag-panggap na OKAY lang ang lahat. Kasi umasa ako na iingatan mo 'ko e. Pero bakit kailangan umabot sa punto na hahayaan mo ako?

Araw-araw nakikipag-kompetensya ako sa mundo ko nang wala ka. Araw-araw nakikipag-sapalaran ako sa mga ala-ala'ng iniwan mo dito sa kokote ko. Lahat ng mga love songs halos lahat parang binabato ako. Na feeling ko wala na ako'ng silbi!

Kasi parang ako lang ang nasaktan e. Kasi parang ako lang ata ang nahihirapan!

It's hard to forget someone who'm you'ved imagined your forever with.

Wala naman kasi'ng makakapag-sabi kung hanggang saan at hanggang kelan e. Wala namag signal or kahit ano na magpapa-alala na hanggang dyan nalang.

So here I am. Taking my desperate measure.

I need a new life, new chapter, new beggining, and new characters.

A life I chose to put YOU out.

-Angel

=#=#=#=#=#=#=

Sino po'ng gusto ng chapter two? XD