Shanel's POV:
Kinagabihan pagdating ko sa bahay diretso agad sa kwarto lagi naman kasing wala parents ko, masyadong busy sa pagpapayaman. -.-
Inilapag ko sa kama lahat ng dala ko, at niyakap ko yung stuffed toy.
Anu kayang ipapangalan ko sayo? Uhmmmhmm. hmmmm.
la la la la Walaaaa talaga kong maisip. O__________O blanko
Pumapasok sa isip ko yung lalaking yun. Aguuuy! oo na siya na guwapo, killer smile. Crush ko na ata yung kulugo na yun. HAHAHAH! This feeling is not so good.
-
Beep! beep!
2 messages received
I checked my phone,
1 message from CC <3
"oi babae are you home already? I'll bring you some food there, alam kong diet dietan ka. haha!"
1 message from Future Boyfriend
"hui babaeng tuwid ang katawan, sabi ko diba itext mo ko. pachix masyado. haha! Anyways, thank you. Sunduin kita bukas."
-
Ayts! Di ko alam kung matutuwa ako o maiinis. Parehong pang-asar. -.-
To: CC <3
Matutulog na ako, kainin mo na lang yan. Gnyt!
To: Future Boyfriend
Pwede ba wag kang feeling close. ge, don't text me anymore. Please!
-
Dahil bad vibes tonight, I turned off my phone. Bahala na sila. Itutulog ko na lang toh.
***
Carlo's POV:
Ang laki ng problema ng babaeng yon, siya na inaalala, siya pa galit. Bahala nga siya.
1 message received
Rodge: Hey, you still up Carlo? Tara sa Bistro, I just needed someone to talk. Louie & I broke up. :'(
Syempre reply agad ..
Carlo: Ok RD coming, wait me there. Stop crying! :)
RD is my ex-girlfriend & now we're friends, she's the girl I loved the most before Shanel came into my life. At ang alam ni Shanel, I'm still madly in love with RD.
-
Pagdating ko sa Bistro,
I see her crying at one corner. When Rodge saw me, she hugged me so tight. May kakaiba kong naramdaman. Napaisip ako at nasabi ko sarili ko "Mahal ko pa ata siya."
We spend the night together, walang ginawa si RD kundi umiyak at sabihin na pinagsisihan nya why she chose that guy over me.
Alam kong di lasing si RD at di rin ako lasing ng mga panahong yun,
RD asked me:
"Carlo will you give me another chance? This time, let's make this work."
-
Ewan ko ba kung anu pumasok sa isip ko, at nasabi ko to:
"Rodge I still love you, and I'm willing to be here for u again."
-
Hinatid ko na si RD sa bahay nila, nagulat ako ng bago siya bumaba she pecked me on my lips and whispered, "thanks, i love you babe!"
Dun ko lang na-realize that she's my girl again. But, out of nowhere, pumasok sa isip ko si Shanel. 8AM na di pa siya nagtetext. Anu na ba nangyari dun.
I tried to call Shanel, but she's out of reach. I'm worried, dahil unusual na patay ang phone nun. Dumaan ako sa bahay nila, no one's in there pati si manang. I've waited for 30 mins. pero wala talaga so I decided to go home.
***
Nicko's POV:
Maaga akong gumising kahit pa sinungitan ako nung Shanel kagabi, tinuloy ko pa din sunduin sya ng 6AM. Akala ko mahirap yung babaeng yun eh ang laki ng bahay.
Nagulat ako ng may lumabas sa gate nila na ma-edad na babae at natataranta.
"Nay kalma lang po kayo, anu pong nangyari."
"Ay naku hijo, tulungan mo nman ako yung alaga ko kasi inaapoy ng lagnat wala yung driver namin. Halika na bilisan mo!"
"Opo, opo manang." takbo din ako papasok ng bahay.
Pagkita ko dun sa nakahiga, binuhat ko agad si Shanel pala. Ramdam na ramdam kong napakainit nya. Binilisan ko yung pagdadrive kasi parang tumataas pa lagnat nya. Dinala siya agad ng mga nurse. Medyo nakalma na din kami ni manang.
Lumabas muna ako at huminga:
"Whoooooooooooo! Maging ok na sana siya."
Nagtext ako sa tropa:
Harrel&Jansen: Ui sinugod namin sa hospital si Shanel, kindly tell our profs & her profs. thanks! No further questions. Wag na magreply. haha!
-
After 2hrs. dinala na sa isang private room si Shanel, at mas ok na siya. She has dengue fever. Sabi ng doctor muntik na siyang di umabot. Thank God we made it here. -.-
Di ko alam pero naisipan ko na siyang bantayan buong araw, mukhang hinang hina siya. She's lucky gwapo ng bantay nya.
Sabi nga ng nurse:
"Sir swerte nman gf nyo, ang gwapo nyo po."
"Ganun, di nman po. salamat!"
-
Nagbabalat ako ng apples ng magising si Shanel.
"Salamat Nicko!" - Shanel
"Ito yung apples mo. kainin mo ah."
"Opo, uwi kna po antayin ko na lang si manang."
"ok sige!"
-
Pero yung totoo, lumabas lang ako ng kwarto gusto ko andun na talaga si manang bago ko umalis.
(Author's Note: Cut na toh dito, hahahaha. Masyado na mahaba. Next chapter na.)
