CHAPTER 3
Maaga ako ngayong pumasok at yipeee! Buo na naman ang araw ko. Hehehe. Nakita ko na naman si crush. Ipapakilala ko na ung crush ko pero sercet lang naten to nakakahiya kasi pagnamalaman niya. Siya si Sanjie Khan isang magaling na basketball player. Actually his a varsity player at syempre pinsan niya si.... si.... si.... Hay naku bat di ko mabigkas ung pangalan ni mokong. Heto na talaga pinsan siya ni James Santos. Sa tingin ko hawig sila ng ugali ni James kaso baka mas malala lang ung ugali ni mokong. Sa sobrang aga ko dito talagng nakakaramdam ako ng antok. Wala pa naman si prof at konti pa na lang kami. Iidlip na muna ako.
"Michelle pwede bang gisingin mo naman ako pag nandito na si prof." pagpapakiusap ko sa kaklase ko. Tumango naman siya sa akin. Hehehe. 5... 4... 3... 2... 1... Tulog na ako.
Sa aking dreamland...
Kagigising ko lang sa aking kwarto. Pumunta ako sa bintana at nakita ko si Sgt. McDonald. Bigla siyang napatingin sa direksyon ng kwarto ko kaya ayon at natago ako sa gilid ng bintana. Huhuhu. Ano yun may instinct sya na may nakatingin sa kanya. Inayos ko muna ang aking sarili bago bumaba para mag almusal. Pagkababang pagkababa ko ay nakita ko si Sgt. McDonald sa kusina. Nag aalmusal pa lang ata ito at kasama niya ang iba pang mga sundalo. Natigil siya sa pagsubo ng nakita niya ako. Awwwwwkward. Ngumiti ako sa kanya pero pilit nga lang habang tango lamang ang naisagot niya sa akin. Hahaha. Nalalako pa rin ang nangyari. What the eeeeeffff! Ayoko nang maalala pa iyon. Huhu. :'( Sana magka amnesia na ako.
Pupanta na ako kay mama ng makarinig ako ng malakas na kalabog. OMG! Bomba yun? Ang lakas kasi.
May naririnig din akong tumatawa. Pagtingin ko si Sgt. McDonald tumatawa ng nakakaloko. Teka parang katulad na siya kay James . Tapos bigla na lang nanlalabo ang paningin ko.
Sunddenly gising na ako. Nagising na ako sa realidad. Pag angat ko ng nabungaran ko agad ang nakangising mukha ni James. Sinamaan ko siya ng tingin ngunit si mokong mas lalong natawa.
"Hahahaha." nakakalokong tawa niya. "May laway ka pa sa labi mo." sabi pa niya.
Bigla naman akong naconscious sa itsura ko. Pinahid ko ang laway sa may labi ko. Nakakahiya naman ah. Paglingon ko marami rami na rin pala kami. Jusmiyo!!!! Itong si mokong naman halatang tuwang tuwa pa.
"Kadiri ka talaga. Tulo laway kung matulog!" ang mokong ipinagbroadcast pa sa mga classmates ko sa room.
Nagtawanan pa sila. Si mokong naman tumabi na sa tropa niya at nag highfive pa. Lagot ka talaga sa akin. May araw ka rin sa akin. Pagbabayaran mo lahat ng nga ginawa mo sa akin. Evil smile.
Katatapos lang klase namin ngayon. Napakaboring naman ng subject na ito. Di ako nag eenjoy. Hay naku kainis talaga. Punta na nga mula ako sa 7.Eleven store. Bibili ako ng slurpee para mabawasan ang init ng ulo ko. Hehehehe.... Uupo na ako sa labas ng bigla akong mapatid. Ang pinakamasama pa ay may natapunan ako ng slurpee ko.
"Ops! Sorry po." ayon sayang ng slurpee ko.
"Damn it. Ang bobo mo naman tingnan mo tuloy ang nangyari sa damit ko. Ang tanga mong putek ka!" sigaw saken ng natapunan ko.
Hala ang kapal naman ng pagmunukha niya. Pero teka parang pamilyar saken ang boses niya. Kaya nag angat ako ng ulo at... at.... oh no! si James nga. Nakakatakot ang reaksyon sa kanyang mukha. Makikita mo ang sobrang galit na kanyang nararamdaman.
"Ikaw pala yan tulog laway. Ang tanga mo naman kasi. Di ka ba marunong mag ingay!" halata nga na galit siya. Kainis naman nagtitinginan na ang mga tao.
"Eh kaya nga nag-sorry ako sayo." sabi ko sa kanya. Huhuhu. Naiiyak na talaga ako.
"Sorry doesn't change what happened." then he smirk.
"Ano ba ang gusto mo kong gawin mapatawad mo lang ako?" mangiyak iyak ko nang tanong.
Nakita na mukhang nag iisip siya. "Just give me your number. For now I really need to change my cloth kasi nanlalapot na talaga ako."
May kwento ako sa inyo. Tungkol ito sa Personnel Officer dun sa school namen. Kasi naman walang
work ethics kasi panay bully sa amin especially sa akin. Hay bahala siya kasi Bad Karma is awaiting. Wahaha <--- evil laugh.
